VAKIF HAKKINDA

VAKIF NE DEMEK

Bir hizmetin sürüp gidebilmesi için, kişilerin kendi istekleriyle bağışladıkları para ve mülklere “vakıf” denir. Bağışlanan mülklerin, eserlerin geleceğe sağlıklı kalabilmeleri korunmalarına bağlıdır. Geçmişin geleceğe taşınması ve yaşatılması vakıfların görevi arasındadır.

İnsanlar arasında sosyal dayanışmanın sağlanması, yardımlaşmak, birbirine destek olmak, acı ve mutlu günleri paylaşmak, sevgi ve saygı tohumlarını atabilmek için fertler arasındaki ilişkilerin iyi olması gerekir.

Vakfın tarihçesi çok eskilere dayanır. Dinimiz yardımlaşmayı ve ihtiyacı olanlara destek olmayı dini temeli saymıştır. Vakıflar osmanlılar zamanında daha da yaygınlaşmıştır. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra da etkinliğini aynı ölçüde sürdürmüştür. 5 haziran 1935’te çıkan bir kanunla “vakıflar genel müdürlüğü” kuruldu. Ülkemizdeki vakıfların hepsinin yönetimi, bu teşkilata verildi.

Vakıflar eğitime, öğretime, belediyelere, sağlık işlerine, yoksullara hizmet ederler. Vakıf tarafından yardım alan kişilerin adları, kurum tarafından açıklanmaz.

Ülkemizin sosyal, ekonomik, kültürel ve yurt savunmasında vakıfların yardımlar büyüktür. Bu kadar güzel bir hizmetin sürekliliğini sağlamak hepimizin görevidir. Vakıflara yardım ederek gelirlerini çoğaltmak ve çalışmalarını desteklememiz gerekir.

Vakıfların toplumsal yaşamımızdaki hizmetlerini şöyle sıralayabiliriz:
1. dini hizmetler
2. sağlık hizmetleri
3. eğitim ve öğretim hizmetleri
4. aş evi hizmetleri
5. sosyal hizmetler
6. sanat ve kültür hizmetleri
7. para yardımı
8. milli savunma hizmetleri
9. iktisadi hizmetler
10. ulaştırma hizmeti
11. spor hizmetleri

İnsanlardaki yardım duygusunu geliştirmek, dayanışmanın önemini anlatmak ve insanların gönül zenginliğine ulaşmasına yardımcı olmak amacı ile 1985 yılından beri 3–9 aralık tarihleri arasında “vakıf haftası” kutlanmaktadır.

Vakıf Nedir?

Arapça bir sözcük olan ‘vakf’; sözlük anlamı ile durdurma, hareketten alıkoyma, hareketsiz bırakma manalarına gelir. Ayrıca “tamamen verme, büsbütün verme” anlamını da içerir.

İktisadi anlamda vakıf; kişisel çalışma ve gayretle elde edilen imkânların ve mal varlığının gönül rızasıyla paylaşılmasını öngören hukuki bir sistemdir.

Türk Medeni Kanununa göre vakıf; gerçek veya tüzel kişilerin yeterli mal ve hakları belirli ve sürekli bir amaca özgülemeleri ile oluşan tüzel kişiliğe sahip mal topluluklarıdır.

Vakıf, tarih boyunca süregelmiş yardımlaşma ve dayanışma duygusunun kurumsallaşmış halidir. O halde vakıf tüm insanlığın mutluluğunu amaçlayan bir sistemler bütünüdür.

Tarihte ilk vakıf; Hazreti Ömer (r.a.)ın Hayber’in fethinden sonra ganimet olarak kendisine düşen bir arazinin satılmaması, miras bırakılmaması ve hibe edilmemesi şartı ile fakir, köle, misafir ve Allah yolunda olanların istifadesi için vermesi ilk vakıf olarak kabul edilmektedir.

Vakıfların Anadolu’da hızla yaygınlaşıp önemli hale gelmesinde “sadaka, infak ve hayırda yarışma” ya teşvik edici mahiyetteki ayetlerin yanı sıra şu hadis-i şerifler etkili olmuştur.

“Ademoğlu vefat edince ameli kesilir, ancak üç hususta müstesna: Sadaka-i cariye, faydalı ilim ve kendine dua eden hayırlı evlat”

“İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır. Malın en hayırlısı Allah yolunda harcanandır. Vakfın en hayırlısı da insanların en çok duydukları ihtiyacı karşılayandır.”

Vakıfların Amaçları;

Vakıflar, tarih boyunca hangi amaçlarla kurulmuş olurlarsa olsunlar, İslâm ve Türk dünyasında birbirinden önemli çok çeşitli hizmetleri üstlenerek, günümüzde modern devletin yapmakta olduğu çok sayıda kamusal görevi yüzyıllarca başarıyla yerine getirmişlerdir. Vakıflar, aynı zamanda, servetin zengin kesimlerden toplumun daha fakir kesimlerine doğru akışını önemli ölçüde gerçekleştirerek sosyal dengelerin kurulmasında ve sosyal bütünleşmenin sağlanmasında, içtimaî barışın sürekliliğinde, sınıf çatışmalarının önlenmesinde, kamunun hizmet taleplerinin yerinde karşılanmasında, siyasî ve ekonomik istikrarın sağlanmasında da merkezî yönetimlerin en büyük yardımcıları olmuşlardır.

Vakfın özünde bulunan yardımlaşma ve dayanışma duygusu, Türkler’in İslamiyet öncesindeki geleneklerinde de görülen bir sosyal özellik olduğundan Müslüman olduktan sonraki dönemde de vakıf ve yardımlaşma anlayışı “Allah Rızasını” kazanma isteği ile çok daha güçlenerek, genişlemiştir. Bu durum; vakfın belirli toplulukları kapsamasından çok, bütün insanları, hatta hayvanları ve doğayı da içine alacak şekilde genişleyerek enginleşmesine vesile olmuştur.

Türklerin, İslamiyet öncesinden gelen adet ve gelenekleri; vakıf anlayışı ve kültürünün bir medeniyet haline gelmesinde önemli katkılar sağlamış, İslâmiyet ile birlikte bu altyapı, semavî değerler ve evrensel ahlakî ilkelerle inceden inceye işlenerek daha da geliştirilmiştir. Vakıfların hizmetlerinden veya menfaatlerinden yararlanabilmek için ne etnik ne dinî, ne de cinsiyet ve sosyal statü olarak bir ön şart aranmamış, hayır hususunda kesinlikle ayrımcılık ve bölgecilik yapılmamıştır.

Diğer bir ifadeyle, Osmanlı'ya kadar hiçbir devlet, dil, din, ırk ve cinsiyet ayırımı yapmadan bütün halkının huzur ve mutluluğunu sağlayacak âdil devlet adamı prototipini ortaya koyan ve ülke kaynaklarının toplumun bütün kesimleri arasında makûl ölçülerde paylaşılmasına imkân sağlayan bir sistemi kurarak en müreffeh şehirlerin kurulmasını sağlayamamıştır. Bunun yanı sıra, vakıf kurumunun maddî-manevî kudretinden de tarihte hiçbir ulus Osmanlılar kadar yararlanamamıştır.

Osmanlı insanının günlük hayatında hemen her gün karşılaştığı ve yararlandığı cami, medrese, hastane, han, hamam, köprü, çeşme, su tesisi, imarethâne gibi kamusal nitelikli kurumların neredeyse tamamı, padişahlar ve diğer yönetici zümreler ile bunların yakınlarınca hayrat olarak yaptırılmış, bunların hizmetlerinde sürekliliği sağlamak üzere gelirlerini temin eden kervansaray, bedesten, dükkan, bağ, bahçe gibi diğer mal ve mülkler de akar olarak vakfedilmiştir. Böylece yalnızca Allah Rızası için kurulan vakıflar ve vakıfların topluma sunduğu hizmetler yıllar hatta yüzyıllar boyunca yaşatılabilmiştir.

Gerek sosyal gruplar arasında dostluk, kardeşlik, yardımlaşma ve yakınlaşmanın temininde ve gerekse kamunun belli sosyal kriterlere göre şekillendirilmesinde devletin elindeki en etkili kurumsal vasıta vakıflar olmuştur. Osmanlılar, servetin belirli ellerde yoğunlaşarak sosyal refah düzeyinde aşırı farklılaşmalar oluşması ve dolayısıyla içtimaî dengelerin bozulmasını önlemek için, kişilerin kendi istekleriyle kurdukları vakıflardan geniş ölçüde yararlanmışlardır. İmkânı olan herkes bir hayır eseri yaptırmıştır, buna gücü yetmeyenler bir mektep veya camiyi, ya tamir ettirmiş ya da tamirine madden-manen-bedenen katkıda bulunmuş, bunu da yapamayanlar hiç değilse bir çeşme yapımı ya da tamiri ile ilgilenmişlerdir.

Günümüzde modern devletin yüklendiği kamusal hizmetlerin neredeyse tamamı Osmanlı’da vakıflar eliyle yerine getirilmiş, sahip oldukları maddî imkânlara rağmen “hayr u hasenat kültürüne” katkıda bulunmayanlara cemiyet tarafından iyi gözle bakılmamıştır.

Vakıflar kanalıyla, toplumsal servetin önemli bir bölümü, hukuken bir daha geri dönmesi mümkün olmayacak şekilde toplumun en zengin tabakalarından en alt tabakalarına ulaşacak şekilde; bir başka deyişle özel mülkiyete konu olmaktan çıkartılarak toplumsal mülkiyet kategorisine aktarılmıştır. Üstelik bu aktarımın, açık bir zorlama olmaksızın, gönüllü bir şekilde yapıldığı düşünüldüğünde, vakıf konusundaki şuurun ve duyarlılığın Osmanlı döneminde bütün medeniyetleri geride bırakan bir çıtaya ulaştığı görülebilir.

Bundan dolayıdır ki Osmanlı medeniyeti, "vakıf medeniyeti" olarak nitelendirilmiştir.

Evliya Çelebi, XVII. yüzyıldaki Osmanlı vakıf eserler hakkında, "..ben elli yılda 18 padişahlık ve krallık yere seyahat ettim, hiçbir yerde bu kadar hayrat görmedim" diye yazacaktır.

Osmanlı sosyo-ekonomik ve kültürel hayatının neredeyse tamamını kuşatabilecek şekilde konumlanan vakıf sistemi, günümüzde de dünyanın dört bir yanında hâlâ hayatın vazgeçilmez sosyal ve siyaset kurumları arasında olduğu inkâr edilemez bir gerçek olarak karşımızda durmaktadır.

Günümüzde, bir vakfın kuruluşu, 1 Ocak 2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun ilgili hükümlerine göre gerçekleşmektedir. Buna göre, kanunda belirtilen şartları taşıyan gerçek ya da tüzel kişiler vakıf kurabilmektedirler. Eğer kurucu gerçek kişi ise Türk Medenî Kanunu'nda belirlenen fiil ehliyetine sahip olması, tüzelkişi ise fiil ehliyetine sahip olmakla birlikte, ayrıca, kuruluş statüsünde vakıf kurabileceğine ve vakfa malvarlığı tahsis edebileceğine dair bir hükmün bulunması gerekmektedir.

Selçuklu ve Osmanlı döneminde kurulmuş olan ve bugün yöneticileri hayatta kalmayan vakıflar ise, Türkiye'nin en köklü ve büyük kurumlarından biri olan Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından temsil ve idare edilmektedir. Vakıflar Genel Müdürlüğü bu vakıflar adına hizmetlerini sürdürürken, diğer taraftan da yeni kurulan vakıfların kuruluş, dağılış ve denetim işlemlerini gerçekleştirmektedir. Vakıflar Genel Müdürlüğü kayıtlarına göre; Osmanlı ve Selçuklu Döneminden günümüze intikal etmiş ancak yöneticisi kalmamış vakıf sayısı 41.750 adettir.

Bu tarihî vakıfların tüzel kişiliklerini günümüzde de sürdüren Vakıflar Genel Müdürlüğü, kurucularının belirledikleri amaçlar doğrultusunda öğrencilere burs vermekte, muhtaç vatandaşlara aylık maaş ve gıda yardımı yapmakta, ayrıca, binlerce yıllık vakıf eserlerin onarımını gerçekleştirmektedir.

Vakıflar Genel Müdürlüğünce 3 bin 500’ün üzerinde vakıf eser restore edilmiştir. Son yıllarda gerçekleştirilen çalışmalar sonucunda, Osmanlı dönemindeki vakıf medeniyeti canlandırılmış, ülkemiz ekonomisine yaptığı katkı ise 2,5 milyar lirayı bulmuştur.

Bezmiâlem Valide Sultan Vakıf Üniversitesi ile Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversiteleri yüksek öğrenim alanında gerçekleştirilen iki önemli proje olarak müstesna bir değer taşımaktadır. Cumhuriyet öncesinde kurulmuş olan ve kuruluş amaçlarında eğitim şartı bulunan vakıfların faaliyetlerini gerçekleştirmek amacıyla oluşturulmuş Üniversiteler bugün modern kompleksler içinde eğitim vermektedir.

Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi bugün de hastaları tedavi edip şifa dağıtmaya devam etmekte, ücretsiz sağlık hizmeti sunmaktadır. Vakıflar, Vakıf medeniyeti ve vakıf bilincinin canlandırılarak, vakıf kurumunun özünde barınan kardeşlik ve yardımseverlik duygularını yaşatarak, gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlamaktadır.

Vakfın Organları Nelerdir

1- Zorunlu organlar: Mütevelli Heyeti, Yönetim kurulu, Denetleme kurulu
2- İhtiyari organları: Danışma kurulu, Onur kurulu

Sözlükte Vakıf Nedir

1- Bir hizmetin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmi bir yolla ayrılarak bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk, para.
2- Bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk ve paranın idare edildiği yer.
3- Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş.

VAKIFLAR KANUNU Kanun Numarası : 5737 Kabul Tarihi : 20/2/2008 Yayımlandığı R.Gazete : Tarih: 27/2/2008 Sayı : 26800 Yayımlandığı Düstur : Tertip : 5 Cilt : 47 BİRİNCİ KISIM Amaç, Kapsam ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – Bu Kanun; vakıfların yönetimi, faaliyetleri ve denetimine, yurt içi ve yurt dışındaki taşınır ve taşınmaz vakıf kültür varlıklarının tescili, muhafazası, onarımı ve yaşatılmasına, vakıf varlıklarının ekonomik şekilde işletilmesi ve değerlendirilmesinin sağlanmasına ilişkin usûl ve esasların belirlenmesi; Vakıflar Genel Müdürlüğünün kuruluşu ile Genel Müdürlüğün teşkilât, görev, yetki ve sorumluluklarının düzenlenmesi amacıyla hazırlanmıştır. Kapsam MADDE 2 – Bu Kanun; mazbut, mülhak ve yeni vakıflar, cemaat ve esnaf vakıfları ile Vakıflar Genel Müdürlüğünü kapsar. Bu Kanunun uygulanmasında milletlerarası mütekabiliyet ilkesi saklıdır. Tanımlar MADDE 3 – Bu Kanunun uygulanmasında; Genel Müdürlük veya Denetim Makamı: Vakıflar Genel Müdürlüğünü, Genel Müdür: Vakıflar Genel Müdürünü, Meclis: Vakıflar Meclisini, Vakıflar: Mazbut, mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıfları, Vakfiye: Mazbut, mülhak ve cemaat vakıflarının malvarlığını, vakıf şartlarını ve vakfedenin isteklerini içeren belgeleri, 1936 Beyannamesi: Cemaat vakıflarının 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince verdikleri beyannameyi, Vakıf senedi: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu hükümlerine göre kurulan vakıfların, malvarlığını ve vakıf şartlarını içeren belgeyi, Mazbut vakıf: Bu Kanun uyarınca Genel Müdürlükçe yönetilecek ve temsil edilecek vakıflar ile mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin yürürlük tarihinden önce kurulmuş ve 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince Vakıflar Genel Müdürlüğünce yönetilen vakıfları, Mülhak vakıf: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin yürürlük tarihinden önce kurulmuş ve yönetimi vakfedenlerin soyundan gelenlere şart edilmiş vakıfları, Cemaat vakfı: Vakfiyeleri olup olmadığına bakılmaksızın 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince tüzel kişilik kazanmış, mensupları Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan Türkiye’deki gayrimüslim cemaatlere ait vakıfları, Esnaf vakfı: 2762 sayılı Vakıflar Kanununun yürürlüğünden önce kurulmuş ve esnafın seçtiği yönetim kurulu tarafından yönetilen vakıfları, Yeni vakıf: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu hükümlerine göre kurulan vakıfları, Şube: Vakıf faaliyetlerinin yürütülebilmesi için yeni vakfa bağlı olarak açılan, tüzel kişiliği olmayan ve bünyesinde organları bulunan alt birimi, Temsilcilik: Vakıf faaliyetlerinin yürütülebilmesi için yeni vakfa bağlı olarak açılan, tüzel kişiliği ve bünyesinde organları bulunmayan alt birimi, 10242 Vakıf yönetimi: Mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıflarda; vakfiye, 1936 Beyannamesi, vakıf senedi, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu ve bu Kanuna göre vakfı yönetmeye ve temsile yetkili organı, Vakıf yöneticisi: Mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıflarda; vakfiye, 1936 Beyannamesi, vakıf senedi, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu ve bu Kanuna göre vakfı yönetmeye ve temsile yetkili kişi veya yetkili organlarda görev alan kişileri, Hayrat: Mazbut, mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıfların, doğrudan toplumun istifadesine bedelsiz olarak sundukları mal veya hizmetleri, Akar: Vakıf amaç ve faaliyetlerinin yerine getirilmesi için gelir getirici şekilde değerlendirilmesi zorunlu olan taşınır ve taşınmazları, Mukataalı vakıf: Zemini vakfa, üzerindeki yapı ve ağaçlar tasarruf edene ait olan ve kirası yıllık olarak alınan vakıf taşınmazlarını, İcareteynli vakıf: Değerine yakın peşin ücret ve ayrıca yıllık kira alınmak suretiyle süresiz olarak kiralanan vakıf taşınmazlarını, Taviz bedeli: Mukataalı ve icareteynli taşınmazların serbest tasarrufa terki için alınan bedeli, Galle fazlası: Mazbut ve mülhak vakıflarda, vakfın hayrat ve akarlarının onarımı ile vakfiyelerindeki hayrat hizmetlerin ifasından sonra kalan miktarı, İntifa hakkı: Mazbut ve mülhak vakıflarda, vakfiyelerindeki şartlara göre ilgililere bırakılmış galle fazlaları ve hakları, ifade eder. İKİNCİ KISIM Vakıflarla İlgili Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Tüzel Kişilik, Ehliyet, Yönetim, Temsil Tüzel kişilik MADDE 4 – Vakıflar, özel hukuk tüzel kişiliğine sahiptir. Yeni vakıfların kuruluşu, mal varlığı, şube ve temsilcilikleri MADDE 5 – Yeni vakıflar; Türk Medenî Kanunu hükümlerine göre kurulur ve faaliyet gösterirler. Yeni vakıfların kuruluşunda amaçlarına göre özgülenecek asgarî mal varlığı her yıl Meclisçe belirlenir. Yeni vakıflar, vakıf senetlerinde yazılı amaçlarını gerçekleştirmek üzere Genel Müdürlüğe beyanda bulunmak şartıyla şube ve temsilcilik açabilirler. Beyannamenin düzenlenmesine ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Yabancılar, Türkiye’de, hukukî ve fiilî mütekabiliyet esasına göre yeni vakıf kurabilirler. Yönetim ve temsil şekli MADDE 6 – Mazbut vakıflar, Genel Müdürlük tarafından yönetilir ve temsil edilir. Mülhak vakıflar, Anayasaya aykırılık teşkil etmeyen vakfiye şartlarına göre Meclis tarafından atanacak yöneticiler eliyle yönetilir ve temsil edilir. Vakıf yöneticileri kendilerine yardımcı tayin edebilirler. Mülhak vakıf yöneticilerinde aranacak şartlar ile yardımcılarının nitelikleri yönetmelikle düzenlenir. Vakfiyedeki şartları taşımamaları nedeniyle kendilerine yöneticilik verilemeyenler bu şartları elde edinceye, küçükler ile kısıtlılar fiil ehliyetlerini kazanıncaya ve boş kalan yöneticilik yenisine verilinceye kadar, vakıf işleri Genel Müdürlükçe temsilen yürütülür. Cemaat vakıflarının yöneticileri mensuplarınca kendi aralarından seçilir. Vakıf yöneticilerinin seçim usûl ve esasları yönetmelikle düzenlenir. Esnaf vakıfları, mülhak vakıfların tabi olduğu hükümlere tabidir. Bu vakıflar, esnafın seçtiği yönetim kurulu tarafından yönetilir. Yeni vakıfların yönetim organı vakıf senedine göre oluşturulur ve bu vakıfların yönetim organlarında görev alanların çoğunluğunun, Türkiye’de yerleşik bulunması gerekir. 10243 Genel Müdürlükçe yönetilecek ve temsil edilecek vakıflar MADDE 7 – On yıl süreyle yönetici atanamayan veya yönetim organı oluşturulamayan mülhak vakıflar, mahkeme kararıyla Genel Müdürlükçe yönetilir ve temsil edilir. Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce mazbut vakıflar arasına alınan vakıflarla, bu Kanuna göre mazbut vakıflar arasına alınan vakıflara bir daha yönetici seçimi ve ataması yapılamaz. İlgililerin vakfiye şartlarına göre intifa hakları saklıdır. (Ek fıkra:13/2/2011-6111/208 md.) İntifa haklarına ilişkin talepler galle fazlası almaya hak kazanıldığını gösteren mahkeme kararının kesinleştiği tarihten itibaren beş yıl geçmekle düşer. (Ek fıkra:13/2/2011-6111/208 md.) Mazbut vakıflarda intifa hakları, galle fazlası almaya hak kazanıldığını gösteren mahkeme kararının kesinleştiği tarihten itibaren, vakfın son beş yıl içindeki malvarlığı, gelirleri ve giderleri ile sınırlı olmak ve galle fazlasının mevcudiyeti şartıyla Genel Müdürlükçe belirlenir. Yeni vakıf organlarının tamamlanması MADDE 8 – Yeni vakıfların organlarında ölüm, istifa ya da herhangi bir nedenle eksilme olduğu takdirde; vakıf senedindeki hükümlere göre, hüküm bulunmaması halinde vakıf senedi değişikliğine yetkili organın, bunun bulunmaması halinde ise icraya yetkili organın kararı ve Genel Müdürlüğün görüşü alınarak mahkemece yenisi seçilir. Vakıf yöneticisi olamayacaklar MADDE 9 – Vakıflarda; hırsızlık, nitelikli hırsızlık, yağma, nitelikli yağma, dolandırıcılık, nitelikli dolandırıcılık, zimmet, rüşvet, sahtecilik, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, güveni kötüye kullanma, kaçakçılık suçları ile Devletin güvenliğine karşı işlenen suçların birinden mahkûm olanlar yönetici olamazlar. Vakıf yöneticisi seçildikten sonra yukarıdaki suçlardan mahkûm olanların yöneticiliği sona erer. Vakıf yöneticilerinin sorumlulukları ve görevden alınması MADDE 10 – Vakıf yöneticileri; vakfın amacına ve yürürlükteki mevzuata uymak zorundadır. Birinci fıkrada belirtilen zorunluluğa uymayanlar ile; a) Vakfın amacı doğrultusunda faaliyette bulunmayan, b) Vakfın mallarını ve gelirlerini amaçlarına uygun olarak kullanmayan, c) Ağır ihmal ve kasıtlı fiilleriyle vakfı zarara uğratan, d) Denetim Makamınca tespit edilen noksanlık ve yanlışlıkları verilen süre içerisinde tamamlamayan, düzeltmeyen veya aykırı işlemlere devam eden, e) Medeni hakları kullanma ehliyetini kaybeden veya görevini sürekli olarak yapmasına engel teşkil edecek hastalığa veya maluliyete yakalanan, f) (Mülga: 12/7/2013-6495/48 md.) vakıf yöneticileri, Meclisin vereceği karara dayalı olarak Denetim Makamının başvurusu üzerine vakfın yerleşim yeri asliye hukuk mahkemesince görevlerinden alınabilir. Telafisi imkânsız sonuçlar doğurabilecek hallerde dava sonuçlanıncaya kadar, Meclis kararı üzerine Denetim Makamınca, vakıf yönetiminin geçici olarak görevden uzaklaştırılması ve kayyımca yönetilmesi ihtiyati tedbir olarak mahkemeden talep edilir. 10244 Görevinden alınan vakıf yöneticileri Meclis üyesi olamaz ve beş yıl süreyle aynı vakfın yönetim ve denetim organında görev alamazlar. Ayrıca ikinci fıkranın (c) ve (e) bentlerinde belirtilen nedenlerle görevinden alınan vakıf yöneticileri başka bir vakfın yöneticisi ise o görevinden de alınmış sayılır ve beş yıl süreyle hiçbir vakfın yönetim ve denetim organında görev alamazlar. (1) Vakıf yönetiminde yer alan kişiler ile vakıf çalışanları kusurlu fiilleri nedeniyle vakfa verdikleri zararlardan sorumludurlar. Vakıf yöneticileri mahkeme kararı olmaksızın görevlerinden uzaklaştırılamazlar. İdarî para cezası MADDE 11 – Genel Müdürlükçe yapılan tebligata rağmen, bu Kanun uyarınca istenen beyanname, bilgi ve belgeleri zamanında vermeyen, organların vakfiye veya vakıf senedine aykırı olarak toplanmasına sebebiyet veren veya gerçeğe aykırı beyanda bulunan vakıf yönetimine Genel Müdürlükçe her bir eylem için beşyüz Türk Lirası idarî para cezası verilir. İdarî para cezalarına karşı tebliğ tarihinden itibaren onbeş gün içinde 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu hükümlerine göre kanun yoluna başvurulabilir. İKİNCİ BÖLÜM Vakıf Malları ve Faaliyetleri Vakıfların mal edinmesi, akar cinsinden olan malların değiştirilmesi MADDE 12 – Vakıflar; mal edinebilirler, malları üzerinde her türlü tasarrufta bulunabilirler. Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait akar mallar ile hakların daha yararlı olanları ile değiştirilmesine, paraya çevrilmesine veya değerlendirilmesine Meclis yetkilidir. Mülhak, cemaat, esnaf vakıfları ile yeni vakıflara, başlangıçta özgülenen mal ve haklar, vakıf yönetiminin başvurusu üzerine, haklı kılan sebepler varsa, Denetim Makamının görüşü alınarak mahkeme kararı ile sonradan iktisap ettikleri mal ve hakları ise bağımsız ekspertiz kuruluşlarınca düzenlenecek rapora dayalı olarak vakıf yetkili organının kararı ile daha yararlı olanları ile değiştirilebilir veya paraya çevrilebilir. Vakıf yöneticileri, iktisap ettikleri veya değiştirdikleri taşınmaz malları tapuya tescil tarihinden itibaren bir ay içerisinde Genel Müdürlüğe bildirirler. Kurucularının çoğunluğu yabancı uyruklu olan vakıfların, taşınmaz mal edinmeleri hakkında, 22/12/1934 tarihli ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 35 inci maddesi uygulanır. Taşınmazların vakıfları adına tescili MADDE 13 – Mazbut vakıfların tescil görmemiş hayrat taşınmazları, Genel Müdürlüğün isteği üzerine tapu idaresince vakıfları adına tescil edilir. Mazbut ve mülhak vakıflara ait akar taşınmazların satış ve taviz bedelleri ile satın alınacak, trampa ile edinilecek veya yeniden yaptırılacak taşınmazlar, vakıfları adına hisseleri oranında tapuya tescil ettirilerek kayıtlara işlenir. –––––––––––– (1) 12/7/2013 tarihli ve 6495 sayılı Kanunun 48 inci maddesiyle, bu fıkrada yer alan “(c), (e) ve (f) bentlerinde” ibaresi “(c) ve (e) bentlerinde” şeklinde değiştirilmiştir. 10244-1 Amaç ve işlev değişikliği MADDE 14 – Vakıfların, vakfiyelerindeki şartların yerine getirilmesine fiilen veya hukuken imkân kalmaması halinde; vakfedenin iradesine aykırı olmamak kaydıyla mazbut vakıflarda Genel Müdürlüğün; mülhak, cemaat ve esnaf vakıflarında, vakıf yöneticilerinin teklifi üzerine bu şartları değiştirmeye; hayır şartlarındaki parasal değerleri güncel vakıf gelirlerine uyarlamaya Meclis yetkilidir. Hayrat taşınmazların nitelikleri ve değerlendirilmesi MADDE 15 – Vakıfların hayrat taşınmazları haczedilemez, rehnedilemez, bu taşınmazlarda mülkiyet ve irtifak hakkı için kazandırıcı zamanaşımı işlemez. Genel Müdürlüğe, mazbut ve mülhak vakıflara ait olup, tahsis edildikleri amaca göre kullanılmaları kanunlara veya kamu düzenine aykırı yahut tahsis amacına uygunluğunu kaybetmiş, kısmen veya tamamen hayrat olarak kullanılması mümkün olmayan taşınmazlar; mazbut vakıflarda Meclis kararı ile mülhak vakıflarda vakıf yöneticisinin talebi üzerine Meclis kararı ile gayece aynı veya en yakın başka bir hayrata dönüştürülebilir, akara devredilebilir veya paraya çevrilebilir. Bu paralar aynı surette diğer bir hayrata tahsis olunur. Aynı vakıf içerisindeki dönüştürme veya devirlerde bedel ödenmez. Hayrat taşınmazların tahsisi MADDE 16 – Mazbut vakıflara ait hayrat taşınmazlara, Genel Müdürlük tarafından öncelikle vakfiyeleri doğrultusunda işlev verilir. Genel Müdürlükçe değerlendirilemeyen veya işlev verilemeyen hayrat taşınmazlar; fiilen asli niteliğine uygun olarak kullanılıncaya kadar kiraya verilebilir. Bu hayrat taşınmazlar; Genel Müdürlükçe işlev verilmek amacıyla, vakfiyesinde yazılı hizmetlerde kullanılmak üzere Genel Müdürlüğün denetiminde onarım ve restorasyon karşılığı kamu kurum ve kuruluşlarına, benzer amaçlı vakıflara veya kamu yararına çalışan derneklere tahsis edilebilir. Mülhak vakfa ait hayrat taşınmazın tahsisinde Genel Müdürlük görüşü alınır. Tahsis edilen taşınmaz; ticari bir faaliyette kullanılamaz, tahsise aykırı kullanımın tespiti halinde Genel Müdürlüğün talebi üzerine taşınmaz, bulunduğu yerin mülki amirliğince tahliye edilir. Cemaat vakıflarına ait, kısmen veya tamamen hayrat olarak kullanılmayan taşınmazlar, vakıf yönetiminin talebi halinde Meclis kararıyla; aynı cemaate ait başka bir vakfa tahsis edilebilir veya vakfın akarına dönüştürülebilir. 10244-2 Taşınmazların vakfına dönmesi MADDE 17 – Tasarruf edenlerin veya maliklerin mirasçı bırakmadan ölümleri, kaybolmaları, terk veya mübadil gibi durumlara düşmeleri halinde icareteynli ve mukataalı taşınmaz malların mülkiyeti vakfı adına tescil edilir. Taviz bedeli MADDE 18 – Tapu kayıtlarında, icareteyn ve mukataalı vakıf şerhi bulunan gerçek ve tüzel kişilerin mülkiyetinde veya tasarrufundaki taşınmazlar, işlem tarihindeki emlak vergisi değerinin yüzde onu oranında taviz bedeli alınarak serbest tasarrufa terk edilir. Ancak miri arazilerden mukataalı hayrata tahsis edilmeyenler ile aşar ve rüsumu vakfedilen taşınmazlar tavize tâbi değildir. Taviz bedelinin hesaplanmasında; ortaklığın giderilmesi veya cebri icra yoluyla satılanlarda satış bedeli, kamulaştırmalarda ise kamulaştırma bedeli esas alınır. Bu Kanun hükümleri gereğince taviz bedelinin tamamı vakfı adına ödenmedikçe, taşınmaz üzerindeki temliki tasarruflar tapu dairelerince tescil olunmaz. Vakıf şerhleri ile ilgili olarak, diğer kanunlarda yer alan zamanaşımı ve hak düşürücü sürelere ilişkin hükümler uygulanmaz. Taviz bedelinin tahsil şekli MADDE 19 – Taviz bedelleri, yapılacak tebligat üzerine altmış gün içerisinde peşin olarak ödenebileceği gibi eşdeğer bir taşınmazla takas edilebilir veya yarısı peşin, kalanı bir yılda beş eşit taksitte ödenebilir. Taksitlendirme halinde, taşınmaza birinci derece ve birinci sırada ipotek konulur. Taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan taksitlerin tamamı muaccel olur. Genel Müdürlükçe tahakkuk ettirilen taviz bedelleri, yapılacak tebligata rağmen ödenmediği takdirde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre gecikme zammı ile birlikte tahsil edilerek vakfı adına gelir kaydedilir. Kira süresi MADDE 20 – (Değişik birinci fıkra: 28/11/2017-7061/94 md.) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmazların kira süresi azami üç yıldır. Ancak bu süre Genel Müdürlüğün bağlı olduğu Başbakan Yardımcısının onayı ile on yıla kadar belirlenebilir. Ayrıca onarım veya inşa karşılığı kiralamalarda; onarım ve inşa bedeli göz önüne alınarak kira süresi Genel Müdürün onayı ile yirmi yıla, Meclis kararı ile kırk dokuz yıla kadar tespit edilebilir. Genel Müdürlüğe veya mazbut vakıflara ait onarımı planlanan vakıf kültür varlıkları ile yatırım yapılacak taşınmazlar; kira süresinin bitiminden bir ay önce bildirim yapılmak kaydıyla, hiçbir hüküm ve karara bağlı olmaksızın Genel Müdürlüğün talebi üzerine kira süresi sonunda mülki amirlikçe tahliye edilir. 10245 Vakıf ormanları MADDE 21 – Özel vakıf ormanları kurulabilir. Vakıf kültür varlıklarının korunması ve imar uygulamalarının bildirilmesi MADDE 22 – Kamu kurum ve kuruluşları, koruma imar planlarını düzenlerken vakıf kültür varlıklarıyla ilgili hususlarda Genel Müdürlüğün görüşünü almak zorundadırlar. Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmaz mallarla ilgili olarak belediyeler ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılan uygulama imar ve parselasyon planlarının, askıya çıkarılmadan önce ilgili idareler tarafından Genel Müdürlüğe bildirilmesi zorunludur. Mazbut vakıf taşınmazlarında akar niteliğini koruyacak şekilde imar düzenlemesi yapılır. Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait olup uygulama imar planlarında okul, hastane veya spor alanlarında kalan taşınmazlar; ilgili kurumlar tarafından, imar planının tasdik tarihinden itibaren iki yıl içerisinde kamulaştırılmadığı takdirde ilgili bakanlığın görüşü alınarak Genel Müdürlükçe özel okul, özel hastane veya özel spor tesisi olarak değerlendirilebilir. Zilyetlik yoluyla kazanım MADDE 23 – Vakıfların malları üzerinde zilyetlik yoluyla kazanma hükümleri uygulanmaz. Sigorta MADDE 24 – (Değişik: 12/7/2013-6495/49 md.) Kiraya verilen veya tahsis edilen Genel Müdürlük ve mazbut vakıf taşınmaz mallarının, yangın, hırsızlık ve doğal afetlere karşı, kullananları tarafından Genel Müdürlük adına sigortalanması zorunludur. Vakıf kültür varlıklarının sigorta işlemlerinde bedel, Çevre ve Şehircilik Bakanlığının mimarlık ve mühendislik hizmet bedellerinin hesabında kullanılan yapı yaklaşık birim maliyetleri V.Sınıf (D) Grubu Yapılar birim fiyatı ile taşınmazda yer alan taşınırların değeri dikkate alınarak Genel Müdürlükçe belirlenir. Uluslararası faaliyet MADDE 25 – Vakıflar; vakıf senetlerinde yer almak kaydıyla, amaç veya faaliyetleri doğrultusunda, uluslararası faaliyet ve işbirliğinde bulunabilirler, yurt dışında şube ve temsilcilik açabilirler, üst kuruluşlar kurabilirler ve yurt dışında kurulmuş kuruluşlara üye olabilirler. Vakıflar; yurt içi ve yurt dışındaki kişi, kurum ve kuruluşlardan ayni ve nakdi bağış ve yardım alabilirler, yurt içi ve yurt dışındaki benzer amaçlı vakıf ve derneklere ayni ve nakdi bağış ve yardımda bulunabilirler. Nakdi yardımların yurt dışından alınması veya yurt dışına yapılması banka aracılığı ile olur ve sonuç Genel Müdürlüğe bildirilir. Bildirimin şekli ve içeriği yönetmelikle düzenlenir. İktisadî işletme ve şirket kurulması MADDE 26 – Vakıflar; amacını gerçekleştirmeye yardımcı olmak ve vakfa gelir temin etmek amacıyla, Genel Müdürlüğe bilgi vermek şartıyla iktisadî işletme ve şirket kurabilir, kurulmuş şirketlere ortak olabilirler. Şirketler dahil iktisadî işletmelerden elde edilen gelirler vakfın amacından başka bir amaca tahsis edilemez. Kurucuların çoğunluğu yabancı uyruklu olan vakıfların kurduğu yahut paylarının yarıdan fazlasına bu nevi vakıfların sahip olduğu şirketlerin mal edinmeleri hakkında aynı vakıfların mal edinmelerini düzenleyen hükümler uygulanır. 10246 Genel Müdürlük; Bakanlar Kurulu kararıyla Genel Müdürlük ve mazbut vakıfların gelirleri ve akar malları ile iktisadî işletme veya şirket kurmaya yetkilidir. Şirket hisseleri ve hakların daha yararlı olanları ile değiştirilmesi, paraya çevrilmesi, değerlendirilmesi ve bunlara bağlı her türlü hakkın kullanılması ile ortaklık paylarına bağlı hakların kullanılması Genel Müdürlük tarafından yürütülür. Sona eren veya dağıtılan yeni vakıfların mal ve hakları MADDE 27 – Sona eren yeni vakıfların borçlarının tasfiyesinden arta kalan mal ve haklar; vakıf senedinde yazılı hükümlere göre, senetlerinde özel bir hüküm bulunmayanlarda ise Genel Müdürlüğün görüşü alınarak mahkeme kararıyla benzer amaçlı bir vakfa; dağıtılan yeni vakıfların borçlarının tasfiyesinden arta kalan mal ve haklar ise Genel Müdürlüğe intikal eder. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Vakıf Kültür ve Tabiat Varlıkları Vakıf kültür varlıklarının tespiti, tescili ve yaşatılması MADDE 28 – Vakıflara ait yurt içi ve yurt dışındaki taşınır ve taşınmaz vakıf kültür varlıklarının tespiti, envanterinin çıkarılması, tescili, Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait olanların korunması, mülkiyeti el değiştirmiş vakıf kültür varlıkları ile koruma alanlarının kamulaştırılması, değerlendirilmesi, onarımı, restorasyonu ve gerektiğinde yeniden inşası Genel Müdürlükçe yürütülür. (Mülga: 3/4/2013-6456/52 md.) Yeterli geliri bulunmayan mazbut vakıflara ait vakıf kültür varlığı niteliğindeki taşınmazların, benzer amaçlı mazbut vakıfların gelirleriyle korunmasına ve yaşatılmasına Meclis yetkilidir. Vakıf kültür ve tabiat varlıklarının korunması MADDE 29 – Vakıflara ait taşınır ve taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları; Genel Müdürlük, ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile kullananları tarafından korunur. Vakıf kültür varlıklarının devri MADDE 30 – Vakıf yoluyla meydana gelip de her ne suretle olursa olsun Hazine, belediye, özel idarelerin veya köy tüzel kişiliğinin mülkiyetine geçmiş vakıf kültür varlıkları mazbut vakfına devrolunur. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Vakıfların Muhasebesi ve Denetimi Vakıf muhasebesi MADDE 31 – Vakıflar, muhasebe kayıtlarını Genel Müdürlükçe belirlenecek usûl ve esaslar dahilinde tutmak zorundadırlar. Tutulacak defter ve kayıtlar ile ilgili usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Mazbut vakıfların her birinin gelir ve giderleri ayrı ayrı takip edilir. Vakıflar, varlıklarını, ekonomik kural ve riskleri gözetmek suretiyle değerlendirirler. 10247 Beyanname verme yükümlülüğü MADDE 32 – Vakıf yönetimi; vakfın yönetici veya yönetim kurulu üyeleri listesini, bir önceki yıla ait faaliyet raporlarını, bütçe ve bilançolarını, gayrimenkullerini, malî tablolarını ve bu tabloların uygun araçlarla yayınlandığına dair belgeyi, işletme ve iştiraklerinin malî tabloları ile yönetmelikle belirlenecek diğer bilgileri içeren beyannameyi her takvim yılının ilk altı ayı içerisinde Genel Müdürlüğe verir. Vakıfların denetimi MADDE 33 – Mülhak, cemaat, esnaf vakıfları ile yeni vakıflarda iç denetim esastır. Vakıf; organları tarafından denetlenebileceği gibi, bağımsız denetim kuruluşlarına da denetim yaptırabilir. Vakıf yöneticileri, en az yılda bir defa yapılacak iç denetim raporları ile sonuçlarını, rapor tarihini takip eden iki ay içerisinde Genel Müdürlüğe bildirir. Vakıfların amaca ve yasalara uygunluk denetimi ile iktisadî işletmelerinin faaliyet ve mevzuata uygunluk denetimi Genel Müdürlükçe yapılır. Yönetim ve temsil masrafı MADDE 34 – İntifa hakkına konu mazbut vakıflar ile Genel Müdürlük tarafından geçici olarak yönetilen vakıfların yıllık gayrisafi gelirlerinin yüzde yirmisi yönetim ve temsil masrafı olarak Genel Müdürlük bütçesine gelir kaydedilir. ÜÇÜNCÜ KISIM Vakıflar Genel Müdürlüğü, Vakıflar Meclisi, Genel Müdürlük Teşkilâtı ve İstihdam BİRİNCİ BÖLÜM Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıflar Genel Müdürlüğü MADDE 35 – Bu Kanun ile kendisine verilen görevleri yerine getirmek üzere, kamu tüzel kişiliğini haiz Başbakanlığa bağlı Vakıflar Genel Müdürlüğü kurulmuştur. Başbakan, Genel Müdürlüğün yönetimi ile ilgili yetkilerini gerekli gördüğü takdirde görevlendireceği Başbakan Yardımcısı vasıtasıyla kullanabilir. (1) Vakıflar Genel Müdürlüğü, merkez ve taşra teşkilâtından oluşur. Genel Müdürlüğün merkezi Ankara’dadır. Genel Müdürlüğün görevleri MADDE 36 – Genel Müdürlüğün görevleri şunlardır: a) Mazbut vakıfların vakfiyelerinde veya vakfiye yerine geçen hüccet, berat, ferman gibi belgelerinde yazılı hayrî, sosyal, kültürel ve ekonomik şart ve hizmetleri yerine getirmek. b) Vakfiyelerde öngörülen hizmetlerin en iyi şekilde yerine getirilebilmesini sağlamak amacıyla Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait paralar ile malları değerlendirmek, daha fazla gelir getirici yatırımlara tahsis etmek. _______________________ (1) 22/8/2011 tarihli ve 651 sayılı KHK’nın 14 üncü maddesi ile bu fıkrada yer alan “Devlet Bakanı” ibaresi “Başbakan Yardımcısı” şeklinde değiştirilmiş ve metne işlenmiştir. 10248 c) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait paralar ile işletmeler kurma, kurulmuş şirketlere iştirak etme, bunların sermaye artışları hususlarında karar vermek. d) Yurt içi ve yurt dışındaki vakıflara ait vakıf kültür varlıklarını ihya etmek. e) Mülhak, cemaat ve yeni vakıflar ile esnaf vakıflarının denetimini yapmak. f) Vakıflarla ilgili konularda; araştırma, geliştirme, eğitim, kültür ve yayın faaliyetlerinde bulunmak, ulusal ve uluslararası koordinasyonu sağlamak. g) Vakıf kültür varlıklarından oluşan koleksiyonlar meydana getirmek; müze, kütüphane ve kültür merkezleri kurmak. h) Bu Kanun ve diğer kanunlar ile Genel Müdürlüğe verilen görevleri yapmak. Genel Müdürlük, vakıflara ilişkin görevlerle ilgili olarak diğer kurum ve kuruluşlarla işbirliği içerisinde çalışır ve koordinasyonun sağlanması hususunda gerekli tedbirleri alır. Genel Müdürlük gerektiğinde ihtiyaç duyulan konuyla sınırlı olmak üzere 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tâbi olmaksızın uzman kişi, kurum ve kuruluşlardan danışmanlık ve hukukî mütalaa şeklinde hizmet satın alabilir. Genel Müdürlüğün denetimi MADDE 37 – Genel Müdürlüğün denetimi, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu hükümleri çerçevesinde yapılır. Genel Müdürlüğün bütçesi MADDE 38 – Genel Müdürlüğün bütçesi; 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu çerçevesinde hazırlanır. Bütçe, Meclisin uygun görüşünden sonra süresi içerisinde ilgili mercilere sunulur. Gelir fazlaları ertesi yıla devreder. Genel Müdürlüğün gelirleri MADDE 39 – Genel Müdürlüğün gelirleri şunlardır: a) Kira gelirleri. b) İşletme kârları. c) İştirak gelirleri. d) Yönetim ve temsil payları. e) Mazbut vakıflara ait taşınmazların satışından elde edilecek gelirler. f) Taviz bedelleri. g) Genel Müdürlüğe ait taşınmazların satışından elde edilecek gelirler. h) Şartlı bağışlar. ı) Şartsız bağışlar. j) Diğer gelirler. Bazı gelirler ile bağışların harcanması MADDE 40 – 39 uncu maddenin (e) ve (f) bentlerinde yer alan gelirler; ait olduğu vakfa taşınmaz alımında, vakfın taşınmazlarının onarım ve yapımında kullanılır. Ayrıca Meclis kararıyla gelir getirici yatırımlarda, yurt içi ve yurt dışında bulunan ve geliri kalmayan vakıflara ait vakıf kültür varlıklarının bakım ve onarımlarında da kullanılabilir. Genel Müdürlüğe yapılan şartlı bağışlar, bağış yapanın şartları doğrultusunda harcanır. 10249 İKİNCİ BÖLÜM Vakıflar Meclisi Meclisin oluşumu MADDE 41 – Meclis, Genel Müdürlüğün en üst seviyedeki karar organıdır. Meclis; Genel Müdür, üç Genel Müdür yardımcısı ve I. Hukuk Müşaviri olmak üzere beş, vakıf konusunda bilgi ve deneyim sahibi yükseköğrenim mezunları arasından Başbakanın teklifi üzerine ortak kararname ile atanacak beş, yeni vakıflarca seçilecek üç, mülhak ve cemaat vakıflarınca seçilecek birer üye olmak üzere toplam onbeş üyeden oluşur. Ayrıca yeni vakıflar üç, mülhak ve cemaat vakıfları ise birer yedek üye seçer. Seçimler; yeni vakıflarda yönetim organının, mülhak vakıflarda vakıf yöneticilerinin, cemaat vakıflarında yönetim kurullarının seçeceği birer temsilcinin iştiraki ile Genel Müdürlüğün daveti üzerine ayrı ayrı yapılır. Genel Müdür aynı zamanda Meclisin de başkanıdır. Genel Müdür alınan kararları yürütmeye yetkili ve görevlidir. Genel Müdürün çeşitli nedenlerle görevinde bulunmadığı durumlarda Genel Müdüre vekâlet eden Meclis Başkanlığına da vekâlet eder. Meclisin çalışmasına ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Meclisin görevleri MADDE 42 – Bu Kanunun diğer maddeleri ile belirlenen görevlerinin yanı sıra, Meclis aşağıdaki görevleri de yerine getirir: a) Genel Müdürlüğe, mazbut ve mülhak vakıflara ait akar ve hayrat taşınmazların tahsis, satış ve trampasına yönelik tasarruflarla, kamulaştırmalarda kamu yararı kararını vermek. b) Genel Müdürlük ve işletme müdürlüklerinin bütçelerini onaylamak. c) Genel Müdürlük ve vakıflarla ilgili tüzük ve yönetmelik taslaklarını karara bağlamak. d) Genel Müdürlükçe gerek görülen hususları karara bağlamak. Meclis üyelerinin nitelikleri ve görev süresi MADDE 43 – Meclis üyelerinin; 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile belirlenen Devlet memuru olma şartlarını taşıması, ortak kararnameyle atanacak üyelerden; en az üçünün kamu kurum ve kuruluşlarında on yıldan fazla görev yapmış olması gerekir. Kamu görevlisi olmayan Meclis üyeleri, görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlar ve kendilerine karşı işlenen suçlar yönünden kamu görevlisi sayılır. Meclis üyelerinin görev süresi üç yıldır. Genel Müdür, Genel Müdür yardımcıları ve I. Hukuk Müşavirinin, Meclis üyelikleri görev süreleriyle sınırlıdır. Ancak, göreve engel bir hastalık veya engellilik nedeniyle iş görememeleri veya üyelik şartlarını kaybetmeleri durumunda ortak kararnameyle atanmış üyelerin görevleri ortak kararnameyle, diğer üyelerin görevleri ise Genel Müdürün teklifi ve Meclis kararı ile sona erer. (1) Memur veya diğer kamu görevlisi iken ortak kararnameyle Meclis üyeliğine atananların Mecliste görev yaptıkları sürece eski görevleriyle olan ilişikleri kesilir. Bu üyelerin; memuriyete giriş şartlarını kaybetme dışındaki herhangi bir nedenle görevlerinin sona ermesi, görevden ayrılma isteğinde bulunması veya görev sürelerinin dolması durumunda otuz gün içinde eski kurumlarına başvurmaları halinde mükteseplerine uygun bir kadroya atanırlar. Bu durumda Genel Müdürlükte geçirdikleri süreler atandığı kurumda geçmiş gibi değerlendirilir. Akademik unvanların kazanılmasına ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla üniversitelerden gelen personel hakkında da aynı hükümler uygulanır. Meclis üyelerinin yenilenmesi ve huzur hakkı MADDE 44 – Ortak kararnameyle atanan üyeliklerde herhangi bir sebeple boşalma olduğu takdirde otuz gün içerisinde 43 üncü madde doğrultusunda üç yıllığına yenisi atanır. Vakıflar tarafından seçilen üyelerden boşalma olması halinde kalan süreyi tamamlamak üzere sırasıyla yedek üyeler görev alır. ––––––––––––––––– (1) 25/4/2013 tarihli ve 6462 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle, bu fıkrada yer alan “sakatlık” ibaresi “engellilik” şeklinde değiştirilmiştir. 10250 Uhdesinde kamu görevi bulunmayan Meclis üyelerine, ayda dörtten fazla olmamak üzere her toplantı günü için (3000) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak miktarda huzur hakkı ödenir. Meclisin toplantı şekli ve karar nisabı MADDE 45 – Meclis, Genel Müdürün çağrısı üzerine ayda en az iki defa, üye tam sayısının üçte ikisi ile toplanır ve Meclis üye tamsayısının salt çoğunluğuyla karar alır. Meclis üyeleri çekimser oy kullanamaz. Meclis üyeleri oy ve kararlarından sorumludur. Meclis üyeleri, kendilerini ve üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımları ile evlatlıklarını ilgilendiren toplantı ve oylamaya katılamazlar. Vakıflar, kendilerini ilgilendiren toplantılarda, oy hakkı olmaksızın bir yetkili ile temsil edilebilirler. Meclis üyelerince uyulması gereken hususlar MADDE 46 – Meclis üyeleri, görevleri süresince ve görevlerinin sona ermesinden itibaren iki yıl süre ile Genel Müdürlük ve ilgili kuruluşlarına karşı doğrudan doğruya veya dolaylı olarak taahhüde giremez, komisyonculuk ve temsilcilik yapamaz. Meclis üyeleri görevleri süresince edindikleri gizli bilgi ve belgeleri kanunen yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz, kendilerinin veya üçüncü şahısların lehine veya aleyhine kullanamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından sonra da devam eder. Mazereti olmaksızın üst üste üç veya yılda toplam on toplantıya katılmayanların üyeliği Meclis kararı ile sona erer. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Teşkilât Merkez teşkilâtı MADDE 47 – Genel Müdürlüğün merkez teşkilatı; ana hizmet, danışma ve denetim birimleri ile denetim birimleri ile yardımcı hizmet birimlerinden oluşur. Genel Müdürlüğün merkez teşkilâtı ekli (I) sayılı cetvelde gösterilmiştir. Genel Müdür MADDE 48 – Genel Müdür, Genel Müdürlüğün en üst amiri olup Genel Müdürlüğü temsil eder. Genel Müdür, Genel Müdürlük faaliyetlerini; vakfiye şartlarına, kalkınma planlarına, yıllık programlara ve mevzuata uygun olarak, görev alanına giren konularda diğer kurum ve kuruluşlarla işbirliği içerisinde Başbakana karşı sorumlu olarak yürütür. Genel Müdür, merkez ve taşra teşkilâtının faaliyetlerini, işlemlerini ve hesaplarını denetlemek veya denetletmekle görevli ve yetkilidir. Genel müdür yardımcıları MADDE 49 – Genel Müdürlük ana hizmet birimleri, danışma ve denetim birimleri ile yardımcı hizmet birimlerinin koordinasyonunda Genel Müdüre yardımcı olmak üzere üç Genel Müdür yardımcısı atanabilir. Genel Müdür yardımcısı, Genel Müdür tarafından verilen görevleri yerine getirir. Ana hizmet birimleri MADDE 50 – Genel Müdürlüğün ana hizmet birimleri şunlardır: a) Vakıf Hizmetleri Daire Başkanlığı. b) Hayır Hizmetleri Daire Başkanlığı. c) Sanat Eserleri ve Yapı İşleri Daire Başkanlığı. d) Yatırım ve Emlak Daire Başkanlığı. e) Sağlık Hizmetleri Daire Başkanlığı. f) Kültür ve Tescil Daire Başkanlığı. g) Dış İlişkiler Daire Başkanlığı. 10251 Vakıf Hizmetleri Daire Başkanlığı MADDE 51 – Vakıf Hizmetleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Mülhak, cemaat, esnaf ve yeni vakıflarla ilgili iş ve işlemleri yürütmek. b) İdarî para cezası ile ilgili işlemleri yürütmek. c) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Hayır Hizmetleri Daire Başkanlığı (1)(2) MADDE 52 – Hayır Hizmetleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Vakfiyelerde yer alan hayır şart ve hizmetleri yerine getirmek. b) Hayrat taşınmaz malların tahsis işlemlerini yürütmek. c) Vakfiyelerde yazılı hayır şart ve hizmetleri yerine getirmek üzere her seviyeden eğitim-öğretim tesisleri, öğrenci yurtları sağlık ve sosyal yardım kurumları, aşevleri gibi tesisler açmak, yönetimini sağlamak, öğrencilere eğitim yardımı yapmak, ihtiyaç sahibi insanlara sosyal yardımlarda bulunmak, muhtaç ve engellilere aylık bağlamak. d) (Ek: 22/8/2011-KHK-651/15 md. ) Usul ve esasları Genel Müdürlükçe çıkarılan yönetmelikle belirlenmek üzere ihtiyaç sahibi yükseköğrenim öğrencilerine 3/3/2004 tarihli ve 5102 sayılı Yüksek Öğrenim Öğrencilerine Burs Kredi Verilmesine İlişkin Kanun hükümlerine tabi olmaksızın burs vermek. e) Sosyal yardım hizmeti veren kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak. f) Uluslararası kuruluşlarla işbirliği yaparak sosyal politikalar ve sosyal yardım projeleri üretmek ve yürütmek. g) (Ek: 28/11/2017-7061/95 md.) Vakfiyelerde yer alan hayır şartlarını gerçekleştirmek üzere amacı veya faaliyet konuları arasında eğitim, sağlık, kültür veya sosyal yardım bulunan yurt dışında kurulu tüzel kişilere ilgili Başbakan Yardımcısının onayı ile şartlı veya şartsız yardım yapmak. (2) h) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. (2) Sanat Eserleri ve Yapı İşleri Daire Başkanlığı MADDE 53 – Sanat Eserleri ve Yapı İşleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Vakıf kültür varlıklarının tespit ve envanterini yapmak ve belgelerini arşivlemek. b) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait vakıf kültür varlıklarının röleve, restitüsyon, restorasyon ve diğer projeleri ile yıllık ve beş yıllık onarım programlarını hazırlayarak veya hazırlatarak onarım ve restorasyonlarını yapmak veya yaptırmak, talep halinde kontrollük görevi Genel Müdürlükçe yürütülmek kaydıyla düzenlenecek protokol esasları dahilinde kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilere yaptırmak. c) Vakıf kültür varlıkları birim fiyat analizlerini hazırlamak, Genel Müdürce onaylandıktan sonra yayınlanmasını sağlamak. d) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait vakıf kültür varlıklarının onarım ve restorasyon projeleri ile ilgili gerekli işlemleri yapmak ve hali hazır durumlarını röleve ve fotoğraflarla tespit etmek, gerektiğinde eser ile koruma alanlarının kamulaştırma işlemlerini yürütmek, ______________________ (1) 22/8/2011 tarihli ve 651 sayılı KHK’nın 15 inci maddesi ile bu maddenin birinci fıkrasına (c) bendinden sonra gelmek üzere (d) bendi eklenmiş ve mevcut bentler buna göre teselsül ettirilmiştir. (2) 28/11/2017 tarihli ve 7061 sayılı Kanunun 95 inci maddesiyle, bu maddenin birinci fıkrasına (f) bendinden sonra gelmek üzere (g) bendi eklenmiş ve mevcut (g) bendi (h) bendi olarak teselsül ettirilmiştir. 10252 e) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait vakıf kültür varlıklarının onarımı ile yeni yapıların inşa, onarım ve ihale işlemlerini yürütmek. f) Vakıf kültür varlıklarının ve yeni yapıların onarımı için gerekli görülen malzemeleri satın almak, şantiye kurmak ve şantiyeleri kontrol etmek. g) 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu ile ilgili işlemleri yürütmek. h) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Yatırım ve Emlak Daire Başkanlığı MADDE 54 – Yatırım ve Emlak Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlüğe, mazbut, mülhak ve cemaat vakıflarına ait taşınmaz malların envanterini çıkarmak, kütük kayıtlarını tutmak. b) Bu Kanun ve ilgili kanunlar uyarınca vakfına intikali gereken taşınmaz malların tespitini yaparak vakfı adına tapuya tescilini sağlamak, vakıf kültür varlıklarının mülkiyet ve tasarruf işlemlerini yürütmek. c) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmazların; imar uygulama ve kadastro çalışmalarını takip etmek; kamulaştırma, kiralama, vakıf konut veya hizmet statüsüne alma, çıkarma işlemlerini yürütmek; kiralama usûl ve esaslarını belirlemek; kat karşılığı, yapım veya onarım karşılığı kiralama modelleri ile değerlendirilmelerini sağlamak; her türlü tecavüzden korunmaları ile ilgili tedbirleri almak; elde tutulmasında fayda görülmeyenlerin değiştirilmesi, satılması ve gerekli görülen taşınmazların satın alınması işlemlerini yürütmek. d) Genel Müdürlüğe yapılacak taşınmaz mal bağış işlemlerini yürütmek. e) Tavize tâbi olan taşınmaz malların tespiti ile taviz bedellerinin tahsilini sağlamak. f) Görev ve faaliyetlerinin gerektirdiği alt yapı çalışmalarını yapmak veya yaptırmak. g) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Sağlık Hizmetleri Daire Başkanlığı MADDE 55 – Sağlık Hizmetleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Mazbut vakıfların vakfiyelerinde yer alan sağlık hayır şartlarının gerçekleştirilmesi amacıyla; yataklı, ayakta, gezici sağlık hizmeti vermek ve bu konuyla ilgili iş ve işlemleri yürütmek. b) Sağlık tesislerinin etkin ve verimli hizmet vermesine yönelik tedbirler almak. c) Sağlık hizmeti veren kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak. d) Gerektiğinde kamu kurum ve kuruluşları, sosyal güvenlik kurumları ve sağlık branşında hizmet veren özel sigorta şirketleri ile anlaşma yapılmasını sağlamak. e) Bezm-i Alem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesinin vakfiye şartlarına uygun, eğitim hastanesi olarak etkin ve verimli çalışmasını sağlamak. f) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Kültür ve Tescil Daire Başkanlığı MADDE 56 – Kültür ve Tescil Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlük arşivinde bulunan vakfiye, ferman, berat, hüccet ve benzeri belgelerin tercüme ve transkripsiyonunu yapmak, tasnif etmek ve arşivlemek. b) Vakıfların merkezî sicil kayıtlarını tutmak, kurulacak yeni vakıfların merkezî sicile tescilini yapmak. 10252-1 c) Devlet arşiv, kütüphane ve müzeleri ile gerçek ve tüzel kişilerin elinde bulunan vakfiye ve benzeri belgeleri tespit ederek bunların Genel Müdürlük arşivine intikalini sağlamak. d) Tevliyet, intifa hakkı, mazbutiyet, şart tebdili ile hayır şartlarının güncelleştirilmesi gibi belgeleri sicile kaydederek arşivlemek. e) İlmi araştırmaların güvenlik içinde yürütülmesini sağlamak. f) Teberrukat eşyanın en geç beş yılda bir sayımını yaptırarak demirbaş kayıtları ile mutabakatını sağlamak. g) Vakıflarla ilgili yayın faaliyetlerinde bulunmak. h) Vakıf müze, kütüphane ve kültür merkezlerini açmak, denetlemek. ı) Yurt içi ve yurt dışındaki vakıf ve üst kuruluşlarıyla işbirliği içerisinde bilimsel, kültürel ve sosyal etkinlikler düzenlemek, projeler üretmek. j) Arşivlerin kullanılmasını kolaylaştıracak ve her tür ilmi çalışmalar için fayda sağlayacak şekilde bir arşiv yönetim sistemi kurmak ve bu sistemin çalışmasını sağlamak. k) Ulusal ve uluslararası toplantılar, konferans, panel, sempozyum, açık oturum, sergi, fuar gibi etkinlikler düzenlemek. l) Vakıflara ait taşınır kültür varlıklarının korunması ve kaçakçılığın önlenmesi için gerekli tedbirleri almak ve kaçırılan eserlerin iadesi ile ilgili işlemleri yürütmek. m) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Dış İlişkiler Daire Başkanlığı MADDE 57 – Dış İlişkiler Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlüğün uluslararası kuruluşlarla ilişki ve işlemlerini yürütmek. b) Vakıflarla ilgili uluslararası alandaki gelişmeleri takip etmek. c) Yurt dışı vakıf emlak konuları ile ilgili işlemleri yürütmek. d) Genel Müdürlüğün Avrupa Birliği ile ilgili yapacağı çalışmaları, diğer birimlerle koordinasyon sağlayarak yürütmek. e) Genel Müdürlüğün görev alanına giren konularda Türkiye'de düzenlenecek uluslararası toplantıların organizasyonunu yapmak ve buna ilişkin işlemleri yürütmek. f) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Danışma ve denetim birimleri MADDE 58 – Genel Müdürlüğün danışma ve denetim birimleri şunlardır: a) Hukuk Müşavirliği. b) Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı. c) Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı. d) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği. 10253 Hukuk Müşavirliği MADDE 59 – Hukuk Müşavirliğinin görevleri şunlardır: a) Hukukî konular ile hukukî, malî ve cezaî sonuçlar doğuracak işlemler hakkında görüş bildirmek. b) Başbakanlıktan veya diğer kuruluşlardan gönderilen kanun, tüzük ve yönetmelik tasarılarını hukukî açıdan inceleyerek Genel Müdürlüğün görüşlerini belirlemek. c) Genel Müdürlüğün menfaatlerini koruyucu, anlaşmazlıkları önleyici hukukî tedbirleri zamanında almak, anlaşma ve sözleşmelerin bu esaslara uygun olarak yapılmasına yardımcı olmak. d) Genel Müdürlüğün taraf olduğu davalarda; gerekli bilgileri hazırlamak ve Genel Müdürlüğü temsil etmek veya Genel Müdürlükçe hizmet satın alma yoluyla temsil ettirilen davaları takip ve koordine etmek. e) Genel Müdürlük ile ilgili kanun, tüzük ve yönetmelikleri hukukî açıdan incelemek, gerektiğinde hazırlamak ve gerekli görülecek değişiklikleri teklif etmek. f) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı MADDE 60 – Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı, Genel Müdürün emri veya onayı üzerine, Genel Müdürlüğün merkez ve taşra kuruluşları ile ilgili olarak Genel Müdür adına teftiş, inceleme ve soruşturma işlerini yürütür, ayrıca aşağıdaki görevleri yapar: a) Mülhak, cemaat, esnaf vakıfları ile yeni vakıfların, vakfiye ve vakıf senedinde yazılı şartlara, yürürlükteki mevzuata uygun yönetilip yönetilmediği, amacı doğrultusunda faaliyette bulunup bulunmadığı, mallarının ve gelirlerinin vakfiye, 1936 Beyannamesi ve vakıf senedindeki şartlara uygun kullanılıp kullanılmadığı hususlarını incelemek, denetlemek ve rehberlik yapmak. b) Vakıf ve iktisadî işletmelerinin ve iştiraklerinin denetleme ve inceleme işlerini yürütmek. c) Müfettişlerin araştırma, inceleme ve denetim sonucu düzenleyecekleri raporları Başkanlık görüşü ile birlikte Genel Müdürlük makamına sunmak. d) Mülhak, cemaat, esnaf vakıfları ile yeni vakıfların iç denetim raporları ile sonuçlarını değerlendirmek ve gerekli işlemleri yürütmek. e) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı hizmetlerinin yürütülmesinde ihtiyaç duyulması durumunda Genel Müdürün onayı ile taşrada çalışma grupları oluşturulabilir. Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı ile çalışma gruplarının çalışma usûl ve esasları yönetmelikle düzenlenir. Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı MADDE 61 – Strateji Geliştirme Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Ulusal kalkınma strateji ve politikaları, yıllık program ve hükümet programı çerçevesinde Genel Müdürlüğün orta ve uzun vadeli strateji ve politikalarını belirlemek, amaçlarını oluşturmak üzere gerekli çalışmaları yapmak. b) Genel Müdürlüğün görev alanına giren konularda, performans ve kalite ölçütleri geliştirmek ve bu kapsamda verilecek diğer görevleri yerine getirmek. c) Genel Müdürlüğün yönetimi ile hizmetlerin geliştirilmesi ve performansla ilgili bilgi ve verileri toplamak, analiz etmek, yorumlamak. 10254 d) Genel Müdürlüğün görev alanına giren konularda, hizmetleri etkileyecek dış faktörleri incelemek, kurum içi kapasite araştırması yapmak, hizmetlerin etkinliğini ve tatmin düzeyini analiz etmek ve genel araştırmalar yapmak. e) Yönetim bilgi sistemlerine ilişkin hizmetleri yerine getirmek. f) 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunuyla malî hizmetler birimine verilen görevleri yürütmek. g) Genel Müdürlüğün kefalet sandığı işlemlerini yürütmek. h) Genel Müdürlüğün sınai, ticari, zirai, turizm, sağlık, eğitim, kültür, sosyal yardım ve diğer alanlarda girişeceği yatırımları planlamak, gerekli etüt ve projeleri hazırlamak veya hazırlatmak. ı) İşletmelerin ekonomik kurallar içinde üretimlerini artırıcı malî ve teknik etütler yapmak, işletme ve iştiraklere ait iş ve işlemleri yürütmek. j) Mazbut vakıflara ait hesapları tutmak, intifa hakkı işlemlerini yürütmek. k) Mülhak vakıfların yıllık kesin hesaplarını incelemek ve tasdik etmek. l) Dış kaynaklı fonlara ulaşabilecek projelerin üretilmesini ve uygulamaya geçirilmesini sağlamak. m) Genel Müdür tarafından verilecek diğer benzer görevleri yapmak. Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği MADDE 62 – Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliğinin görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlüğün saydam bir yapıya kavuşturulması amacıyla, Genel Müdürlüğün kimliği, misyonu, vizyonu, çalışma alanı ve faaliyetleri konusunda kamuoyunu bilgilendirmek. b) Genel Müdürlüğün çalışmalarına ve yürüttüğü projeler ile faaliyetlerine ilişkin kamuoyunun bilgilendirilmesi amacıyla, görsel ve yazılı basın organlarıyla iletişim kurmak, Genel Müdürlüğe ilişkin enformasyon niteliğindeki bilgileri derlemek, bunları Genel Müdürlük adına haberleştirerek kitle iletişim araçları kanalıyla kamuoyuna duyurulmasını sağlamak. c) Genel Müdürlük ile ilgili duyuru, bülten, bildiri, açıklama şeklinde derlenmiş her türlü haberin medya planını hazırlayarak, bu planı uygulamak. d) Genel Müdürlüğün kamuoyu nezdinde tanıtımının yapılabilmesi amacıyla, çalışmalarının ve kurumsal kimliğin tanınması ve hatırlanır olmasına yönelik reklam ve tanıtım stratejilerini belirlemek, bunların uygulamaya geçirilmesini sağlamak. e) Genel Müdürlük adına, tanıtım amacıyla, kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum örgütleri ve üniversiteler ile ortak organizasyonlar planlamak, yayın faaliyetlerinde bulunmak, tanıtıcı broşür, afiş gibi görsel tanıtım araçları oluşturarak, bunların hedeflenen kitlelere ulaşmasını sağlamak. f) 9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanunu çerçevesinde bilgi edinme hakkını kullanmak isteyen vatandaşların bilgi almasını kolaylaştıracak şekilde organize olmak, bu kapsamda, ilgili birimler ile bilgi edinme hakkını kullanan vatandaş arasında koordinasyon görevini yürütmek. g) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Yardımcı hizmet birimleri MADDE 63 – Genel Müdürlüğün yardımcı hizmet birimleri şunlardır: a) İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı. b) Destek Hizmetleri Daire Başkanlığı. İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı MADDE 64 – İnsan Kaynakları Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlüğün insan gücü politikası ve planlaması konusunda çalışmalar yapmak ve tekliflerde bulunmak. b) Genel Müdürlük personelinin atama, sicil, disiplin, emeklilik, nakil, terfi, ücret, sendika ve benzeri özlük hakları işlemlerini yürütmek. c) Genel Müdürlük personelinin hizmet içi eğitim programını hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek. 10255 d) İç denetimle ilgili hizmetleri yürütmek. e) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Destek Hizmetleri Daire Başkanlığı MADDE 65 – Destek Hizmetleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Genel Müdürlük için gerekli araç, gereç, kırtasiye ve malzemeleri temin etmek, dağıtımını sağlamak, onarım hizmetlerini yürütmek, kayıtlarını tutmak ve harcamalara ilişkin tahakkuk işlemlerini yapmak. b) Genel Müdürlük hizmetleri için ihtiyaç duyulan taşınır ve taşınmazların kiralanması işlemlerini yürütmek. c) Genel Müdürlük hizmet binalarının temizlik, aydınlatma, ısıtma, bakım, onarım ve taşıma işlemlerini yürütmek. d) Konut tahsisi, sağlık ve sosyal tesislerin kurulması ve yönetilmesi ile ilgili hizmetleri yürütmek. e) Genel evrak ve arşiv faaliyetlerini düzenlemek. f) Genel Müdürlüğün sivil savunma ve seferberlik hizmetlerini planlamak ve yürütmek. g) Genel Müdür tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak. Taşra teşkilâtı MADDE 66 – Genel Müdürlüğün taşra teşkilâtı ekli (II) sayılı cetvelde gösterilmiştir. Bu cetvelde yer alan birimlerin kurulup kaldırılmasına, yer ve bağlantı değişikliklerinin yapılmasına Genel Müdürlüğün önerisi üzerine Bakanlar Kurulu yetkilidir. Taşra teşkilâtının çalışma usûl ve esasları yönetmelikle belirlenir. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM İstihdam Personel rejimi MADDE 67 – Genel Müdürlük personeli 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbidir. (Mülga ikinci fıkra: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) (Mülga üçüncü fıkra: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) (Mülga son fıkra: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) (3) Atamalar(1)(2) MADDE 68 – Genel Müdür, Genel Müdür Yardımcısı, I. Hukuk Müşaviri, Rehberlik ve Teftiş Başkanı ile Bölge Müdürü ortak kararnameyle, (…)(1) Daire Başkanı, Genel Müdürün teklifi Başbakanın veya görevlendirdiği Başbakan Yardımcısının onayıyla, diğer personel ise Genel Müdür tarafından atanır. ______________________ (1) Bu maddede yer alan “… Rehberlik ve Teftiş Başkanı ile …” ibaresi Anayasa Mahkemesi’nin 17/6/2010 tarihli E.:2008/22 K.: 2010/82 sayılı Kararı ile iptal edilmiştir. (2) 22/8/2011 tarihli ve 651 sayılı KHK’nın 16 ncı maddesi ile bu maddenin birinci fıkrasına “I. Hukuk Müşaviri” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Rehberlik ve Teftiş Başkanı” ibaresi eklenmiş ve aynı fıkrada yer alan “Devlet Bakanının” ibaresi “Başbakan Yardımcısının” şeklinde değiştirilmiş ve metne işlenmiştir. (3) 11/10/2011 tarihli ve 666 sayılı KHK ile bu fıkrada yapılan düzenleme; 10/10/2013 tarihli ve 28791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 27/12/2012 tarihli ve E.: 2011/139, K.: 2012/205 sayılı Kararı ile iptal edilmiştir. 10256 Vakıf Uzmanı ve Vakıf Uzman Yardımcısı MADDE 69 – Genel Müdürlük görevlerinin gerektirdiği uzmanlık hizmetleri, Vakıf Uzmanı ve Uzman yardımcılarından oluşan meslek personeli eliyle yürütülür. Vakıf Uzman Yardımcılığına atanabilmek için 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılanlara ek olarak aşağıdaki şartlar aranır: a) En az dört yıllık eğitim veren yurt içi veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından onaylanmış yurt dışındaki fakülte veya yüksek okullardan mezun olmak. b) Merkezî sistemle yapılacak memur seçme sınavında başarılı olmak. c) Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavında en az (B) düzeyinde başarılı olmak. d) Genel Müdürlükçe yapılacak sınavda başarılı olmak. e) Genel Müdürlükçe yapılacak sınavın yapıldığı tarihte otuz yaşını doldurmamış olmak. Vakıf Uzman Yardımcılığına atananlar, üç yıl çalışmak, olumlu sicil almak ve hazırlayacağı tezin kabul edilmesi kaydıyla açılacak Vakıf Uzmanı meslekî yeterlilik sınavına girme hakkını kazanırlar. Sınavda başarılı olanlar Vakıf Uzmanı olarak atanırlar. İkinci sınavda da başarılı olamayanlar durumlarına uygun memur kadrolarına atanırlar. Vakıf Uzman Yardımcılığı sınavı, eğitim programları ve süresi, tez hazırlama, meslekî yeterlik sınavı ile çalışma usûl ve esasları yönetmelikle düzenlenir. Müfettiş ve Müfettiş Yardımcısı MADDE 70 – Müfettiş Yardımcısı olabilmek için: a) 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan şartlara sahip olmak. b) Üniversitelerin dört yıllık eğitim veren hukuk, siyasal bilgiler, iktisat, işletme, iktisadî ve idarî bilimler, mimarlık, mühendislik fakülteleri mezunu olmak veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilmiş yurt içi ve yurt dışındaki yükseköğretim kurumlarından mezun olmak. c) Sağlık durumunun, her türlü iklim ve yolculuk koşullarına elverişli olduğunu sağlık kurulu raporu ile belgelemek. d) Merkezî sistemle yapılacak memur seçme sınavında başarılı olmak. e) Genel Müdürlük tarafından yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak. f) Yarışma sınavının yapıldığı tarihte otuz yaşını doldurmamış olmak, gerekir. Müfettiş Yardımcılığında en az üç yıl çalışmak ve olumlu sicil almak şartıyla açılan meslekî yeterlik sınavında başarılı olanlar Müfettiş kadrosuna atanırlar. Yapılacak yarışma ve yeterlik sınavının şekli ve uygulama esasları yönetmelikle belirlenir. Yapılacak meslekî yeterlik sınavına girmeye hak kazandığı halde geçerli mazereti olmaksızın sınava girmeyenler, yapılan iki sınavda da başarılı olamayanlar veya Müfettiş Yardımcılığı süresi içerisinde olumsuz sicil alanlar bu unvanlarını kaybederler ve durumlarına uygun memur kadrolarına atanırlar. 10257 Kadro iptal ve ihdasları(1) MADDE 71 – Vakıflar Genel Müdürlüğünün 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname eki (I) sayılı cetvelde yer alan kadroları iptal edilerek bu cetvelden çıkarılmış, ekli (I) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvele Vakıflar Genel Müdürlüğü olarak eklenmiştir. Performans ve vekalet ücreti MADDE 72 – (Mülga birinci fıkra: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) (2) (Mülga ikinci fıkra: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) (2) Genel Müdürlük lehine sonuçlanan dava ve icra takipleri nedeniyle hükme bağlanarak karşı taraftan tahsil olunan vekalet ücretlerinin; avukatlara ve hukuk servislerinde fiilen görev yapan memurlara dağıtımı hakkında 2/2/1929 tarihli ve 1389 sayılı Devlet Davalarını İntaç Eden Avukat ve Saireye Verilecek Ücreti Vekalet Hakkında Kanun hükümleri kıyas yoluyla uygulanır. DÖRDÜNCÜ KISIM Çeşitli Hükümler Görev ve yetki MADDE 73 – Genel Müdürlüğün merkez ve taşra teşkilâtının her kademedeki yöneticileri; yapmakla yükümlü bulundukları hizmet ve görevleri Genel Müdürün emir ve direktifleri doğrultusunda mevzuata, plan ve programlara uygun yürütmekten sorumludur. Yetki devri MADDE 74 – Genel Müdür ve her kademedeki yöneticiler sınırlarını açıkça belirlemek şartıyla yetkilerinden bir kısmını astlarına devredebilirler. Yetki devri uygun araçlarla ilgililere duyurulur. İntifa hakkı MADDE 75 – Mazbut ve mülhak vakıfların vakfiyelerindeki şartlar doğrultusunda, ilgililerin hakları saklıdır. Bu hakların kullanılmasına ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Mülhak vakıflarda hasım gösterilme MADDE 76 – Mülhak vakıflarda vakıf yönetimine, mülkiyet ve intifa hakkı iddiasına ait davalarda vakıf yönetimi ile Genel Müdürlük birlikte hasım gösterilir. Muafiyet ve istisnalar MADDE 77 – Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmazlar Devlet malı imtiyazından yararlanır, haczedilemez, rehnedilemezler. Tüm iş ve işlemleri, her türlü vergi, resim, harç ve katılım payından istisnadır. Genel Müdürlük tarafından açılacak davalarda teminat aranmaz. Genel Müdürlüğün ve mazbut vakıfların tahsil edilemeyen gelirleri, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre Genel Müdürlükçe tahsil edilir. ––––––––––––––––––– (1) Bu Kanunla iptal ve ihdas edilen kadrolar için 27/2/2008 tarihli ve 26800 sayılı Resmi Gazete’ye bakınız. (2) 11/10/2011 tarihli ve 666 sayılı KHK ile bu fıkrada yapılan düzenleme; 10/10/2013 tarihli ve 28791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 27/12/2012 tarihli ve E.: 2011/139, K.: 2012/205 sayılı Kararı ile iptal edilmiştir. 10258 Vakıf kültür varlıklarının onarımları ve restorasyonları ile çevre düzenlemesi ve kamulaştırma işlemleri, 180 sayılı Bayındırlık ve İskan Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine tâbi değildir. Vakıf kültür varlıklarının, restorasyon veya onarım karşılığı kiralama işlemleri, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine tâbi değildir. Bu harcama ve kiralamalara ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Yurt içi veya yurt dışında vakıf kültürünü araştırmak, geliştirmek ve desteklemek amacıyla gerçek ve tüzel kişiler; Genel Müdürlüğün görev alanı ile ilgili faaliyet ve yatırım programlarında yer alan her türlü ilmi organizasyon, stratejik araştırma, konferans, sempozyum ve benzeri kültürel faaliyetlerin yürütülmesi kapsamında sponsorluk yapabilirler. Bu faaliyetlerle ilgili sponsor kişi veya şirketler Genel Müdürlüğün belirleyeceği esaslar dahilinde reklam alabilirler. Vakıflar adına kayıtlı taşınır ve taşınmaz vakıf kültür varlıklarının; bakım, onarım ve restore edilmesi, yaşatılması, çevre düzenleme si ve kamulaştırılması dahil Genel Müdürlüğün kontrolünde gerçek ve tüzel kişilerin kendileri tarafından yapılacak harcamalar, bağış ve yardımlar ile sponsorluk harcamalarının tamamı Gelir ve Kurumlar Vergisi matrahından düşülür. Kuruluşunda veya kurulduktan sonra vakıflara bağışlanan taşınır ve taşınmaz mallar Veraset ve İntikal Vergisinden istisnadır. Dava ve icra takibi ile alacaklardan vazgeçme MADDE 78 – Bir sözleşme mevcut olmasa dahi, Genel Müdürlük menfaatinin olması kaydıyla hangi aşamada olursa olsun; a) Genel Müdürlük ile diğer kamu kurum, kuruluş, gerçek ve tüzel kişiler arasında çıkan hukukî ihtilafların anlaşma veya sözleşme değişikliği ile neticelendirilmesinde Meclis, b) Maddî ve hukukî sebeplerle takibinde veya yüksek dereceli mahkemelerce incelenmesini istemekte fayda umulmayan dava ve icra takiplerinden vazgeçilmesi, bir hakkın tanınması, menfaatin terkininde ellibin Türk Lirasına kadar Genel Müdür, bu miktarı aşanlarda Meclis, yetkilidir. Genel Müdür bu yetkisini kısmen veya tamamen Genel Müdür yardımcılarına, I. Hukuk Müşavirine veya bölge müdürlerine devredebilir. Bu maddenin uygulanmasına ve miktarların tespitine ilişkin hususlar Meclisçe belirlenir. 10259 Değiştirilen hükümler MADDE 79 – a) (27/1/1954 tarihli ve 6237 sayılı Limanlar İnşaatı Hakkında Kanun ile ilgili olup yerine işlenmiştir.) b) (14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile ilgili olup yerine işlenmiştir.) c) (8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile ilgili olup yerine işlenmiştir.) d) (4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ile ilgili olup yerine işlenmiştir.) Yürürlükten kaldırılan hükümler MADDE 80 – 5/6/1935 tarihli ve 2762 sayılı Vakıflar Kanunu, 27/6/1956 tarihli ve 6760 sayılı Vakıflar Umum Müdürlüğü Vazife ve Teşkilâtı Hakkında Kanunun 16 ncı maddesi hariç diğer maddeleri, 20/4/1936 tarihli ve 2950 sayılı Vakıf Malların Taksitle Satılması ve Kiraya Verilmesi ve Satış Paralarının Kullanılması ve Emaneten İdare Edilen Mülhak Vakıflardan İdare ve Tahsil Masrafı Alınması Hakkında Kanun, 10/9/1957 tarihli ve 7044 sayılı Aslında Vakıf Olan Tarihi ve Mimari Kıymeti Haiz Eski Eserlerin Vakıflar Umum Müdürlüğüne Devrine Dair Kanun, 22/2/1926 tarihli ve 748 sayılı Emvalı Milliye ve Metrukeden veya Mazbut Vakıflardan, Bazı Müessesat ile Belediyelere Satılabilecek Arazi ve Arsalar Hakkında Kanun, 1/7/1953 tarihli ve 6092 sayılı Vakıf Zeytinlik, İncirlik, Fındıklık, Narenciye ve Meyvalıkların Satış Şekli Hakkında Kanun, 8/6/1984 tarihli ve 227 sayılı Vakıflar Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ve bu kanunların ek ve değişiklikleri ile 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 111 inci maddesinin ikinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. 23/2/1995 tarihli ve 547 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 20 nci maddesinde ve 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Vakıflar Genel Müdürlüğü" ibareleri madde metinlerinden çıkarılmıştır. GEÇİCİ MADDE 1 – Genel Müdürlük teşkilâtı, bu Kanun esaslarına göre yeniden düzenleninceye kadar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte uygulanmakta olan mevcut kadroların kullanımına devam olunur. Bu Kanunla yapılan düzenleme sonucu kadro ve görev unvanları değişmeyenler yeni kadrolarına atanmış sayılırlar. Bu Kanuna göre kadro ve görev unvanları değişen yahut kaldırılan personel, en geç altı ay içinde derece ve kademelerine uygun olmak kaydıyla Genel Müdürlükte ihtiyaç duyulan diğer kadrolara atanırlar. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî haklarını almaya devam ederler. Söz konusu personelin atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden tutar), her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî hakları toplamının net tutarı, eski kadrolarına bağlı olarak en son ayda almakta oldukları aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden tutar), her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî hakları toplamı net tutarından az olması halinde, aradaki fark atandıkları kadroda kaldıkları sürece herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat olarak ödenir. 10260 Ayrıca, Genel Müdürlükte 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbi olarak çalışanlar, bu Kanunun 69 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (b), (c) ve (e) bentlerindeki şartlar aranmaksızın, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde başvurmaları halinde, Genel Müdürlük tarafından açılacak yeterlik sınavına girmeye hak kazanırlar. Yapılan sınavda başarılı olanlar Vakıf Uzmanlığı kadrosuna atanırlar. GEÇİCİ MADDE 2 – Bu Kanunun ilgili maddelerinde düzenlenmesi öngörülen yönetmelikler en geç altı ay içinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe konulur. Bu yönetmelikler çıkarılıncaya kadar mevcut düzenlemelerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. GEÇİCİ MADDE 3 – Bu Kanuna göre yeniden düzenleme yapılıncaya kadar değişen veya yeniden kurulan birimlere verilen görevler daha önce bu görevleri yapmakta olan birimler tarafından yapılmaya devam olunur. GEÇİCİ MADDE 4 – Genel Müdürlüğün taşra teşkilâtı, bu Kanunun esaslarına göre yeniden düzenleninceye kadar görev ve hizmetleri mevcut taşra teşkilâtı tarafından yürütülmeye devam olunur. GEÇİCİ MADDE 5 – Vakıf şerhleri ile ilgili devam etmekte olan davalarda; diğer kanunlarda yer alan zamanaşımı ve hak düşürücü sürelere ilişkin hükümler bu Kanun açısından uygulanmaz. GEÇİCİ MADDE 6 – Mülhak vakıfların vakfiyelerinde; intifa hakları hayır şartlarından fazla olanlar, vakıf yöneticisi ve ilgililerinin istekleri halinde, Meclis kararı alınarak, mahkemesince, 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 372 nci maddesinde belirtilen aile vakfına dönüştürülür. GEÇİCİ MADDE 7 – Cemaat vakıflarının; a) 1936 Beyannamelerinde kayıtlı olup, halen tasarruflarında bulunan nam-ı müstear veya nam-ı mevhumlar adına tapuda kayıtlı olan taşınmazlar, b) 1936 Beyannamesinden sonra cemaat vakıfları tarafından satın alınmış veya cemaat vakıflarına vasiyet edildiği veya bağışlandığı halde, mal edinememe gerekçesiyle halen; Hazine veya Genel Müdürlük ya da vasiyet edenler veya bağışlayanlar adına tapuda kayıtlı olan taşınmazlar, tapu kayıtlarındaki hak ve mükellefiyetleri ile birlikte bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren onsekiz ay içinde müracaat edilmesi halinde, Meclisin olumlu kararından sonra, ilgili tapu sicil müdürlüklerince cemaat vakıfları adına tescilleri yapılır. 10261 GEÇİCİ MADDE 8 – 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne tahsis edilmiş olan kadroların kullanılmasına devam olunur. GEÇİCİ MADDE 9 – Sağlık Bakanlığı kadrolarında bulunarak Bezm-i Alem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesinde çalışırken Genel Müdürlük kadrolarına nakledilen personelin, 6/1/2005 tarihli ve 5283 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin altıncı fıkrasında yer alan hükümlerden yararlandırılmasına devam olunur. Genel Müdürlüğe bağlı olarak faaliyette bulunan Ayvalık Vakıf Zeytinlikleri, Vakıf Memba Suları ve Bezm-i Alem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesi işletmeleri; 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun geçici 11 inci maddesi hükmüne göre, döner sermayeli işletmelerin yeniden yapılandırılması ile ilgili düzenleme yapılıncaya kadar faaliyetlerini döner sermaye işletmesi olarak yürütmeye devam ederler. GEÇİCİ MADDE 10- (Ek:13/2/2011-6111/209 md.) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bu Kanunun 7 nci maddesine eklenen hükümler, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış ve halen devam eden intifa haklarının ödenmesi, malvarlığı ve gelirlerinin tespitine ilişkin davalarda da uygulanır. GEÇİCİ MADDE 11 – (Ek: 22/8/2011-KHK-651/17 md. ) Cemaat vakıflarının; a) 1936 Beyannamesinde kayıtlı olup malik hanesi açık olan taşınmazları, b) 1936 Beyannamesinde kayıtlı olup kamulaştırma, satış ve trampa dışındaki nedenlerle Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, belediye ve il özel idaresi adına kayıtlı taşınmazları, c) 1936 Beyannamesinde kayıtlı olup kamu kurumları adına tescilli olan mezarlıkları ve çeşmeleri, tapu kayıtlarındaki hak ve mükellefiyetleri ile birlikte bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren oniki ay içinde müracaat edilmesi halinde, Meclisin olumlu kararından sonra, ilgili tapu sicil müdürlüklerince cemaat vakıfları adına tescil edilir. Cemaat vakıfları tarafından satın alınmış veya cemaat vakıflarına vasiyet edildiği veya bağışlandığı halde, mal edinememe gerekçesiyle Hazine veya Genel Müdürlük adına tapuda kayıt edilen taşınmazlardan üçüncü şahıslar adına kayıtlı olanların Maliye Bakanlığınca tespit edilen rayiç değeri Hazine veya Genel Müdürlük tarafından ödenir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. GEÇİCİ MADDE 12- (Ek: 12/7/2013-6495/50 md.) 1/1/1990 tarihinden bu maddenin yayımı tarihine kadar Genel Müdürlüğün dağıtılma talebiyle açtığı dava sonucunda dağılmasına veya dağıtılmasına karar verilen yeni vakıfların hayatta bulunan kurucularının birlikte başvurusu üzerine vakfın adı ve amacı aynı olmak kaydıyla bin lira kuruluş malvarlığı tahsis edilerek Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre yeni bir vakıf kurulabilir. Kurulan bu vakıflar 4721 sayılı Kanun ve bu Kanun hükümlerine göre faaliyette bulunurlar, ancak kanunla kurulan vakıf statüsünde sayılmazlar. Dağıtılan vakfın Genel Müdürlüğe intikal eden ve hâlihazırda Genel Müdürlük tarafından tasarruf edilen taşınmazları, yeni kurulan vakfa mahkeme siciline tescilinden itibaren üç ay içinde devredilir. Devredilen mallarla ilgili başkaca bir talepte bulunulamaz. Yürürlük MADDE 81 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 82 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. 10262 (I) SAYILI CETVEL VAKIFLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ MERKEZ TEŞKİLATI Genel Müdür Vakıflar Meclisi (15) Genel Müdür Yardımcısı Ana Hizmet Birimleri Danışma ve Denetim Birimleri Yardımcı Hizmet Birimleri Genel Müdür Genel Müdür Yardımcısı 1- Vakıf Hizmetleri Daire Başkanlığı 1- Hukuk Müşavirliği 1- İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı Genel Müdür Yardımcısı 2- Hayır Hizmetleri Daire Başkanlığı 2- Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı 2- Destek Hizmetleri Daire Başkanlığı Genel Müdür Yardımcısı 3- Sanat Eserleri ve Yapı İşleri Daire Başkanlığı 3- Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı 4- Yatırım ve Emlak Daire Başkanlığı 4- Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği 5- Sağlık Hizmetleri Daire Başkanlığı 6- Kültür ve Tescil Daire Başkanlığı 7- Dış İlişkiler Daire Başkanlığı 10263 (II) SAYILI CETVEL VAKIFLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ (TAŞRA TEŞKİLATI) BÖLGE MÜDÜRLÜKLERİ SIRA NO BÖLGE ADI BAĞLI İLLER 1 ADANA Adana, Mersin, Osmaniye 2 ANKARA Ankara, Bolu, Çankırı, Düzce, Kırıkkale 3 ANTALYA Antalya, Burdur, Isparta 4 AYDIN Aydın, Denizli, Muğla 5 BALIKESİR Balıkesir, Çanakkale 6 BİTLİS Bitlis, Hakkari, Muş, Şırnak, Siirt, Van 7 BURSA Bursa, Bilecik, Sakarya, Yalova 8 DİYARBAKIR Diyarbakır, Batman, Bingöl, Mardin 9 EDİRNE Edirne, Kırklareli 10 ERZURUM Erzurum, Kars, Ardahan, Bayburt, Erzincan, Iğdır, Ağrı 11 GAZİANTEP Gaziantep, Kilis 12 HATAY Hatay, Kahramanmaraş 13 İSTANBUL I. BÖLGE Avrupa Yakası, Tekirdağ 14 İSTANBUL II. BÖLGE Anadolu Yakası, Kocaeli 15 İZMİR İzmir, Manisa 16 KASTAMONU Kastamonu, Bartın, Karabük, Zonguldak 17 KAYSERİ Kayseri, Niğde, Nevşehir, Kırşehir 18 KONYA Konya, Aksaray, Karaman 19 KÜTAHYA Kütahya, Afyonkarahisar, Eskişehir, Uşak 20 MALATYA Malatya, Elazığ, Tunceli 21 SAMSUN Samsun, Ordu, Sinop 22 SİVAS Sivas, Yozgat 23 ŞANLIURFA Şanlıurfa, Adıyaman 24 TOKAT Tokat, Amasya, Çorum 25 TRABZON Trabzon, Artvin, Giresun, Gümüşhane, Rize 10264 (III) SAYILI CETVEL (Mülga: 11/10/2011-KHK-666/1 md.) 5737 SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN MEVZUATIN VEYA ANAYASA MAHKEMESİ TARAFINDAN İPTAL EDİLEN HÜKÜMLERİN YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ TARİHİNİ GÖSTERİR LİSTE Değiştiren Kanunun/ İptal Eden Anayasa Mahkemesinin Kararının Numarası 5737 sayılı Kanunun değişen veya iptal edilen maddeleri Yürürlüğe Giriş Tarihi 5917 III Sayılı Cetvel 1/7/2009 tarihinden geçerli olmak üzere 10/7/2009 6111 7 ve Geçici madde 10 25/2/2011 Anayasa Mahkemesi’nin 17/6/2010 tarihli ve E.: 2008/22, K.: 2010/82 sayılı Kararı 68 11/7/2011 KHK/651 35, 52, 68, Geçici Madde 11 27/8/2011 KHK/666 67, 72, III Sayılı Cetvel 14/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere 2/11/2011 6456 28 27/2/2008 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 18/4/2013 tarihinde 6462 43 3/5/2013 6495 10, 24, GEÇİCİ MADDE 12 2/8/2013 Anayasa Mahkemesi’nin 27/12/2012 tarihli ve E.: 2011/139, K.: 2012/205 sayılı Kararı 67, 72 10/10/2013 7061 20, 52 5/12/2017

VAKIFLAR YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ KISIM

Genel Hükümler

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik; yeni vakıfların kuruluşu, vakıfların yönetimi, faaliyetleri, denetimlerine ilişkin usûlve esaslar ile Vakıflar Meclisi, Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı, Vakıf Uzmanlığı ve Uzman Yardımcılığı ile ilgili görev, yetki ve sorumlulukların düzenlenmesi amacıyla hazırlanmıştır.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik 20/2/2008 tarihli ve 5737 sayılı Vakıflar Kanununa dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Akar: Vakıf amaç ve faaliyetlerinin yerine getirilmesi için gelir getirici şekilde değerlendirilmesi zorunlu olan taşınır ve taşınmazları,

b) Baştabiplik: Bezm-i Âlem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesi Baştabipliğini,

c) 1936 Beyannamesi: Cemaat vakıflarının mülga 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince verdikleri beyannameyi,

ç) Bölge Müdürlüğü: Vakıflar Bölge Müdürlüklerini,

d) Cemaat vakfı: Vakfiyeleri olup olmadığına bakılmaksızın mülga 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince tüzel kişilik kazanmış, mensupları Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan Türkiye’deki gayrimüslim cemaatlere ait vakıfları,

e) Esnaf vakfı: Mülga 2762 sayılı Vakıflar Kanununun yürürlüğünden önce kurulmuş ve esnafın seçtiği yönetim kurulu tarafından yönetilen vakıfları,

f) Galle fazlası: Mazbut ve mülhak vakıflarda, hayrat ve akarlarının onarımından ve vakfiyelerindeki hayrat hizmetlerin ifasından sonra kalan miktarı,

g) Garip: Hayatta kimsesi olmayan ve aynı zamanda fakir olan kişiyi,

ğ) Genel Müdür: Vakıflar Genel Müdürünü,

h) Genel Müdürlük veya Denetim Makamı: Vakıflar Genel Müdürlüğünü,

ı) Hastane: Vakıflar Genel Müdürlüğüne bağlı sağlık kuruluşlarını,

i) Hayrat: Mazbut, mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıfların, doğrudan toplumun istifadesine bedelsiz olarak sundukları mal veya hizmetleri,

j) İcareteynli vakıf: Değerine yakın peşin ücret ve ayrıca yıllık kira alınmak suretiyle süresiz olarak kiralanan vakıf taşınmazlarını,

k) İhtiyat akçesi: Vakfın akar ve hayratlarının onarımı için brüt gelirinden ayrılan payı,

l) İntifa hakkı: Mazbut ve mülhak vakıflarda, vakfiyelerindeki şartlara göre ilgililere bırakılmış galle fazlaları ve hakları,

m) Kanun: 20/2/2008 tarihli ve 5737 sayılı Vakıflar Kanununu,

n) Mazbut vakıf: Kanun uyarınca Genel Müdürlükçe yönetilecek ve temsil edilecek vakıflar ile mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin yürürlük tarihinden önce kurulmuş ve mülga 2762 sayılı Vakıflar Kanunu gereğince Vakıflar Genel Müdürlüğünce yönetilen vakıfları,

o) Meclis: Vakıflar Meclisini,

ö) Mukataalı vakıf: Zemini vakfa, üzerindeki yapı ve ağaçlar tasarruf edene ait olan ve kirası yıllık olarak alınan vakıf taşınmazlarını,

p) Müfettiş: Vakıflar Genel Müdürlüğünde görev yapan başmüfettiş, müfettiş ve yetkili müfettiş yardımcılarını,

r) Mülhak vakıf: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin yürürlük tarihinden önce kurulmuş ve yönetimi vakfedenlerin soyundan gelenlere şart edilmiş vakıfları,

s) Şube: Vakıf faaliyetlerinin yürütülebilmesi için yeni vakfa bağlı olarak açılan, tüzel kişiliği olmayan ve bünyesinde organları bulunan alt birimi,

ş) Taviz bedeli: Mukataalı ve icareteynli taşınmazların serbest tasarrufa terki için alınan bedeli,

t) Temsilcilik: Vakıf faaliyetlerinin yürütülebilmesi için yeni vakfa bağlı olarak açılan, tüzel kişiliği ve bünyesinde organları bulunmayan alt birimi,

u) Vakfiye: Mazbut, mülhak ve cemaat vakıflarının malvarlığını, vakıf şartlarını ve vakfedenin isteklerini içeren belgeleri,

ü) Vakıflar: Mazbut, mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıfları,

v) Vakıf kültür varlığı: 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 3 üncü maddesinde kültür varlıkları olarak tanımlanan varlıklardan Vakıflar Genel Müdürlüğü ile idare ve temsil ettiği vakıflara ait olanları,

y) Vakıf senedi: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu hükümlerine göre kurulan vakıfların, adını, amacını, bu amaca özgülenen mal ve hakları, vakfın örgütlenme ve yönetim şekli ile yerleşim yerini içeren belgeyi,

z) Vakıf yöneticisi: Mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıflarda; vakfiye, 1936 Beyannamesi, vakıf senedi, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu ve Kanuna göre vakfı yönetmeye ve temsile yetkili kişi veya yetkili organlarda görev alan kişileri,

aa) Vakıf yönetimi: Mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları ile yeni vakıflarda; vakfiye, 1936 Beyannamesi, vakıf senedi, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu ve Kanuna göre vakfı yönetmeye ve temsile yetkili organı,

bb) Yeni vakıf: Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu hükümlerine göre kurulan vakıfları,

ifade eder.

İKİNCİ KISIM

Vakıflarla İlgili Düzenlemeler

BİRİNCİ BÖLÜM

Yeni Vakıfların Kuruluşu, Yönetimi ve Diğer Düzenlemeler

Yeni vakıfların kuruluşu

MADDE 4 – (1) Yeni vakıf kurma iradesi, noterde düzenleme şeklinde hazırlanan resmi senetle veya ölüme bağlı tasarrufla açıklanır. Vakıf, yerleşim yeri mahkemesi nezdinde tutulan sicile tescil ile tüzel kişilik kazanır.

Resmi senetle kuruluş

MADDE 5 – (1) Gerçek veya tüzel kişilerin vakıf kurma iradesi, noterde düzenleme şeklinde hazırlanan resmi senetle açıklanır. Noter, resmi senedin bir örneğini yedi gün içinde Genel Müdürlüğe gönderir.

(2) Mahkemeye başvurma, resmi senedin düzenlenmesinden sonra vakfeden tarafından yapılır. Resmi senetle vakıf kurma işleminin temsilci aracılığıyla yapılması halinde, temsil yetkisinin noter tarafından düzenlenmiş temsilcilik belgesi ile verilmiş olması, bu belgede vakfın amacı ile özgülenecek mal ve hakların belirlenmesi zorunludur. Kurucular arasında tüzel kişi bulunması halinde; bu tüzel kişinin vakıf kurabileceğine ve vakfa mal varlığı tahsis edebileceğine dair hüküm bulunan kuruluş statüsünü veya yetkili organ kararını da vakıf senedi ile mahkemeye verirler.

(3) Resmi senetle kurulan vakıflarda vakfedenin ölmesi halinde mirasçılardan birisi tarafından tescil talebinde bulunulabilir. Vakıf senedinin düzenlenmesini takip eden üç ay içinde vakfedenin veya ölümü halinde mirasçılardan birisi tarafından tescil talebinde bulunulmamış veya vakfeden tüzel kişiliği haiz olup ta bu süre içinde sona ermiş ise vakfın tescili hususundaki başvurma Genel Müdürlük tarafından yapılır. Yetkili mahkemeye başvurulması üzerine, yapılacak harcamalar, ilgili vakıftan alınmak kaydıyla Genel Müdürlükçe karşılanır.

Ölüme bağlı tasarruf ile kuruluş

MADDE 6 – (1) Ölüme bağlı tasarruf yoluyla vakıf, vakfedenin ölümünden sonra tescil edilmek üzere kurulabilir. Bu yolla kurulan vakıflarda sulh hâkimi vakıf kurulmasına esas belgenin bir örneğini yedi gün içinde Genel Müdürlüğe gönderir.

(2) Ölüme bağlı tasarrufla kurulan vakıflarda mahkemeye başvuru, ilgililerin veya sulh hâkiminin bildirimi üzerine ya da Genel Müdürlükçe resen yapılır. Yetkili mahkemeye başvurulması üzerine, yapılacak harcamalar ilgili vakıftan alınmak kaydıyla Genel Müdürlükçe karşılanır.

(3) Ölüme bağlı tasarrufla kurulan vakfın miras bırakanın borçlarından sorumluluğu, özgülenen mal ve haklarla sınırlıdır. Vakfedenin mirasçıları ile alacaklılarının, bağışlamaya ve ölüme bağlı tasarruflara ilişkin hükümler uyarınca dava hakları saklıdır.

Tescil ve mahkeme işlemleri

MADDE 7 – (1) Mahkeme, dosya üzerinde Genel Müdürlüğün görüşünü almak, gerekirse vakfedeni dinlemek ve bilirkişi incelemesi yaptırmak suretiyle vakfın tesciline karar verir.

(2) Mahkeme, mal ve hakların korunması için gerekli önlemleri resen alır.

(3) Mahkeme, tescile veya tescil isteminin reddine ilişkin olarak verdiği kararı, resmi senetle birlikte Genel Müdürlüğe resen tebliğ eder.

(4) Tüzel kişilik kazanan vakıf, yerleşim yeri mahkemesi nezdinde tutulan, vakfeden ile vakıf adının, yerleşim yerinin, organlarının, amaç ve bu amaca özgülenen mal ve haklarının gösterildiği sicil defterine tescil edilir.

(5) Tescil kararı, başka bir mahkemece verilmiş ise ilgili belgelerle birlikte tescil için vakfın yerleşim yeri mahkemesine gönderilir.

Temyiz ve iptal

MADDE 8 – (1) Mahkemenin vakfın tesciline veya tescil isteminin reddine ilişkin kararlarına karşı, tebliğ tarihinden başlayarak bir ay içinde, başvuran ya da Genel Müdürlük tarafından temyiz yoluna gidilebilir.

(2) Genel Müdürlük veya ilgililer, vakfın kurulmasını engelleyen sebeplerin varlığı halinde iptal davası açabilirler.

Merkezi sicile tescil ve ilan

MADDE 9 – (1) Vakıf, yerleşim yeri mahkemesinin yapacağı bildirim üzerine Genel Müdürlükte tutulan merkezi sicile kaydolunur.

(2) Merkezi sicile kaydedilen vakıf, Resmî Gazete’de ilan edilir. İlanda; vakfedenin ve vakfın adı, yerleşim yeri, amacı, mal ve haklarının neler olduğu, varsa taşınmazlarının tapu bilgileri, vakfın organları ile kuruluş senedinin tarih ve sayısı, tescil kararının tarih ve sayısı ile hangi mahkemece verildiği belirtilir. İlan için yapılacak harcamalar vakıftan alınmak üzere Genel Müdürlük tarafından karşılanır.

Noksanlıklar

MADDE 10 – (1) Vakıf senedinde vakfın amacı ile bu amaca özgülenen mal ve haklar yeterince belirlenmiş ise, diğer noksanlıklar vakfın tüzel kişilik kazanması için yapılan başvurunun reddini gerektirmez.

(2) Bu tür noksanlıklar, tescil kararı verilmeden önce mahkemece tamamlattırılabileceği gibi kuruluştan sonra denetim makamının başvurusu üzerine, imkan varsa vakfedenin görüşü de alınarak, vakfın yerleşim yeri mahkemesi tarafından tamamlattırılır.

(3) Tescili istenen vakfa ölüme bağlı tasarrufla özgülenen mal ve haklar amacın gerçekleşmesine yeterli değilse; vakfeden aksine bir irade açıklamasında bulunmuş olmadıkça bu mal ve haklar, denetim makamının görüşü alınarak hakimtarafından benzer amaçlı bir vakfa özgülenir.

Özgülenen mal ve hakların vakfa geçmesi

MADDE 11 – (1) Vakfa özgülenen malların mülkiyeti ile haklar tüzel kişiliğin kazanılmasıyla vakfa geçer.

Taşınmazların tapuya tescili

MADDE 12 – (1) Tescile karar veren mahkeme, vakıf senedinin bir örneğini de ekleyerek vakfedilen taşınmazın vakıf tüzel kişiliği adına tescil edilmesini tapu idaresine bildirir.

(2) Tapu idaresi bu bildirim üzerine, vakıf adına tescili yapar. Bu tescil işleminden de vakıf yöneticileri sorumludur.

Yeni vakıfların yönetimi

MADDE 13 – (1) Yeni vakıfların yönetim organı vakıf senedine göre oluşturulur. Yöneticilerin çoğunluğunun Türkiye’de yerleşik bulunması zorunludur.

(2) Bu vakıfların organlarında ölüm, istifa ya da herhangi bir nedenle eksilme olduğu takdirde vakıf senedindeki hükümlere göre eksiklik tamamlanır. Vakıf senedinde hüküm bulunmaması halinde; öncelikle senet değişikliği yapılmak suretiyle eksiklik giderilir. Ancak;

a) Vakıf senedi değişikliğine yetkili organında eksilmeler nedeniyle karar yeter sayısının sağlanamaması halinde vakıf senedi değişikliğine yetkili organın karar yeter sayısı gözetilmeden aldığı karar,

b) Vakıf senedi değişikliğine yetkili organın bulunmaması veya hiçbir üyesinin kalmaması halinde ise icraya yetkili organın kararı,

c) İcraya yetkili organdaki eksilmeler nedeniyle karar yeter sayısının sağlanamaması halinde ise karar yeter sayısı gözetilmeden alınan karar,

ile mahkemeye başvurulur. Mahkemece, Genel Müdürlüğün yazılı görüşü alınarak organlardaki eksiklik tamamlanır.

(3) Mahkeme kararını müteakip, organlardaki eksilmelerin tamamlanması hususunda gerekli senet değişikliği yapılır.

İdare şeklinin değiştirilmesi

MADDE 14 – (1) Haklı sebepler varsa mahkeme, vakfın yönetim organı veya Genel Müdürlüğün istemi üzerine diğerinin yazılı görüşünü aldıktan sonra vakfın örgütünü, yönetimini ve işleyişini değiştirebilir.

(2) İstihdam edilenlere ve işçilere yardım vakıflarında, vakıf senedinin, faydalananların vakıftan faydalanma şartlarına ve idareye iştiraklerine dair hükümlerinde yapılacak değişikliklerin vakıf senedinde bu hususta yetkili olduğu belirtilen organın kararı üzerine, Genel Müdürlüğün yazılı düşüncesi alındıktan sonra mahkeme tarafından kararlaştırılır.

(3) Türk Ticaret Kanununun 468 inci maddesi gereğince kurulan vakıflardan 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun geçici 20 nci maddesi hükümlerine tabi olanların vakıf senetlerinde yapılacak değişiklik, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının uygun görüşünden sonra, Genel Müdürlüğün yazılı görüşü alınarak yerleşim yeri mahkemesi tarafından kararlaştırılır.

Adres ve vakıf yöneticilerinin değişikliği

MADDE 15 – (1) Senet değişikliğini gerektirmeyen aynı yerleşim yeri içerisinde yapılacak adres değişikliğinin değişiklik tarihinden itibaren; yönetim organına seçilenlerin isimleri ile tebligata esas adreslerinin ise seçim tarihinden itibaren 15 gün içinde ilgili bölge müdürlüğüne bildirilmesi gerekir.

Vakıf varlıklarının değerlendirilmesi

MADDE 16 – (1) Vakıflar, varlıklarını, ekonomik kural ve riskleri gözetmek suretiyle değerlendirirler, paralarını Türkiye'de kurulu bankalara yatırırlar.

Yeni vakıfların şube ve temsilcilik açması

MADDE 17 – (1) Yeni vakıflar, vakıf senedinde hüküm bulunmak kaydıyla amaçlarını gerçekleştirmek üzere şube veya temsilcilik açabilirler. Bu vakıflar, yetkili organlarınca alınacak kararı müteakip şube ve temsilciliği açmadan önce Ek-1’deki beyannameyi vakıf merkezinin bulunduğu bölge müdürlüğüne vermek ve elektronik ortamda göndermek zorundadırlar. Vakıf tarafından şube veya temsilciliğin kapatılması durumunda da 30 gün içinde aynı usulle bölge müdürlüğüne beyanda bulunulur.

(2) Şube ve temsilciliklerde görev alan yöneticilerin, Kanunun 9 uncu maddesinde belirtilen suçlardan mahkûm olmaması ve çoğunluğunun Türkiye’de yerleşik bulunması zorunludur.

Şube ve temsilciliklerin vakfı temsili ve çalışma usulleri

MADDE 18 – (1) Şube ve temsilcilikler, faaliyetlerini vakıf adına yürütürler ve bulundukları yerde vakfı temsil ederler.

(2) Şube ve temsilciliklerin çalışma usul ve esasları vakıf merkezince düzenlenir.

(3) Şube ve temsilcilikler;

a) Vakfın amacına katkı sağlamak üzere vakıf senedine ve mevzuata uygun faaliyette bulunurlar.

b) Genel Müdürlük ile yazışmalarını merkezleri aracılığıyla yaparlar.

Vakfın sona ermesi

MADDE 19 – (1) Amacının gerçekleşmesi imkânsız hale gelen ve değiştirilmesinde de olanak bulunmadığı takdirde, vakıf kendiliğinden sona erer. Vakfın yönetim organı veya Genel Müdürlük vakfın amacının gerçekleşmesinin imkânsız hale geldiği kanısına varırsa dilekçe ile mahkemeye başvurarak durumun mahkeme siciline tescilini ister. Mahkeme, gereğine göre Genel Müdürlüğün veya vakfın yönetim organının yazılı düşüncesini alarak vakfın dağılması ve tasfiye kurulu oluşumu istemini karara bağlar ve mahkeme dağılma kararını sicile tescil eder. Sona eren vakfın kişiliği, ehliyeti tasfiye amacıyla sınırlı olmak üzere tasfiye sırasında da devam eder.

Vakfın dağıtılması

MADDE 20 – (1) Vakfın amacı, Türk Medeni Kanununun 101 inci maddesinin son fıkrası hükmüne girdiği takdirde Genel Müdürlükçe vakfın dağıtılması için yetkili asliye hukuk mahkemesine başvurulur.

Vakfın sona ermesinin ilanı

MADDE 21 – (1) Vakfın sona ermesi merkezi sicile kaydedilir ve Genel Müdürlük tarafından Resmî Gazete’de ilan olunur.

Sona eren veya dağıtılan yeni vakıfların mal ve hakları

MADDE 22 – (1) Sona eren yeni vakıfların borçlarının tasfiyesinden arta kalan mal ve haklar, vakıf senedinde yazılı hükümlere göre, senetlerinde özel bir hüküm bulunmayanlarda ise Genel Müdürlüğün ve devredilecek vakfın görüşü alınarak mahkeme kararıyla benzer amaçlı bir vakfa; dağıtılan yeni vakıfların borçlarının tasfiyesinden arta kalan mal ve haklar ise Genel Müdürlüğe devredilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Mülhak Vakıf Yöneticiliği ve Sorumlulukları

Mülhak vakıf yöneticiliği

MADDE 23 – (1) Mülhak vakıflar, vakfiye şartlarına göre Meclis tarafından atanacak yönetici eliyle yönetilir ve temsil edilir. Vakfiyedeki şartları taşımamaları nedeniyle kendilerine yöneticilik verilemeyenler bu şartları elde edinceye, küçükler ile kısıtlılar fiil ehliyetlerini kazanıncaya veya boş kalan yöneticilik yenisine verilinceye kadar, vakıf işleri Genel Müdürlükçe temsilen yürütülür.

Yöneticide aranacak şartlar

MADDE 24 – (1) Yönetici olarak atanacak kişide aşağıdaki şartlar aranır:

a) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip olmak,

b) En az ilkokulu mezunu olmak,

c) Kanunun 9 uncu maddesinde belirtilen suçlardan birinden mahkûm olmamak.

Yönetici atamasında istenen belgeler ve başvuru

MADDE 25 – (1) Yöneticiliğe atanmak isteyenler, dilekçe ekinde aşağıda belirtilen belgelerle birlikte ilgili bölge müdürlüğüne başvurur.

a) Vakfiye şartlarına göre yönetici olabileceğine dair yetkili asliye hukuk mahkemesinden alınan kesinleşmiş mahkeme kararı,

b) Öğrenim belgesi,

c) Adli sicil belgesi,

ç) Sağlık raporu.

(2) Bölge müdürlüğü, başvuru dilekçesi ve eklerini Genel Müdürlüğe gönderir. Genel Müdürlükçe gerekli inceleme yapılarak oluşturulan dosya, atama yapılmak üzere Meclise sunulur.

(3) Birden çok yöneticilik talebi olması halinde Meclis; öncelikle vakfiye şartlarını dikkate alarak, batın tertibi, vakfın iş ve işlem kapasitesi, atanacak kişinin öğrenim durumu, adayların yerleşim yeri gibi hususları dikkate alarak karar verir.

Yönetici yardımcısında aranacak şartlar

MADDE 26 – (1) Yöneticiler, kendilerine aşağıdaki şartları haiz yardımcı tayin edebilirler ve Genel Müdürlüğe iletilmek üzere bölge müdürlüğüne bildirirler.

a) Türkiye’de yerleşik olmak,

b) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip olmak,

c) En az lise mezunu olmak,

ç) Kanunun 9 uncu maddesinde belirtilen suçlardan birinden mahkûm olmamak.

Yöneticilerin görev ve sorumlulukları

MADDE 27 – (1) Yöneticiler; Kanunun 10 uncu maddesinde belirtilen sorumluluklarının yanında;

a) Öncelikle vakıf kültür varlıkları olmak üzere vakfa ait akar ve hayratı gözetmek, onarılması gerekenleri onarmak,

b) Fiilen ve hukuken yerine getirilmesine imkân kalmayan vakfiye şartlarının değiştirilmesi teklifinde bulunmak,

c) Vakfın gelirlerinde değişiklik olması durumunda hayır şartlarındaki parasal değerleri güncel vakıf gelirlerine uyarlamak için teklifte bulunmak,

zorundadır.

Mülhak vakıflarda hasım gösterilme

MADDE 28 – (1) Mülhak vakıflarda mülkiyet ve intifa hakkı iddiasına ait vakfa karşı açılan davalarda, vakıf yönetimi ile Genel Müdürlük birlikte hasım gösterilir.

(2) Bu tür davalarda yargılama giderleri vakıf tarafından karşılanır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Cemaat Vakfı Yöneticilerinin Seçimi

Seçim çevresi

MADDE 29 – (1) Cemaat vakfı hayratının bulunduğu ilçe, o vakfın seçim çevresidir. Ancak, vakfın müracaatı üzerine bölge müdürlüğünce yapılan araştırma sonucuna göre; cemaat vakfının bulunduğu ilçede yeterli cemaatin bulunmaması hallerinde vakfın bulunduğu il, vakfın bulunduğu il mücavir alanında yeterli cemaatin bulunmaması halinde ise cemaati en fazla olan çevre il Genel Müdürlükçe seçim çevresi olarak ilan edilebilir.

Yönetim kurulunun oluşturulması ve seçim süresi

MADDE 30 – (1) Cemaat vakıflarının yönetim kurulu seçimlerinde;

a) Vakfın yönetim kurulu seçimine, vakıf veya hayratından yararlanan cemaat mensupları katılır.

b) Her vakıf için ayrı bir yönetim kurulu seçilir ve yönetim kurulu seçimleri dört yılda bir yapılır. Cemaat vakfı yönetim kurulu yedi üyeden oluşur. Ancak, cemaat sayısının yetersizliği durumunda yönetim kurulu en az üç üyeden oluşturulabilir. İstifa, ölüm, görevden alma ve benzeri nedenlerle boşalan yönetim kurulu üyelikleri yedek üyelerle tamamlanır. Ancak üye sayısının üçten aşağı düşmesi halinde, yeni yönetim kurulu seçimi üç ay içerisinde yapılır. Vakfın işleyişi açısından yediden fazla üyeye ihtiyaç duyulması halinde ise yapılacak seçim tarihinden iki ay önce Genel Müdürlüğün olumlu görüşü ile yönetim kurulu üye sayısı artırılabilir.

Seçmenlik şartları

MADDE 31 – (1) Seçmenlerin;

a) Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olması,

b) On sekiz yaşını doldurması,

c) Seçim çevresinde ikamet etmesi,

şarttır.

Seçileceklerde aranılan şartlar

MADDE 32 – (1) Vakıf yönetim kuruluna seçilecek kişilerin 31 inci maddede belirtilen şartlara ek olarak aşağıdaki şartları da taşıması gerekir:

a) En az ilkokul mezunu olmak,

b) Kanunun 9 uncu maddesinde belirtilen suçların birinden mahkûm edilmemiş olmak.

Seçim usulleri

MADDE 33 – (1) Cemaat vakıflarının seçimleri aşağıdaki usuller çerçevesinde yapılır:

a) Mevcut yönetim kurulu; seçmen listelerini, seçim tertip heyetinin kimlerden oluştuğunu, seçim tarihini, oy kullanma yerini ve hangi saatler arasında yapılacağını, oy sandığının nereye konulacağını, seçim tarihinden en az on beş gün önceden ilgili bölge müdürlüğüne bir dilekçe ile bildirir. Mevcut yönetim kurulunun görev süresinin sona ermesine rağmen yönetim kurulu seçimine gidilmemesi durumunda, ilgili bölge müdürlüğünce cemaat mensupları arasından belirlenen seçim tertip heyeti, seçim işlerini yürütür.

b) Yönetim kurulu seçimi bir gün içinde sonuçlandırılır.

c) Seçmen listelerinde ve oy pusulalarında, vakıf ismi başa gelmek suretiyle, "...vakfı yönetim kurulu seçimi" tabirinden başka isimler kullanılamaz.

ç) Seçim tertip heyetince, seçmen listelerinde semt, mahalle, cadde ve sokak temelinde gerekli düzenlemeler yapıldıktan sonra seçmen listesi seçim yapan vakfın merkezine asılır. Seçmen listelerinin askıdan indirileceği tarih cemaat gazeteleri veya diğer mahalli gazetelerden birinde ilan edilebilir.

d) Seçmen listeleri on beş gün süre ile askıda kalır. Bu süre içinde yapılacak itirazlar tertip heyetince karara bağlanır.

e) Cemaat vakfı yönetim kurulu seçimlerinde seçim tertip heyetince seçim tasnif kurulu oluşturulabilir.

f) Seçmen, oyunu bizzat kullanır.

g) Cemaat vakfı seçimleri noter huzurunda gizli oy ve açık tasnif usulü ile yapılır. Tertip heyetince seçim tarihinden iki ay önce Genel Müdürlüğün olumlu görüşü alınarak seçimler noter huzurunda yapılmayabilir. Adaylar aldıkları oy sayısına göre sıralanarak, vakıf yönetim kurulunun asıl ve yedek üyeleri düzenlenen seçim tutanağı ile belirlenir.

ğ) Cemaat vakıflarının yönetim kurulu seçimlerinin güvenliği ilgili valilik veya kaymakamlıkça sağlanır.

h) Seçim işlemleri tamamlandıktan sonra on gün içerisinde, seçilenlerin isim listesi, nüfus cüzdanı suretleri, ikametgah belgeleri ve seçim tutanağının bir suretinin bölge müdürlüğüne verilmesi ile seçim tertip heyetinin görevi sona erer.

ı) Seçim giderleri ilgili vakfın bütçesinden karşılanır.

i) Seçim işlemleri ile sonuçlarının ve seçilen kişilerin bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadıkları hususunda bölge müdürlüğünce araştırma yapıldıktan sonra, yeni seçilen vakıf yönetim kurulu üyelerine yetki belgesi verilir.

j) Seçim sonuçları ve yetki belgesi verilen yönetim kurulu üyeleri, bölge müdürlüğünce Genel Müdürlüğe ve ilgili valiliğe bildirilir.

(2) Cemaat vakıflarının seçim çevreleri ve seçimleri hakkındaki bilgiler, seçimden önce bölge müdürlüğü tarafından ilgili valiliğe bildirilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Vakıflarda Beyanname ve Bildirim

Beyanname verme yükümlülüğü

MADDE 34 – (1) Vakıf yöneticileri, Ek-2’deki beyannameyi eksiksiz doldurup her takvim yılının ilk altı ayı içerisinde bölge müdürlüğüne vermek ve elektronik ortamda göndermek zorundadırlar.

(2) Yeni vakıflar; şubelerinin muhasebe hesap planının vakıf merkezinin hesap planına uygun olmasını, yıl içindeki gelir ve giderlerini, yeni yıla devredecek makbuz bilgilerini ve mevcut paralarını gösteren yılsonu hesap durumlarını her yıl vakıf merkezine gönderilmesini, yıl sonunda şubenin mali tabloları ile vakıf merkezinin mali tablolarının konsolide edilmesini sağlarlar.

Bağış ve yardımlar

MADDE 35 – (1) Vakıflar; yurtdışındaki kişi, kurum ve kuruluşlardan alacakları nakdi bağış ve yardımlar ile yurtdışındaki benzer amaçlı vakıf ve derneklere yapacakları nakdi bağış ve yardımları banka aracılığı ile yaparak bir ay içerisinde bölge müdürlüğüne bildirirler.

(2) Yurtdışından bağış ve yardım alan vakıflar Ek-3’teki formu, yurtdışına bağış ve yardım yapan vakıflar ise Ek-4’deki formu iki nüsha olarak doldurup bir ay içerisinde ilgili bölge müdürlüğüne verirler.

(3) Bildirim formuna yetkili organın karar örneği, varsa bu konuda düzenlenen protokol, sözleşme ve benzeri belgelerin örnekleri de eklenir.

(4) Bildirimin bölge müdürlüğü tarafından onaylı bir örneği ilgili bankaya verilmek üzere başvuru sahibine verilir.

(5) Alınan bildirim ve eklerin birer adedi bölge müdürlüğünce Genel Müdürlüğe gönderilir.

Taşınmaz mal bildirimleri

MADDE 36 – (1) Vakıflar, iktisap ettikleri veya değiştirdikleri taşınmazlarla ilgili bilgileri tapuya tescilden itibaren bir ay içerisinde Ek-5’deki formu doldurarak bölge müdürlüğüne vermekle yükümlüdürler.

İktisadi işletme ve şirket kurulması

MADDE 37 – (1) İktisadi işletme ya da şirket kuran veya kurulmuş herhangi bir şirkete iştirak eden vakıflar, Ek-6’daki formu doldurarak bir ay içerisinde ilgili bölge müdürlüğüne gönderirler. Herhangi bir şirket hissesini satan ve şirket ortaklığından ayrılan veya şirketini tasfiye eden vakıflar, bölge müdürlüğüne bildirimde bulunurlar.

Beyanname ve bildirimlerin incelenmesi

MADDE 38 – (1) Yapılan tebligata rağmen, vakıflardan istenen beyanname ve bildirimlerin verilmemesi veya eksik verilmesi hallerinde Kanunun 11 inci maddesi gereğince idari para cezası uygulanır. Bölge müdürlüğünce beyanname ve bildirimlerin birer örneği Genel Müdürlüğe gönderilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Vakıflarda Denetim

Vakıfların denetimi

MADDE 39 – (1) Vakıf yöneticileri, yıl sonundan itibaren altı ay içerisinde yapılacak iç denetim rapor ve sonuçlarını Ek-7’deki forma uygun olarak düzenleyerek rapor tarihini takip eden iki ay içerisinde ilgili bölge müdürlüğüne göndermekle yükümlüdürler.

(2) Yeni vakıflar şube ve temsilciliklerini de denetleyerek her yıl verecekleri raporlarda bu alt birimlerle ilgili bilgilere yer verirler.

(3) Vakıfların, şube ve temsilciliklerinin amaca ve yasalara uygunluk denetimi ile iktisadî işletme ve iştiraklerinin faaliyet ve mevzuata uygunluk denetimi Genel Müdürlükçe yapılır. Genel Müdürlük Rehberlik ve Teftiş Başkanlığınca vakıfların;

a) Vakfiye ve vakıf senedinde yazılı amaç doğrultusunda faaliyette bulunup bulunmadıkları,

b) Yürürlükteki mevzuata uygun yönetilip yönetilmedikleri,

c) Mallarını ve gelirlerini vakfiye, 1936 beyannamesi ve vakıf senedindeki şartlara uygun kullanıp kullanmadıkları,

ç) Vakıf iktisadi işletmeleri ile iştiraklerinin iş ve işlemleri ile gerektiğinde vakıflara ait diğer iştiraklerinin iş ve işlemleri,

denetlenir.

Şube ve temsilciliklerin denetimi

MADDE 40 – (1) Şube ve temsilciliklerce yürütülen faaliyetlerden vakıf yönetimi ile birlikte şube yönetimi ve temsilci de sorumludur.

(2) Şube ve temsilciliklerin denetimi sonucunda; vakıf amacının gerçekleştirilmesine yeterince katkı sağlamadığı, vakıf senedine aykırı işlem yaptığı tespit edilenler ile beyanda bulunulmadan şube ve temsilciliğin faaliyete geçirilmesi halinde şube ve temsilciliğin kapatılması vakıf merkezine bildirilir.

İç denetimin amacı

MADDE 41 – (1) İç denetim, vakıf faaliyetlerinin mevzuata ve vakfın stratejik planına uygun olarak yürütülmesini; kaynakların etkili, ekonomik ve verimli kullanılmasını; bilgilerin güvenilirliğini, bütünlüğünü ve zamanında elde edilebilirliğini sağlamayı amaçlar.

(2) İç denetim vakfın risk yönetim ve kontrol süreçlerinin etkinliğini değerlendirerek sistemli ve disiplinli bir yaklaşımla vakfın amaçlarına ulaşmasına yardımcı olur.

İç denetimin kapsamı

MADDE 42 – (1) Vakfın tüm iş ve işlemleri iç denetim kapsamındadır.

(2) İç denetim faaliyeti;

a) Vakfın vakfiye, 1936 Beyannamesi ve vakıf senedinde yazılı şartlara ve yürürlükteki mevzuata uygun yönetilip yönetilmediği,

b) Vakfın mallarının ve gelirlerinin vakfiye, 1936 Beyannamesi ve vakıf senedinde belirtilen şartlara uygun bir şekilde etkin ve verimli olarak kullanılıp kullanılmadığı,

c) İşletme ve iştiraklere sahip olan vakıflarda bu işletme ve iştiraklerin sınai, iktisadi ve ticari esas ve gereklere uygun tarzda idare edilip edilmedikleri, rasyonel bir şekilde işletilip işletilmedikleri,

ç) Vakfın denetime tabi tüm birimlerinin işlem, hesap ve mali tablolarının genel kabul görmüş muhasebe ilkeleri ile Genel Müdürlükçe belirlenen usul ve esaslara uygun olup olmadığı,

hususları dikkate alınarak defter, kayıt ve belgeleri üzerinden ve gerektiğinde işlem yapılan üçüncü şahıslarla hesap mutabakatı sağlanarak yürütülür.

İç denetimi yapabilecekler

MADDE 43 – (1) Vakıf senetlerinde denetim organına yer veren vakıflarda iç denetim bizzat bu organları eliyle yapılabileceği gibi bağımsız denetim kuruluşlarına da yaptırılabilir.

(2) Vakfın yetkili organı ya da bağımsız denetim kuruluşu, iç denetimi, ancak denetçi sertifikasına sahip kişiler marifetiyle yapar veya yaptırabilir.

Sertifika alabilme şartları

MADDE 44 – (1) Denetçi sertifikası alabilmek için; 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre serbest muhasebeci mali müşavirlik veya yeminli mali müşavirlik ruhsatına sahip olanlar ile Genel Müdürlükte avukatlık, müdürlük ve şube müdürlüğü görevlerinde en az 5 yıl çalışmış olanların Genel Müdürlükçe yapılacak sertifika eğitimi sonunda düzenlenecek sınavda başarılı olmaları şarttır.

(2) Ayrıca Genel Müdürlükte; Müfettiş, İç Denetçi, Vakıf Uzmanı, Hukuk Müşaviri, Daire Başkanı ve Bölge Müdürü kadrolarında en az 5 yıl görev yapmış olanlar ile süreye bağlı olmaksızın Genel Müdür, Vakıflar Meclisi Üyesi, Genel Müdür Yardımcısı, Rehberlik ve Teftiş Başkanı, I. Hukuk Müşaviri kadrolarında görev yapmış olanlara talepleri halinde sınav şartına bağlı olmaksızın denetçi sertifikası verilir.

Bağımsız denetim kuruluşundan hizmet alımı

MADDE 45 – (1) Denetimi yapacak bağımsız denetim kuruluşu denetlenen vakfın yetkili karar organlarınca seçilir.

İç denetim raporu

MADDE 46 – (1) İç denetim raporu, denetim sonucunda denetçinin de görüşünün açıklandığı metindir. Bu raporun ekinde mali tablolar da yer alır.

(2) Rapor, Ek-7’deki forma uygun olarak denetimi yapan organ ya da bağımsız denetim kuruluşunu temsil ve ilzama yetkili olanların imzasını taşıyan bir yazı ekinde vakıf yönetimine sunulur.

(3) Rapor; doğruluk, açıklık, ölçülebilirlik, yapıcılık, uygunluk, tamlık ve kararlılık temel ilkeleri çerçevesinde;

a) Denetçi kanaatini taşıyacak,

b) Doğru, tarafsız, açık, özlü ifadelere yer verilecek,

c) Daha önce rapor edilmiş tespit ve önerileri kapsayacak,

ç) Yapılan denetimler esnasında tespit edilen iyi uygulama örneklerini gösterecek,

şekilde düzenlenir.

(4) Denetçi kanaatinin oluşmasına dayanak teşkil eden belgeleri rapora ekler.

(5) İşletme esasına göre defter tutan vakıfların denetimlerinin sertifikalı denetçiler tarafından yapılması zorunlu değildir. Ancak yapılacak denetim neticesinde düzenlenecek raporun Ek-7’deki rapor formuna uygun olması zorunludur.

İç denetimin geçerliliği

MADDE 47 – (1) Yapılan denetimin geçerli olabilmesi için; bu Yönetmelikte belirtilen usul ve esaslar ile genel kabul görmüş denetim standartlarına uygun olarak yapılması zorunlu olup, Genel Müdürlüğün denetim ve inceleme yetkisi saklıdır.

Bağımsız denetçi sertifika sınavı

MADDE 48 – (1) Denetçi sertifika eğitiminin içeriği, sınavının başvuru ve uygulama şekli ve esasları Genel Müdürlükçe belirlenerek resmi internet sitesinde duyurulur.

Uygulanacak diğer hükümler

MADDE 49 – (1) Yapılacak bağımsız denetimlerde, bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde, vakıflar mevzuatına aykırı olmamak üzere, bağımsız denetime ilişkin mevzuat hükümleri ile uluslararası denetim standartları uygulanır.

ALTINCI BÖLÜM

Vakıfların Muhasebesi

Vakıfların muhasebesi

MADDE 50 – (1) Yeni vakıflar ile mülhak, cemaat ve esnaf vakıfları, muhasebe kayıtlarını Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde yayımlanacak Vakıflar Tek Düzen Hesap Planına uygun olarak tutarlar, bilânço ve gelir tablolarını da bu plan ekindeki örnek tablolara göre düzenlerler.

(2) Yıllık brüt geliri 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 177 inci maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan ve her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen tutarının üzerinde bulunan vakıflar ile vergi muafiyeti, işletmesi, iştiraki, şube ve temsilciliği olan vakıfların bilanço esasına göre defter tutmaları zorunludur.

(3) Bilanço esasına göre defter tutmayı gerektirmeyen vakıflar, işletme esasına göre defter tutabilirler.

(4) Vakıflar muhasebe kayıtlarını ve belgelerinin tevsikini 213 sayılı Vergi Usul Kanununda belirtilen hükümlere uygun olarak yaparlar.

(5) Mülhak vakıflar, ayrıca Ek-8’deki yıllık hesap cetvellerini düzenleyerek her takvim yılının ilk altı ayı içerisinde bölge müdürlüğüne vermek zorundadırlar. Mülhak vakıf yöneticisinin ibraz ettiği belgeler ve vakfiyede belirtilen hayır şartları esas alınarak, kesin hesap bölge müdürlüğünce kontrol edildikten sonra onaylanmak üzere Genel Müdürlüğe gönderilir.

Tutulacak defterler

MADDE 51 – (1) Vakıflar;

a) İşletme hesabı esasında; karar defteri, işletme hesabı defteri ile bağış makbuzu kayıt defterini,

b) Bilanço esasında ise; karar defteri, yevmiye defteri, büyük defter, envanter defteri ile bağış makbuzu kayıt defterini,

tutmak zorundadırlar.

Belgelerin saklanma süresi ve bağış makbuzları

MADDE 52 – (1) Vakıflar tarafından tutulması gereken defterler ile kullanılan bağış makbuzları, harcama belgeleri ve diğer belgeler özel kanunlarda belirtilen süreler saklı kalmak üzere, ilgili bulundukları mali yılı takip eden takvim yılından başlayarak 10 yıl süreyle saklanır.

(2) Vakıflar, kullanacakları bağış makbuzları ile gerekli görülen belgeleri Genel Müdürlükten temin ederler.

YEDİNCİ BÖLÜM

Mazbut ve Mülhak Vakıflarda Galle Fazlası

Başvuru şekli

MADDE 53 – (1) Vakıf evlatları veya ilgilileri dilekçe ile vakfiye şartı gereği vakıf evladı veya ilgilisi olduğunu ve galle fazlası almaya hak kazandığını gösteren mahkeme kararıyla;

a) Vakıf evladı veya ilgilisi olduğu mülhak vakıf yöneticisine,

b) Vakfiyesinde galle fazlası ödenmesine ilişkin şart bulunan mazbut vakıflar ya da Genel Müdürlükçe temsilenyönetilen mülhak vakıflarda ise ilgili bölge müdürlüğüne,

başvuru yaparlar.

(2) Vakıf evladı veya ilgilisi olduğunu kesinleşmiş mahkeme kararı ile ispat edenlerin, vakfiye şartı gereği gallefazlası almaya hak kazanan çocuklarından ayrıca mahkeme kararı istenmez, vukuatlı nüfus kaydı esas alınarak işlem yapılır.

(3) Vakfiyede batın tertibi veya bunun gibi herhangi bir şart mevcut ise, bu şartın mahkeme kararı ile ispatı gerekir.

Galle fazlasının hesabı

MADDE 54 – (1) Mahkeme kararı ile galle fazlası almaya hak kazanan vakıf evladı veya ilgilisi bulunan vakıflarda; % 15 ihtiyat akçesi, hayır şartı giderleri, yönetim ve temsil payı, tevliyet ücreti ile vakıf için yapılan diğer giderler, vakfın gerçekleşen gayri safi gelirinden düşüldükten sonra vakıf evlatlarına veya ilgililerine ödenecek galle fazlasının miktarı belirlenir.

(2) Galle fazlasının hesaplanmasında o yıla ait gelirin tamamı dikkate alınır.

(3) Vakfın onarıma ihtiyacı olan taşınmazı varsa, o yıl için gerçekleşen gayri safi gelirinden yönetim ve temsil payı veya tevliyet ücreti ile kanuni giderler ayrıldıktan sonra kalan miktar onarıma ayrılır.

Galle fazlasının ödenmesi

MADDE 55 – (1) Vakıf evladı veya ilgililerinin galle fazlasını almaya hak kazandıkları tarih ilk derece mahkemesi karar tarihi olup, galle fazlasına ilişkin ödeme mahkeme kararının kesinleşmesinden sonra yapılır.

(2) Galle fazlası, mazbut vakıflarda Genel Müdürlük onayından, mülhak vakıflarda ise kesin hesabın tasdikinden sonra 15 gün içerisinde yıllık olarak ödenir.

(3) İntifa hakkı ödemeleri yapıldıktan sonra ilk defa başvuranlara o yıl ödeme yapılmaz. Ancak hak kazandığı yılın veya yılların evlat hissesi, mahkeme kararının kesinleşmesini müteakip ödenir.

Galle fazlasının izleneceği hesaplar

MADDE 56 – (1) Galle fazlasına ilişkin ilk derece mahkemesi kararının ilgili bölge müdürlüğüne ya da mülhak vakıf yöneticiliğine tebliğ edilmesi halinde, galle fazlası karar tarihinden itibaren ilgililerine ödeninceye kadar emanet hesaplarda izlenir.

(2) Vakfın; yıllık gayri safi gelirinden kesilen ihtiyat akçesi, vakfa ait ayrı bir hesapta izlenir.

(3) İhtiyat akçesi oranı Meclis kararıyla değiştirilebilir.

Galle fazlasının talep edilmemesi

MADDE 57 – (1) Emanet hesabına alınan galle fazlaları, alacağın doğduğu tarihten itibaren beş yıl içerisinde talep edilmemesi halinde vakfının hesabına gelir kaydedilir.

ÜÇÜNCÜ KISIM

Hayrat Taşınmazların Tahsisi ve Hayır Hizmetleri

BİRİNCİ BÖLÜM

Hayrat Taşınmazların Tahsisi

Tahsisi yapılabilecek hayrat taşınmazlar

MADDE 58 – (1) Medrese, sıbyan mektebi, darüşşifa, bimarhane, imaret, kütüphane gibi hayrat binalar ile üzerindeki kültür varlığı çeşitli nedenlerle yıkılarak arsa haline gelmiş taşınmazlar ve üzerine yapılan binalar tahsis edilebilir.

Hayrat taşınmazların tahsisi

MADDE 59 – (1) Hayrat taşınmazların tahsisine Meclis yetkilidir.

(2) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait hayrat taşınmazlara öncelikle Genel Müdürlükçe vakfiyeleri doğrultusunda işlev verilir.

(3) Bu taşınmazlar vakfiyeleri doğrultusundaki işlevlerde kullanılmak üzere kamu kurum ve kuruluşlarına, benzer amaçlı vakıflara veya kamu yararına çalışan derneklere tahsis edilebilir.

(4) Onarım ve restorasyon ihtiyacı varsa tahsis onarım ve restorasyon karşılığı yapılır.

(5) Genel Müdürlükçe değerlendirilemeyen veya işlev verilemeyen hayrat taşınmazlar fiilen asli niteliğine uygun olarak kullanılıncaya kadar geçici süreyle kiraya verilebilir.

(6) Üzerindeki kültür varlığı çeşitli nedenlerle yıkılarak arsa haline gelmiş taşınmazlar imar durumları dikkate alınarak vakfiye doğrultusunda ihya edilmek üzere tahsis edilebilir.

Tahsis süresi

MADDE 60 – (1) Hayrat taşınmazların tahsis süresi taşınmazın onarım ve restorasyona ihtiyacının olup olmadığı ve tahsis amacı dikkate alınarak Genel Müdürlük tarafından belirlenir.

Tahsis talebi ve yapılacak işlemler

MADDE 61 – (1) Tahsis talepleri taşınmazın bulunduğu bölge müdürlüğüne yapılır. Başvuru üzerine tahsisi talep edilen taşınmazın, tapu kayıtları, vakıf kütük kayıtları, halihazır durumu, onarıma ihtiyacının bulunup bulunmadığı, vakıf kültür varlığı olup olmadığı tespit edilerek, taşınmazın son durumunu gösterir içten ve dıştan çeşitli açılardan çekilmiş fotoğrafları ile birlikte krokisi ve teknik elemanlarca hazırlanacak ayrıntılı rapor Genel Müdürlüğe gönderilir.

(2) Genel Müdürlükçe tahsis talebi, vakfiye şartları açısından değerlendirilir. Talebin uygun görülmesi halinde tahsis işlemleri başlatılır.

Tahsis işlemleri ve kullanım bedeli

MADDE 62 – (1) Tahsis işlemleri aşağıdaki şekilde yapılır.

a) Taşınmazın onarımı ve restorasyonu için bölge müdürlüğünce tahmini bir keşif bedeli tespit edilir veya ettirilir.

b) Taşınmazın bulunduğu bölge, konum, kullanım amacı göz önünde bulundurulmak suretiyle bölge müdürlüklerince rayice uygun kullanım bedeli tespit edilir. Bedel tespitinde yapılacak onarım ve restorasyon giderleri göz önünde bulundurulur.

c) Kamu kurum ve kuruluşlarına tahsis edilen ve vakfiyesinde yer alan amaca uygun kullanılan hayrat taşınmazlardan kullanım bedeli alınmayabilir.

ç) Tahsis kararının alınmasını müteakip; restorasyon projelerinin en geç altı ay içerisinde hazırlanacağı ve bir yıl içerisinde kültür ve tabiat varlıklarını koruma bölge kuruluna onaylatılacağı, tahsis tarihinden itibaren üç yıl içerisinde onarım veya restorasyonunun tamamlanacağı hususu ile diğer usul ve esasları içeren protokol, talep sahibi kurum ve kuruluş ile birlikte imza edilerek Genel Müdürlüğe gönderilir.

d) Taraflarca imzalanan protokol, gerekli karar alınmak üzere Meclise sunulur.

e) Meclisçe tahsis kararı alındıktan sonra, güvenlik sisteminin kurulmasını ve sigortasının yaptırılmasını müteakip taşınmaz bir tutanak ile ilgili kurum ve kuruluşa teslim edilir.

Tahsis edilen taşınmazların kullanımı

MADDE 63 – (1) Taşınmazlar tahsis amacı dışında kullanılamaz.

(2) Genel Müdürlüğün yazılı onayı olmaksızın;

a) Tahsise konu taşınmazlarda proje dışı onarım ve ilave yapılamaz.

b) Taşınmazın bütünü veya bir bölümü başkalarına devredilemez, kullandırılamaz.

Taşınmazın tahliyesi

MADDE 64 – (1) Tahsis edilen taşınmazla ilgili olarak;

a) Tahsisten vazgeçildiği veya tahsis süresi sona erdiği halde kullanıma devam edildiğinin,

b) 63 üncü maddede belirtilen hususlardan herhangi birinin,

c) Protokolde belirtilen yükümlülüklerin süresinde yerine getirilmediğinin,

tespit edilmesi ve taşınmazda yürütülen faaliyetin mahkemece yasaklanması halinde bölge müdürlüğünün talebi üzerine mülki amirlikçe taşınmazın tahliyesi sağlanır.

Tahsis edilen taşınmazların takibi

MADDE 65 – (1) Tahsis edilen hayrat taşınmazlar bölge müdürlüğünce sürekli kontrol edilerek, her dört ayda bir tahsis şartlarına uyulup uyulmadığının tespitine ilişkin rapor düzenlenir ve taşınmazın dosyasında muhafaza edilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Aşevi Hizmeti

Aşevi açılması

MADDE 66 – (1) Vakfiyelerde yazılı hayır şartlarını yerine getirmek üzere Genel Müdürlükçe sıcak yemek ve kuru gıda verilecek muhtaç sayısı belirlenerek, bunların dağıtımı gerekli yerlerde aşevleri açılır.

Aşevinden yararlanacaklar

MADDE 67 – (1) Sosyal güvencesi bulunmayan veya geliri net asgari ücret miktarından fazla olmayanlar aşevinden yararlanabilirler.

(2) 1/7/1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanun gereğince aylık alanlar da aşevi hizmetinden yararlanabilirler.

Başvuru

MADDE 68 – (1) Aşevi hizmetinden yararlanmak isteyenler Ek-9’daki formu doldurmak suretiyle ilgili bölge müdürlüğüne başvururlar. Bölge müdürlüğünce yapılan değerlendirmede durumu uygun olanlar aşevi hizmetinden yararlandırılır.

(2) Kontenjanın dolmaması halinde, engelli çocuklar için açılmış eğitim kurumlarındaki çocuklara da kurum yönetiminin vereceği liste dikkate alınarak aşevi hizmeti verilebilir.

Muhtaçlığın izlenmesi

MADDE 69 – (1) Bölge müdürlüğünce aşevinden faydalananların gelirleri ve mal varlığı hakkında, gerçek ve tüzel kişilerden bilgi istenebilir. Yapılan araştırma sonucunda yararlanma şartlarını taşımadığı tespit edilenler aşevi hizmetinden faydalanamaz.

Yoklama

MADDE 70 – (1) Aşevi hizmetinden yararlananlar her yılın Kasım ayında Ek-10’daki yoklama belgesini doldurarak, aşevi görevlilerine vermek zorundadır.

(2) Yoklama belgesini 15 gün içerisinde vermeyenlere aşevi hizmeti verilmez.

Aşevi hizmetinin sona ermesi

MADDE 71 – (1) Aşevinden yararlananların;

a) Ölümü,

b) Muhtaçlığının ortadan kalkması veya bakım altına alınması,

c) Bilgi verilmeksizin kesintisiz 10 gün yemek alınmaması,

halinde bu kişilere verilen hizmet son bulur.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Muhtaç Aylığı

Muhtaç aylığı

MADDE 72 – (1) Vakfiyelerde yer alan hayır şartlarının yerine getirilmesi amacıyla muhtaç durumda bulunan engelliler ile yetimlere aylık bağlanır.

Muhtaç aylığından yararlanacaklar

MADDE 73 – (1) Annesi ya da babası olmayan muhtaç çocuklar ile % 40 ve üzeri engelli olan muhtaçlara; sosyal güvencesi olmaması, herhangi bir gelir veya aylığı bulunmaması, mahkeme kararı veya kanunla bakım altına alınmamış olması, gelir getirici taşınır ve taşınmaz malı mevcut olmaması veya olup da bunlardan elde edeceği aylık ortalama gelirinin bu Yönetmelikle belirlenen muhtaç aylığı miktarını geçmemesi halinde aylık bağlanabilir.

(2) 18 yaşından küçük engelli çocuklara, kendilerine bakmakla yükümlü anne ve babalarının bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartları taşıdığı takdirde aylık bağlanır.

(3) Aynı aileden sadece bir kişiye aylık bağlanabilir.

Başvuru sahibinden istenecek belgeler

MADDE 74 – (1) Kendisine aylık bağlanması için başvuracaklardan aşağıda belgeler istenir.

a) Ek-11’deki başvuru formu,

b) Engelliler için özrünü belirten sağlık kurulu raporu.

Sağlık kurulu raporu

MADDE 75 – (1) Sağlık kurulu raporunda istek sahiplerinin çalışarak hayatını kazanıp kazanamayacağı ile organ yokluğu ve bozukluğunun yüzde kaç olduğu belirtilir.

Başvuruların değerlendirilmesi

MADDE 76 – (1) Aylık talebinde bulunacaklar 74 üncü maddede yazılı belgeleri tamamlayarak yerleşim yeri bölge müdürlüğüne başvururlar.

(2) Bölge müdürlüğünce müracaat belgeleri üzerindeki beyanları doğrulandıktan sonra, Ek-12’de belirtilen kriterleregöre puanlama yapılarak dosya tamamlanır. İllerin boş muhtaç kadrosu dikkate alınarak Ek-13’deki forma göre hazırlanacak onay Genel Müdürlüğe gönderilir.

Ödenecek aylık miktarı

MADDE 77 – (1) Ödenecek aylık miktarı 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda belirtilen ve memur taban aylıklarına uygulanan taban aylığı katsayısının (400) dörtyüz gösterge rakamı ile çarpımından elde edilecek miktardır.

(2) Muhtaç aylığı bağlanacakların sayısı Genel Müdürlükçe belirlenir.

Aylıkların ödenmesi ve muhtaçlığın izlenmesi

MADDE 78 – (1) Aylıklar, Genel Müdürlük onayını takip eden aybaşından itibaren peşin olarak hak sahiplerine veya yetkili vekil ya da vasilerine ödenir.

(2) Bölge müdürlükleri tarafından aylık bağlananlara, banka hesap numaraları ile birlikte tebligat yapılır ve aylıklar banka hesaplarına yatırılır.

(3) İkametleri değişenlerin aylıkları devam eder. Boş kontenjan bulunması halinde ilgili bölge müdürlüğüne nakilleri yapılabilir.

(4) Yapılan araştırma sonucunda durumları 73 üncü madde kapsamına girmediği tespit edilenlerin aylıkları kesilir.

Yoklama

MADDE 79 – (1) Aylık sahipleri her yılın kasım ayında Ek-14’deki yoklama belgesini doldurarak aylık aldıkları bölge müdürlüğüne teslim ederler.

(2) Yoklama belgesini vermeyenlerin aylıkları dondurulur, yoklama belgelerini üç ay içerisinde getirmeleri halinde verilmeyen aylıkları toptan ödenir.

Aylıkların kesilmesi

MADDE 80 – (1) Aylık alanların;

a) Ölümü,

b) Muhtaçlığının kalkması veya bakım altına alınması,

c) Yetim erkek çocuğun 18, yüksek öğrenimde ise 25 yaşını tamamlaması,

ç) Aylıkların aralıksız üç ay alınmaması,

halinin tespitini takip eden ay başından itibaren aylıkları kesilir.

Bildirim yükümlülüğü

MADDE 81 – (1) Muhtaçlar, aylıklarının kesilmesini gerektiren halleri bölge müdürlüklerine en geç bir ay içinde yazılı olarak bildirmek zorundadırlar.

(2) Aylık bağlanmasını gerektiren şartların ortadan kalktığı tarihten itibaren yapılan fazla ödemeler genel hükümlere göre ilgililerden tahsil edilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Eğitim Yardımı

Eğitim yardımı

MADDE 82 – (1) Vakfiyelerde yer alan hayır şartlarının yerine getirilmesi amacıyla, ailelerinin maddi durumu yeterli olmayan ilköğretim ve ortaöğretim öğrencilerine eğitim yardımı yapılabilir.

(2) Aynı aileden sadece bir öğrenciye eğitim yardımı verilir.

(3) Genel Müdürlükten muhtaç aylığı alanlar ile kamu kurum ve kuruluşlarınca bakım altına alınan ya da burs alan öğrencilere eğitim yardımı yapılmaz.

(4) Eğitim yardımı verilecek öğrenci sayısı, miktarı, yıllık artış oranı, ödeme zamanı ve illere göre dağılımı Genel Müdürlükçe belirlenir.

Başvuru

MADDE 83 – (1) Eğitim yardımından faydalanmak isteyen öğrenciler öğretim yılı kayıtlarının başladığı tarihten itibaren bir ay içerisinde bölge müdürlüklerine başvururlar.

(2) Boş kontenjan bulunması halinde ise bölge müdürlüklerince duyuru yapılarak başvurular alınır.

İstenen belgeler

MADDE 84 – (1) Başvuru yapacak öğrencilerden aşağıdaki belgeler istenir.

a) Ek-15’deki Başvuru Formu,

b) Öğrenci belgesi.

Başvuruların değerlendirilmesi

MADDE 85 – (1) Öğrencilerin başvuru forumlarındaki bilgiler ek-16’daki kriterlere göre bölge müdürlüğünce değerlendirilerek, puan sıralaması yapılıp asıl ve yedek isim listeleri çıkarılır. Bu listeler Genel Müdürlükçe onaylandıktan sonra başvuru sahibi öğrencilere bölge müdürlükleri tarafından öğrenciler adına açtırılan banka hesap numaraları da belirtilerek tebligat yapılır ve eğitim yardımı verilmeye başlanır. Asıl listede boşalma olduğu takdirde yedek listedeki sıraya göre yardım verilir.

Eğitim yardımı verilme süresi

MADDE 86 – (1) Eğitim yardımı almaya hak kazanan öğrenciye, öğrencilik halinin devamı ve eğitim yardımı almasına engel bir durumun olmaması koşuluyla öğrenim süresince verilir. Öğrencinin başka bir okula naklini yaptırması halinde eğitim yardımı aynı bölge müdürlüğünce ödenmeye devam edilir.

Öğrenciliğin takibi ve eğitim yardımının kesilmesi

MADDE 87 – (1) Bölge müdürlükleri, eğitim yardımı alan öğrencinin öğrencilik halinin devam edip etmediğini her yıl tespit eder.

(2) Öğrenciliğin sona ermesi ve başarısız olması halinde eğitim yardımı kesilir. Ancak, sağlık sebebiyle öğrenim süresinin uzadığına ilişkin rapor ibrazı halinde eğitim yardımı devam eder.

Özel eğitim yardımı

MADDE 88 – (1) Bu Yönetmelik uyarınca verilen yıllık eğitim yardımı miktarının beş katını geçmemek kaydıyla muhtaç öğrencilere bir defaya mahsus olmak üzere özel eğitim yardımı yapılabilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Fakir ve Garip Hastalara Tedavi Yardımı

Fakir ve garip hastalara yapılacak muayene ve tedavi hizmeti

MADDE 89 – (1) Fakir ve garip hastalara, hastane imkânları ile sınırlı olarak diğer hastalarla aynı kalitede hizmet verilir.

(2) Vakfiye şartları doğrultusunda fakir ve garip hastaların, durumları belgelenmek kaydıyla her türlü tıbbi malzemeleri temin edilir. Hastanede bulunmayan tıbbi malzemeler hastane dışından sağlanır.

Muayene ve tedavi edilecek hastalar

MADDE 90 – (1) Aşağıdaki belgelerden herhangi birini ibraz eden hastaların, ücretsiz muayene ve tedavileri yapılır.

a) Genel Müdürlükten muhtaç aylığı aldığını gösterir belge,

b) 2022 sayılı Kanuna göre maaş aldığını gösterir belge,

c) 2828 sayılı Kanun gereğince, korunmaya muhtaç çocuklar hakkında mahkemece verilmiş ilâm,

ç) Vakıf aşevi hizmetinden faydalandığına dair belge,

d) Şehit ve gazi ailesi olduğuna dair belge.

(2) Birinci fıkrada belirtilen belgeleri ibraz edemeyen hastalardan, mülkî idare amirliklerden veya köy muhtarlılarından alacakları fakir ve garip olduklarına dair belge ile Ek-17’deki form ve Ek-18’deki taahhütname istenir.

Hastaneye başvuru ve tedavi

MADDE 91 – (1) Hastalar, hastane baştabipliğince görevlendirilecek büroya başvururlar. İlgili memur tarafından belgeler incelendikten sonra hasta ilgili polikliniğe sevk edilir. Bu kimselerin ayakta tedavileri yapılır gerekiyorsa reçetesi yazılır. Şayet hastaneye yatırılması gerekiyorsa ilgili tıp uzmanı yatma formunu doldurur, imzalar ve baştabip yardımcısına sevk eder. Bu kimsenin fakir ve garip olduğunun tespiti için fakirlik belgesi ibraz edildikten sonra yatış işlemleri yapılır.

Acil durumlarda tedavi

MADDE 92 – (1) Acil olarak hastaneye müracaat eden fakir ve garip hastaların beyanlarına itibar edilerek muayene ve tedavileri yapılır. Gerektiğinde bu kişilerin durumları sonradan araştırılarak belgeleri temin edilir.

Gerçeğe aykırı beyanda bulunma

MADDE 93 – (1) Gerçeğe uymayan beyanda bulunanlardan fakirlik belgesi alanların belgeleri iptal edilir, tedavi ve ilaç giderleri ilgilisinden tahsil edilir.

Fakir ve garip hastalara yapılacak diğer yardımlar

MADDE 94 – (1) Fakir ve garip hastaların gerektiğinde yol, cenaze ve benzeri giderleri karşılanabilir.

Yabancı uyruklu fakir kişilerin tedavisi

MADDE 95 – (1) Türkiye’de yaşayan yabancı uyruklu fakir kişilerin muayene ve tedavileri ücretsiz olarak yapılabilir.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Vakıflar Meclisi, Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı, Vakıf Uzmanlığı

BİRİNCİ BÖLÜM

Vakıflar Meclisi

Meclisin oluşumu

MADDE 96 – (1) Meclis, Genel Müdürlüğün en üst karar organıdır.

(2) Meclis; Genel Müdür, üç Genel Müdür Yardımcısı ve I. Hukuk Müşaviri olmak üzere beş, vakıf konusunda bilgi ve deneyim sahibi yükseköğrenim mezunları arasından Başbakanın teklifi üzerine ortak kararname ile atanacak beş, yeni vakıflarca seçilecek üç, mülhak ve cemaat vakıflarınca seçilecek birer üye olmak üzere toplam onbeş üyeden oluşur. Ayrıca yeni vakıflar üç, mülhak ve cemaat vakıfları ise birer yedek üye seçer.

(3) Genel Müdür aynı zamanda Meclisin de başkanıdır.

(4) Genel Müdürün çeşitli nedenlerle görevinde bulunmadığı durumlarda Genel Müdüre vekâlet eden Meclis Başkanlığına da vekâlet eder.

(5) Genel Müdür Yardımcıları ve I.Hukuk Müşavirinin çeşitli nedenlerle görevinde bulunmadığı durumlarda yerlerine vekâlet edenler Meclis toplantılarına katılırlar.

Meclis Üyeliğine seçilme şartları

MADDE 97 – (1) Yeni vakıflar, mülhak ve cemaat vakıflarınca Meclis Üyeliğine seçilebilmek için aşağıdaki şartlar aranır.

a) Devlet Memurları Kanununda belirlenen memur olma şartlarını taşımak,

b) Yükseköğrenim mezunu olmak,

c) Kesinleşmiş mahkeme kararıyla vakıf yöneticiliği görevinden alınmış olmamak,

ç) Hakkında Kanunun 10 uncu maddesi uyarınca işlem başlatılmamış olmak,

Seçim kurulu ve görevi

MADDE 98 – (1) Seçimlere ilişkin işlemleri yürütmek ve seçimi sonuçlandırmak üzere personel arasından belirlenecek yeterli sayıda üyeden seçim kurulu oluşturulur.

(2) Seçim Kurulu; seçimlerin yürütülmesi ve oyların tasnifi ile görevli olup, bu görevini seçim ve tasnif işleri bitinceye kadar aralıksız olarak sürdürür.

Seçim zamanı ve yeri

MADDE 99 – (1) Meclis Üyesi seçimleri ile ilgili çalışmalar, seçilmiş beş üyenin görev sürelerinin bitiminden üç ay önce başlar.

(2) Seçimler Ankara’da yapılır.

(3) Seçimin yapılacağı adres, tarihi ve saati ile temsilci seçimine ilişkin hususlar Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde ilan edilir. Ayrıca yeni vakıflar, mülhak ve cemaat vakıflarına temsilci belirlemeleri için biri seçimden en az iki ay önce olmak üzere Türkiye genelinde yayımlanan tirajı en yüksek ilk beş gazetenin birinde iki defa duyuru yapılır.

Temsilci seçimi ve bildirimi

MADDE 100 – (1) Vakıf temsilcisi;

a) Yeni vakıflarda, vakfı yönetmeye ve temsile yetkili organın,

b) Cemaat ve esnaf vakıflarında, yönetim kurullarının,

c) Mülhak vakıflarda ise vakıf yöneticisinin,

kararı ile belirlenir.

(2) Her vakıf bir temsilci belirleyebilir. Bir kişi birden fazla vakfın temsilcisi olabilir, temsil edilen her vakfın bir oy hakkı vardır.

(3) Vakıflar; vakıf temsilcisine ilişkin ek-19’daki formu doldurarak seçim gününden en az bir ay önce bölge müdürlüğüne teslim ederler. Bölge müdürlüğünce vakıf temsilcisine Ek-20’deki temsilci belgesi verilir.

Meclis Üyesi adaylarının belirlenmesi

MADDE 101 – (1) Adaylar; seçim kuruluna iletilmek üzere, ek-21’deki formu doldurarak seçim tarihinden en az on beş gün önce Genel Müdürlükte olacak şekilde gönderirler veya bizzat teslim ederler.

Temsilci ve Meclis Üyesi adaylarının ilanı

MADDE 102 – (1) Bölge müdürlükleri tarafından gönderilecek verilere dayanılarak oluşturulan temsilci listesi ile Meclis Üyesi seçilme şartlarını taşıyan adayların listesi, seçim tarihinden en az yedi gün önce Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde ve Türkiye genelinde yayımlanan tirajı en yüksek ilk beş gazetenin birinde ilan edilir.

(2) Listelere ilan tarihinden itibaren üç gün içerisinde Genel Müdürlüğe itiraz edilebilir. İtirazlar hakkında itirazı takip eden günde karar verilir.

(3) İtiraz edilmeyen veya itiraz sonucu verilen karara göre, listeler soyadına göre alfabetik sıralama yapılarak oluşturulur.

Seçim usul ve esasları

MADDE 103 – (1) Seçim, seçim kurulu gözetiminde yeni vakıflar, mülhak vakıflar ve cemaat vakıfları için aynı gün ayrı sandıklarda, gizli oy ve açık tasnif esaslarına göre yapılır.

(2) Seçimde kullanılacak araç ve gereçlerin temini ile seçim kurulunun sekreterya hizmetleri Vakıf Hizmetleri Daire Başkanlığınca yürütülür.

(3) Seçim kurulunca her sandıkta görevli bulundurulur.

Oy verme işlemi

MADDE 104 – (1) Temsilci listelerinde adı yazılı olmayanlar oy kullanamazlar. Oylar, oy verenin kimliği ile temsilci belgesinin ibrazı ve listedeki isminin karşısındaki yerin imzalanmasından sonra kullanılır. Temsilciler oy kullanmak üzere bir başkasına vekâlet veremez.

(2) Seçim günü saat 08.00 – 17.00 arası oy verme süresidir. Ancak saat 17.00 ye geldiği halde sandık başında oylarını vermek üzere bekleyen temsilciler, seçim kurulu tarafından sayıldıktan sonra sıra ile oylarını kullanırlar. Bu husustaki değişiklikler seçim ilanında belirtilmek şartıyla seçim kurulunca tespit edilebilir.

(3) Oylar ilan edilen gün ve saatte sandığa atılmak suretiyle kullanılır.

(4) Oy verme işleminde seçim kurulunca verilen mühürlü zarfın kullanılması zorunludur.

(5) Vakıf temsilcilerinin oy pusulasını gizli olarak yazmaları veya hazır ve basılı oy pusulasını zarfa koymaları için, kendilerine kapalı oy verme yeri gösterilir. Oy pusulasının kapalı yerde zarfa konulması mecburidir.

(6) Vakıf temsilcisinin oy hakkını sınırlayıcı hiçbir tedbir alınamayacağı gibi, mükellefiyet de yüklenemez.

(7) Adaylar sandık başında hiçbir temsilciye müdahale, telkin veya tavsiyede bulunamaz ve hiçbir temsilci oy kullandıktan sonra sandık başında kalamaz.

Sandıkların açılması ve oyların tasnifi

MADDE 105 – (1) Seçim sonunda sandıklar, seçim kurulu üyeleri tarafından oy verme yerinde bulunanların huzurunda açılır ve çıkan zarflar sayılarak tutanağa yazılır.

(2) Sandıktan çıkan bütün zarflar, tek tek kontrol edilir. Bunun sonucunda, üzerinde herhangi bir imza veya işaret taşıyan zarflar geçersiz sayılarak ayrılır. Kalan zarfların sayısı, oy veren vakıf temsilcisi sayısıyla karşılaştırılır. Zarfların sayısı oy veren temsilci sayısından fazla çıktığı takdirde, seçim kurulu başkanı, kalan zarflar arasından fazlalığı gelişigüzel çekerek ayırır.

(3) Ayrılan fazla zarflar açılmadan sayısı tutanağa geçirilerek derhal imha edilir. Bundan sonra geçerli zarflar sayılarak sandığa konur ve ara verilmeksizin açıkça tasnife başlanır.

(4) Oyların sayımı ve dökümü aralıksız devam eder. Yapılacak itirazlar seçim sürecini durdurmaz.

(5) Tasnif işinin düzeni ve idaresi seçim kurulu başkanına veya onun bulunmaması halinde görevlendireceği seçim kurulu üyesine aittir. Tasnif neticesinde oy pusulalarının zarf sayısına uygunluğu kontrol edilir ve keyfiyet tutanağa geçirilir.

(6) Adayların aldıkları oylar belirlendikten sonra, en yüksek oy alandan aşağıya doğru sıralanır ve seçilecek asıl ve yedek üyeler en yüksek oy alandan başlamak üzere belirlenir.

(7) Listelerde tespit edilen adaylar arasında eşit sayıda oy almış olanlar bulunduğu takdirde, seçim kurulu huzurunda seçim kurulu başkanı tarafından kura çekilerek sıralama yapılır.

(8) Asıl ve yedek üyelerin sıralanması bu surette ayrı ayrı belirlenir ve tutanağa asıl ve yedek üyelerin adları yazılır.

Geçersiz oy pusulaları

MADDE 106 – (1) Tasnif yapılırken;

a) Verilen mühürlü zarftan başka zarfa konulan,

b) Herhangi bir belirti veya işaret taşıyan,

c) Okunamayan,

ç) Aynı zarfta muhtelif adlarda birden fazla olan,

d) İlan edilen adaylardan başka bir isim yazılı olan,

e) Bir zarftan birisi dışında birden fazla aynı adı taşıyan,

oy pusulaları geçersiz sayılır.

(2) Geçersiz sayılan oy pusulaları derhal bir tutanakla imha edilir.

Tutanak

MADDE 107 – (1) Seçim sonucunda düzenlenecek tutanağa;

a) Seçimlerin yapıldığı tarih ile oy sandıklarının açıldığı saat,

b) Listedeki temsilci sayısı,

c) Oy kullanan temsilcilerin sayısı,

ç) Sandıktan çıkan geçerli ve geçersiz zarf sayısı ile imha edilen zarf sayısı,

d) Geçerli sayılan oy pusulalarının sayısı,

e) Oy pusulalarının kaç adedinin hangi sebeplerden dolayı geçersiz sayıldığı,

f) İtiraz edilmiş fakat geçerli sayılmış oy pusulalarının adedi,

g) Adaylar ile Meclise asıl ve yedek üye olarak seçilenlerin aldıkları oy sayısına göre ad ve soyadları ile oy miktarları,

ğ) Tasnif sonucunun hazır bulunanlara duyurulduğu,

h) Eşit oy alan adaylar arasında kurayla seçim yapılmışsa bu husus ve adayın ismi,

ı) Oy verme işlemlerinin Kanuna ve bu Yönetmeliğe aykırı olduğuna dair itiraz ve şikâyetler,

yazılır.

(2) Beş nüsha olarak düzenlenen tutanak seçim kurulu tarafından imzalanır. Tutanakların birer örneği seçim yerinde bir tam iş günü asılmak suretiyle ve Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde yayınlanmak suretiyle geçici seçim sonuçları ilan edilir. Bu ilan ayrıca bir tutanağa bağlanır.

(3) Kullanılan oylar ve diğer belgeler, tutanakların birer örneği ile birlikte üç ay süreyle Meclis bürosunda saklanmak kaydıyla Genel Müdürlüğe verilir.

İtirazlar ve incelenmesi

MADDE 108 – (1) Oy kullanan temsilciler ile adaylar geçici seçim sonuçlarına ilişkin itirazlarını, ilan süresinin bitiminden itibaren bir gün içerisinde yazılı olarak seçim kuruluna yaparlar. İtirazlar aynı gün incelenir ve karara bağlanır. İtiraz üzerine verilen kararlar idari işlemler bakımından kesindir. İtirazların karara bağlanmasından hemen sonra, itiraz olmaması halinde ise geçici seçim sonuçlarının ilanından bir tam gün sonra kesin sonuçlar Genel Müdürlük binasında bir tam iş günü asılmak ve Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde yayınlanmak suretiyle ilan edilir.

(2) Vakıf tarafından seçilen temsilcinin seçimde oy kullanmaması itiraza konu edilemez.

Bildirim

MADDE 109 – (1) Seçim kurulu, Meclis Üyeliği kesinleşenlere derhal yazılı bildirim de yapar.

Seçimlerin iptali

MADDE 110 – (1) Seçim kurulu tarafından seçim sonuçlarını etkileyecek ölçüde bir usulsüzlük veya mevzuata aykırı uygulama sebebiyle seçimlerin iptaline karar verildiği takdirde, iptaline karar verilen seçimle ilgili olarak süresi bir haftadan az, bir aydan fazla olmamak üzere seçimin yenileneceği gün tespit edilerek ilgililere bildirilir.

(2) Aynı temsilci ve adaylarla seçim yenilenir.

(3) Seçimler yenileninceye kadar geçen sürede, mevcut Meclis Üyeleri görevlerini sürdürürler.

Meclisin görevleri

MADDE 111 – (1) Genel Müdürlükçe teklif edilen;

a) Genel Müdürlüğe, mazbut ve mülhak vakıflara ait akar ve hayrat taşınmazların tahsis, satış ve trampasına yönelik tasarruflarla, kamulaştırmalarda kamu yararını,

b) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait akar mallar ile hakların daha yararlı olanları ile değiştirilmesini, paraya çevrilmesini veya değerlendirilmesini,

c) Genel Müdürlüğe, mazbut ve mülhak vakıflara ait olup, tahsis edildikleri amaca göre kullanılmaları kanunlara veya kamu düzenine aykırı yahut tahsis amacına uygunluğunu kaybetmiş, kısmen veya tamamen hayrat olarak kullanılması mümkün olmayan taşınmazların mazbut vakıflarda Genel Müdürlüğün, mülhak vakıflarda vakıf yöneticisinin talebi üzerine gayece aynı veya en yakın başka bir hayrata dönüştürülmesini, akara devredilmesini veya paraya çevrilmesini,

ç) Kısmen veya tamamen hayrat olarak kullanılmayan cemaat vakıflarına ait taşınmazları, vakıf yönetiminin talebi halinde aynı cemaate ait başka bir vakfa tahsisini veya vakfın akarına dönüştürmeyi,

d) Genel Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmazların onarım veya inşa karşılığı kiralamalarında yirmi yıldan kırk dokuz yıla kadar kira süresini,

e) Yeterli geliri bulunmayan mazbut vakıflara ait vakıf kültür varlığı niteliğindeki taşınmazların, benzer amaçlı mazbut vakıfların gelirleriyle korunması ve yaşatılmasını,

f) Mazbut vakıflara ait taşınmazların satışından elde edilecek gelirler ile taviz bedellerinin gelir getirici yatırımlarda, yurt içi ve yurt dışında bulunan ve geliri kalmayan vakıflara ait vakıf kültür varlıklarının bakım ve onarımlarında kullanılmasını,

g) Vakıfların, vakfiyelerindeki şartların yerine getirilmesine fiilen veya hukuken imkan kalmaması halinde; vakfedenin iradesine aykırı olmamak kaydıyla mazbut vakıflarda Genel Müdürlüğün; mülhak, cemaat ve esnaf vakıflarında, vakıf yöneticilerinin teklifi üzerine bu şartların değiştirilmesi ile hayır şartlarındaki parasal değerlerin güncel vakıf gelirlerine uyarlanmasını,

ğ) Her yıl yeni vakıfların kuruluşunda amaçlarına göre özgülenecek asgarî mal varlığı miktarını,

h) Mülhak vakıflara Anayasaya aykırılık teşkil etmeyen vakfiye şartlarına göre yönetici atanmasını,

ı) Kanunun 10 uncu maddesi doğrultusunda vakıf yöneticilerinin görevlerinden alınması için dava açılmasını, telafisi imkânsız sonuçlar doğurabilecek hallerde bu davalar sonuçlanıncaya kadar, vakıf yönetiminin geçici olarak görevden uzaklaştırılması ve kayyımca yönetilmesinin mahkemeden talep edilmesini,

i) Seçilmiş Meclis üyelerinin göreve engel bir hastalık veya sakatlık nedeniyle iş görememeleri, üyelik şartlarını kaybetmeleri veya mazereti olmaksızın üst üste üç veya yılda toplam on toplantıya katılmamaları durumunda görevlerinin sona ermesini,

j) Kanunun 78 inci maddesine göre ve Meclisçe belirlenecek esaslar dahilinde hukukî ihtilafların anlaşma veya sözleşme değişikliği ile neticelendirilmesini, dava ve icra takiplerinden vazgeçilmesini, bir hakkın tanınmasını ve menfaatin terkinini,

k) Sözleşmeli olarak Genel Müdürlükte fiilen çalışan personele ödenecek aylık brüt sözleşme ücreti miktarlarını,

l) Kanunun 72 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarına göre yapılacak ödemelerin usul, esas ve oranlarını,

m) Genel Müdürlük ve işletme müdürlüklerinin bütçelerini,

n) Vakfiyelerinde; intifa hakları hayır şartlarından fazla olan mülhak vakıfların, yöneticilerinin ve ilgililerinin istekleri halinde, Türk Medeni Kanununun 372 nci maddesinde belirtilen aile vakfına dönüştürülmesi için dava açılmasını,

o) Genel Müdürlük ve vakıflarla ilgili tüzük ve yönetmelik taslaklarını,

ö) Genel Müdürlükçe gerek görülen hususları,

karara bağlamak.

Toplantı zamanı

MADDE 112 – (1) Meclis, başkanın çağrısı üzerine ayda en az iki defa bunun dışında lüzum görüldüğü takdirde başkanın çağrısı üzerine zamanı ve gündemi bildirilerek toplanır.

Toplantı gündemi ve çağrı usulü

MADDE 113 – (1) Toplantıların gündemi başkan veya başkanın yetki verdiği bir üye tarafından tespit edilir. Toplantının günü, yeri, saati ve gündemi toplantının yapılacağı günden en az beş gün önce üyelere bildirilir. Beş günün hesabında duyuru günü ile toplantı günü hesaba katılmaz. Acil hallerde bu süre bir güne indirilebilir. Meclis üyelerine bildirim; kendilerince bildirilen elektronik posta, adrese taahhütlü posta yöntemlerinden biri veya imza karşılığı gündemin teslimi ile yapılır.

(2) Gündemde bulunmayan konular, başkanın veya üyelerin teklifi üzerine üyelerin salt çoğunluğunun kararı ile toplantı sırasında gündeme alınabilir.

Toplantı ve karar nisabı

MADDE 114 – (1) Meclis üye tam sayısının üçte ikisi ile toplanır, üye tamsayısının salt çoğunluğu ile karar alır. Toplantı yeter sayısının sağlanamaması halinde ikinci toplantı üç gün sonra yapılır. Bu husus ilk toplantıya ait tebligatta belirtilir.

(2) Meclis üyeleri, kendilerini ve üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımları ile evlatlıklarını ilgilendiren toplantı ve oylamaya katılamazlar. Bu durumda toplantı ve karar yeter sayısının tespitinde toplantıya katılacak olan üye sayısı esas alınır.

Toplantı ve oylama usulü

MADDE 115 – (1) Meclise, Genel Müdür başkanlık eder. Toplantı yeter sayısının olduğu anlaşıldığı takdirde toplantı başkan tarafından açılarak gündemin görüşülmesine başlanır.

(2) Başkan veya vekili toplantılarda bulunmadığı takdirde üyelerden en kıdemlisi, üyelik kıdeminde birlik halinde kamu hizmetinde en kıdemlisi ve bunda da birlik halinde üyelerin en yaşlısı başkanlık eder.

(3) Gündem konuları sırasıyla Genel Müdür tarafından görevlendirilecek vakıf uzmanınca sunulur. Gerekli görülmesi halinde ilgili daire başkanı ve diğer görevliler konu ile ilgili açıklama yapmak üzere toplantıya çağrılabilir.

(4) Vakıflar, kendilerini ilgilendiren toplantılarda oy hakkı olmaksızın bir yetkili ile temsil edilebilir. Bu vakıflara Meclis bürosunca toplantı günü önceden bildirilir.

(5) Gündem maddeleri tek tek açık olarak oylanır. Meclis üyeleri çekimser oy kullanamaz. Muhalif olan üye muhalefet gerekçesini kararda belirtir. Meclis üyeleri oy ve kararlarından sorumludur.

Kararların yazılması ve bildirimi

MADDE 116 – (1) Toplantıda alınan kararlar aynı gün üyelerce imzalanarak, bir yazı ekinde Genel Müdürlüğe gönderilir.

Meclis bürosu

MADDE 117 – (1) Meclisin büro hizmetleri bir müdür ve yeteri kadar personel tarafından yürütülür.

Meclis bürosunun görevleri

MADDE 118 – (1) Meclis bürosunun görevleri şunlardır:

a) Meclise gelen ve giden evrakın kaydını yapmak,

b) Meclis toplantıları ile ilgili tebligatları yapmak,

c) Meclis kararlarının yazılmasını ve ilgili birimlere gönderilmesini sağlamak,

ç) Personelle ilgili yazışmaları yürütmek,

d) Başkan tarafından verilen diğer benzer görevleri yapmak.

(2) Büro görevlileri görevleri süresince edindikleri gizli bilgi ve belgeleri kanunen yetkili kılındıkları mercilerden başkasına açıklayamaz, hiçbir şekilde kullanamaz.

İmza yetkisi

MADDE 119 – (1) Meclis tarafından ilgili birimlere gönderilen yazılar başkan veya yetki verdiği bir üye tarafından imzalanır.

İzinler

MADDE 120 – (1) Ortak kararnameyle Meclis üyeliğine atananlar yıllık izinlerini toplantı ve çalışmaları aksatmayacak şekilde kullanırlar.

İKİNCİ BÖLÜM

Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı

Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının görev merkezi ve çalışma grubu

MADDE 121 – (1) Başkanlık, bir başkanla yeteri kadar başmüfettiş, müfettiş, müfettiş yardımcıları ve büro personelinden oluşur. Başkanlığın ve müfettişlerin görev merkezi Ankara’dır.

(2) Başkanlık, doğrudan Genel Müdüre bağlıdır. Müfettişler görevlerini Genel Müdür adına yaparlar.

(3) Başkanlığın yazı, hesap, arşiv ve benzeri işleri, başkanlığa bağlı bir büro tarafından yürütülür. Büroda görevlendirilecek personelin atanmasında denetim hizmetlerinin gerekleri de dikkate alınarak Başkanlığın uygun görüşü alınır.

(4) Teftiş, inceleme ve soruşturma çalışmalarının devamlılığını sağlamak amacıyla denetime tabi birimin yoğunluğu dikkate alınarak diğer illerde çalışma grubu oluşturulabilir. Söz konusu gruplarda görevlendirilecek müfettişler Başkanlığın teklifi ve Genel Müdürün onayı ile belirlenir. Müfettişlerin grup merkezlerinin değiştirilmesi de aynı yolla yapılır.

(5) Bu çalışma gruplarında, Başkanlıkça verilen görevlerin yerine getirilmesi, büro hizmetlerinin yürütülmesi, müfettişlerin büroyla ilişkilerinin düzenlenmesi konularında o merkezdeki kıdemli müfettişlerden biri Başkan tarafından görevlendirilir.

Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının görevleri

MADDE 122 – (1) Başkanlık, Genel Müdürün emri veya onayı üzerine, Genel Müdürlüğün merkez ve taşra kuruluşları, bağlı işletmeleri ve personeli ile ilgili olarak Genel Müdür adına teftiş, inceleme, ön inceleme ve soruşturma işlerini yürütür. Ayrıca;

a) Genel Müdürlüğün merkez ve taşra teşkilatı ile vakıfların etkin ve verimli hizmet vermelerini sağlamak ve muhtemel hataların önlenmesi amacıyla bilgilendirici, yol gösterici konferans, seminer, panel gibi çalışmalar düzenlemek veya yayınlar yoluyla rehberlik yapmak,

b) Teftiş, inceleme ve soruşturmaların etkin bir şekilde yürütülmesi hususunda genel prensipleri tespit etmek ve personelin verimli çalışmasını teşvik etmek, rehberlik ve teftiş sistemini geliştirmek, müfettişlerin bu yöndeki çalışmalarını düzenlemek ve denetlemek, müfettiş yardımcılarının meslekte yetişmelerini sağlamak,

c) Vakıfların, şube ve temsilciliklerinin, vakfiye ve vakıf senedinde yazılı şartlara, yürürlükteki mevzuata uygun yönetilip yönetilmediği, amacı doğrultusunda faaliyette bulunup bulunmadığı, mallarının ve gelirlerinin vakfiye, 1936 Beyannamesi ve vakıf senedindeki şartlara uygun kullanılıp kullanılmadığı hususlarını incelemek ve denetlemek,

ç) Müfettişlerin teftiş, inceleme, araştırma, ön inceleme ve soruşturma sonucu düzenleyecekleri raporları Başkanlık görüşü ile birlikte Genel Müdürlük makamına sunmak,

d) Vakıfların iktisadî işletmeleri ile doğrudan veya dolaylı olarak sahip oldukları iştiraklerini vergi mevzuatı da dikkate alınarak denetlemek,

e) Vakıfların iç denetim raporlarını değerlendirmek ve gerekli işlemleri yürütmek,

f) Yapılan tebligata rağmen istenen beyanname, bilgi ve belgeleri zamanında vermeyen, organların vakfiye veya vakıf senedine aykırı olarak toplanmasına sebebiyet veren veya gerçeğe aykırı beyanda bulunan vakıf yönetimi hakkında idari para cezası teklif etmek,

g) Genel Müdürlüğün amaçlarını daha iyi gerçekleştirmek, mevzuata, plan ve programa uygun çalışmasını sağlamak amacıyla Başkanlık çalışmalarında gerekliliği tespit edilen önerileri içerir genel durum raporu ile yıllık denetim ve çalışma programını hazırlayıp Genel Müdüre sunmak,

ğ) Birden fazla kamu kurum ve kuruluşlarını ilgilendiren soruşturmalarda görevlendirilecek müfettişleri Genel Müdür onayına sunmak,

h) Genel Müdür tarafından verilecek benzeri görevlerle, yürürlükteki mevzuat ile belirlenen diğer görevleri yapmak,

Başkanlığın görev ve sorumluluğu içerisindedir.

(2) Başkan, müfettiş sıfat ve yetkisine haiz olup, mevzuat çerçevesinde verilen görevlerin yerine getirilmesinden sorumludur. Bu görevleri bizzat veya müfettişler aracılığıyla yerine getirir.

(3) Başkan, kendisine yardımcı olmak üzere gereği kadar müfettişi Başkanlık merkezinde görevlendirebileceği gibi, yeteri sayıda başmüfettişi Genel Müdürün Onayı ile Başkan Yardımcısı olarak da görevlendirebilir.

(4) Başkanlık; çalışmaların yürütülmesinde, raporlama ve diğer konularda uygulama birliğini sağlamak amacıyla hazırlanacak Başkanlık Çalışma Esasları ve Rehberi ile Başkanlık Talimatını Makam onayına sunmak ve uygulamakla görevlidir.

Müfettişlerin görev ve yetkileri

MADDE 123 – (1) Müfettişler doğrudan Genel Müdürlüğe bağlı olup, Genel Müdür adına;

a) Vakıfların, şube ve temsilciliklerinin, vakfiye ve vakıf senedinde yazılı şartlara, yürürlükteki mevzuata uygun yönetilip yönetilmediği, amacı doğrultusunda faaliyette bulunup bulunmadığı, mallarının ve gelirlerinin vakfiye, 1936 Beyannamesi ve vakıf senedindeki şartlara uygun kullanılıp kullanılmadığı hususlarında rehberlik yapmak, incelemek ve denetlemek,

b) Genel Müdürlüğün merkez ve taşra teşkilatı ile işletmelerin personeli hakkında her türlü teftiş, inceleme ve soruşturma; Genel Müdürlüğün denetimine tabi vakıflarla, bu vakıflara ait işletme, doğrudan veya dolaylı olarak sahip oldukları iştirak, yurtiçi, yurtdışı şube ve kuruluşları ile personeli hakkında teftiş ve inceleme yapmak,

c) Teftiş sırasında bilgilendirme toplantısı yapmak,

ç) Teftiş, araştırma ve inceleme sırasında görev emrinin dışında öğrenmiş oldukları yolsuzluklar için sorumlular hakkında tabi oldukları soruşturma usulüne uygun olarak gecikmeden olaylara el koymak ve onay alınmak üzere durumu Rehberlik ve Teftiş Başkanlığına iletmek,

d) Teftiş, araştırma ve inceleme sonunda gördükleri yanlışlık ve eksiklikleri tespit ederek işlerin daha verimli yürütülmesi ve görevlilerin çalışmalarından daha çok yararlanılması için alınması gerekli önlemleri Başkanlığa bildirmek,

e) 29/5/1986 tarihli ve 3294 sayılı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Kanunu hükümlerine göre kurulmuş Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının teftişi sırasında yolsuzlukları saptanan memur statüsündeki mütevelli heyet üyeleri hakkında yetkili idari yerlere, memur olsun veya olmasın diğer personel hakkında Cumhuriyet Savcılıklarına suç duyurusunda bulunulmasını sağlamak amacıyla düzenlenen raporu Başkanlığa teslim etmek,

f) Görevlendirildikleri çeşitli konularda yurtiçi ve yurtdışında araştırmalar yapmak; komisyon, kurs, seminer ve toplantılara katılmak,

g) Refakatlerinde çalışan müfettiş yardımcılarının meslekte yetişmelerini sağlamak, refakat döneminin bitimini takip eden bir hafta içinde Başkanlıkça belirlenen formata uygun olarak değerlendirme raporu vermek,

ğ) Genel Müdürlüğü ilgilendiren mevzuatın hazırlanması ve uygulanması ile ilgili çalışmalara katılmak, önerilerde bulunmak,

h) Genel Müdürlükçe yapılan tebligata rağmen, bu Kanun uyarınca istenen beyanname, bilgi ve belgeleri zamanında vermeyen, organların vakfiye veya vakıf senedine aykırı olarak toplanmasına sebebiyet veren veya gerçeğe aykırı beyanda bulunan vakıf yönetimine idari para cezası teklif etmek,

ı) Kanun, tüzük ve yönetmeliklerde belirtilen ve Genel Müdür tarafından verilen diğer benzeri görevleri yapmak,

ile görevli ve yetkilidirler.

Denetim programı ve uygulanması

MADDE 124 – (1) Yıllık denetim programları, teftiş edilecek birimlerin adet ve iş kapasiteleri, önceki teftiş programları göz önünde bulundurulmak suretiyle Başkanlıkça düzenlenir ve her yıl ocak ayında Genel Müdürün onayına sunulur.

(2) Müfettişlerin kıdem durumu, grup çalışmaları ile görev mahalli ve görevin özellikleri göz önünde tutularak denetime tabi birimlerin hangi müfettişlerce teftiş edileceği ve teftişe hangi tarihte başlanacağı Başkanlıkça belirlenir ve teftişin başlayacağı tarihten en az 15 gün önce müfettişlere duyurulmak suretiyle denetim programları uygulamaya konulur. Başkanlıkça program uygulanırken teftiş esasları talimatla belirtilir.

Düzenlenecek raporlar

MADDE 125 – (1) Müfettişler çalışmaları sonunda işin özelliğine göre;

a) Denetim raporu,

b) Cevaplı rapor,

c) Ön İnceleme raporu,

ç) Soruşturma raporu,

d) İnceleme raporu,

e) Personel değerlendirme raporu,

f) Genel durum raporu,

düzenlerler.

Raporlar üzerinde yapılacak işlemler

MADDE 126 – (1) Müfettişler tarafından düzenlenen raporlar, Başkanlık tarafından incelendikten sonra Genel Müdürün onayına sunulur.

(2) Raporun, Başkanlık tarafından incelenmesi sonucunda;

a) Raporda eksik inceleme veya maddi hata varsa bunların giderilmesi, Başkanlıkça raporu düzenleyen müfettişten yazılı olarak istenir. Rapordaki inceleme eksikliği veya maddi hata Başkanlığın talebi üzerine ilgili müfettişçe giderilir.

b) Müfettiş tarafından düzenlenen rapordaki görüşlere Başkanlık tarafından katılınmaması veya birden fazla müfettiş tarafından düzenlenen raporlarda, raporun sonuçları ile ilgili olarak müfettişler arasında görüş ayrılıkları bulunması halinde, müfettişin görüşü veya müfettişlerin farklı görüşleri ile birlikte Başkanlık görüşünün de belirtildiği onay Genel Müdürün takdirine sunulur.

(3) Genel Müdür onayı ile birlikte rapor ve ekleri ilgili birimlere gönderilir.

(4) Cezai ve hukuki yönden işlem gerektiren ön inceleme raporu ve soruşturma raporları Başkanlığa bilgi verilmek üzere Hukuk Müşavirliğine ve İnsan Kaynakları Daire Başkanlığına gönderilir.

(5) Merkez birimleri, Genel Müdürlük onayına bağlanmış raporlarda belirtilen ve yerine getirilmesi gereken iş ve işlemlerin sonuçlarını, intikal tarihinden itibaren en geç üç ay içerisinde Başkanlığa bildirmek zorundadırlar. Sonuçlandırılması adli ya da idari yargı veya başka kurum ve kuruluşlara bağlı olan işlemler ile üç ay içerisinde sonuçlandırılması mümkün olmayan diğer iş ve işlemler hakkında her üç ayda bir Başkanlığa bilgi verilir.

(6) Raporlar üzerine yapılan işlemler ve sonuçları Başkanlıkça değerlendirilir.

Müfettişlerin bilgi ve belge isteme yetkileri

MADDE 127 – (1) Müfettişler görevlerini yaparken elektronik ortamdaki kayıtlar da dâhil olmak üzere gerekli gördükleri her türlü bilgileri, defter ve belgeleri, para ve para hükmündeki kıymetleri denetime tabi birimlerden istemek, görmek, bunların onaylı örneklerini, bir yolsuzluğun kanıtını oluşturanların asıllarını almak, kasa, depo ve ambarları incelemek ve saymak, bunları mühürlemek, inceleme ve sayma işlerinde yardım isteminde bulunmak, gerektiğinde diğer kamu kurum ve kuruluşları, bankalar ile gerçek ve tüzel kişilerden bilgi ve belge istemek yetkisine sahiptirler.

(2) Asılları alınan belgelerin, müfettişlerin mühür ve imzasıyla onanmış örnekleri, dosyasında saklanmak üzere alındığı yerin yetkililerine verilir.

(3) Bilirkişi incelemesini gerektiren hallerde müfettişler tarafından yaptırılacak çalışmaların bedeli denetim, inceleme veya soruşturma yapılan birim ya da vakıf tarafından karşılanır.

Müfettişlerin görevden uzaklaştırma yetkileri

MADDE 128 – (1) Müfettişler teftiş, inceleme, ön inceleme ve soruşturma sırasında kamu hizmetlerinin gerektirdiği hallerde, görevi başında kalmasında sakınca görülen Devlet Memurları Kanununa tabi personeli geçici önlem niteliğinde görevden uzaklaştırabilirler.

(2) Ayrıca Kanunun 10 uncu maddesi doğrultusunda vakıf yöneticilerinin mahkemece geçici olarak görevden uzaklaştırılmaları ile ilgili olarak Başkanlık aracılığı ile Genel Müdürlüğe öneride bulunabilirler.

Denetlenenlerin yükümlülük ve sorumlulukları

MADDE 129 – (1) Genel Müdürlük merkez ve taşra teşkilatı ile vakıf ve bunlarla ilgili diğer birimlerde görevli bulunanlar denetim konusu ile ilgili olarak;

a) İstendiğinde bütün belge, dosya, evrak, para ve para hükmündeki evrak ve senetleri, mal ve eşyayı müfettişlere göstermek,

b) Müfettişlerin gerekli gördüğü her türlü evrak ve senetlerin tasdikli suretlerini veya müfettişlik mührü ile onaylanmış suretleri alıkonmak şartıyla asıllarını vermek,

c) Teftiş hizmetlerinin yürütülebilmesi için müfettişlere denetimleri süresince uygun bir çalışma ortamı sağlamak,

ç) Görev yaptıkları birimin faaliyetlerini, iş akışını, arşiv ve kayıt sistemini denetlemeye uygun şekilde organize etmek,

d) Müfettişlerin sorularını geciktirmeden cevaplandırmak,

zorundadırlar.

Müfettişlerin uyacakları hususlar

MADDE 130 – (1) Müfettişler;

a) Mesleğin gerektirdiği saygınlığı ve güven duygusunu sarsacak davranışlarda bulunamazlar,

b) Üyesi veya yönetiminde bulundukları vakıfların denetimini yapamazlar,

c) İcraya karışamazlar,

ç) İnceledikleri defter ve belgelerde, denetimin yapıldığını belirten tarih ve imza dışında açıklama, düzeltme ve ilave yapamazlar,

d) Görev için gidecekleri yerleri, yapacakları işleri ve öğrendikleri sırları açıklayamazlar,

e) Sosyal ilişkilerin gerektirdiği hususlar dışında, denetimle ilgili kişilerin doğrudan veya dolaylı hizmet ve ikramlarını kabul edemezler, alışveriş yapamazlar ve borç alıp veremezler.

Müfettiş yardımcılığına giriş koşulları, sınav yeri ve ilanları

MADDE 131 – (1) Genel Müdürlük müfettişliğine, müfettiş yardımcısı olarak girilir. Müfettiş yardımcılığına atanabilmek için, 18/3/2002 tarihli ve 2002/3975 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe giren Kamu Görevlerine İlk Defa Atanacaklar İçin Yapılacak Sınavlar Hakkında Genel Yönetmeliğe göre (A) grubu kadrolar için yapılacak Kamu Personeli Seçme Sınavında (KPSS) belirlenen puan türü ile asgari taban puanı ve yabancı dil sınavı cevaplama düzeyini sağlamış olanlar arasında yapılacak sınavı kazanmak şarttır.

(2) Müfettiş yardımcılığı yarışma sınavı, yazılı ve sözlü olmak üzere iki bölümden oluşur ve her iki bölümü de Ankara’da yapılır.

(3) Yarışma sınavına katılacaklarda aranacak genel ve özel koşullar, atama izni alınmış kadro sayısı, KPSS yabancı dil test sınavı asgari doğru cevap sayısı, KPSS puan türü ve taban puanlar, puan sıralamasına göre atama izni alınmış kadro kontenjanının yirmi katından fazla olmamak üzere kaç adayın çağrılacağı, sınava son başvuru tarihi ve yeri, istenecek belgeler, sınavın yeri, zamanı, içeriği başvuru süresinin bitiminden en az 15 gün önce Resmî Gazete’de, Türkiye genelinde yayın yapan tirajı en yüksek ilk beş gazetenin birinde en az bir kez olmak üzere ilan vermek suretiyle ve Genel Müdürlük resmi internet sitesinde duyurulur.

(4) Adayların başvuru ve kayıt süresi sınavların başlama tarihinden en az 10 gün önce bitecek şekilde tespit edilir.

Sınav kurulu

MADDE 132 – (1) Yarışma sınavını yapacak kurul; Rehberlik ve Teftiş Başkanının başkanlığında, Başkanın önerisi ve Genel Müdürün onayı ile görevlendirilecek dört müfettiş dahil olmak üzere beş kişiden oluşur. Ayrıca, aynı usulle üç yedek üye tespit edilir.

(2) Adayların mesleki bilgilerinin değerlendirilmesi amacıyla Genel Müdürlük birimleri, kamu kurum ve kuruluşları ile üniversitelerin uzmanlarından yararlanabilir.

Sınava giriş şartları

MADDE 133 – (1) Müfettiş yardımcılığı yarışma sınavına katılabilmek için,

a) Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan şartlara sahip olmak,

b) Üniversitelerin dört yıllık eğitim veren hukuk, siyasal bilgiler, iktisat, işletme, iktisadî ve idarî bilimler, mimarlık, mühendislik fakülteleri mezunu olmak veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilmiş yurt içi ve yurt dışındaki yükseköğretim kurumlarından mezun olmak,

c) Yarışma sınavının yapıldığı tarihte otuz yaşını doldurmamış olmak,

ç) Görev yapmasına engel bir halin olmadığına dair ilgilinin yazılı beyanı,

gerekir.

(2) Mimarlık ve mühendislik fakültelerinden, hangi bölüm mezunlarına, ne kadar sayıda ihtiyaç olduğu Başkanın önerisi ve Genel Müdürün onayıyla belirlenir ve duyuruda belirtilir.

Sınava giriş için istenilen belgeler

MADDE 134 – (1) Sınava girmek isteyenler, aşağıdaki belgeler ile Ek-22’deki formu doldurarak başvururlar.

a) T.C. Kimlik numarası beyanı,

b) 4 adet vesikalık fotoğraf,

c) Mezuniyet belgesinin aslı veya Genel Müdürlükçe onaylı örneği,

ç) KPSS sonuç belgesinin aslı veya Genel Müdürlükçe onaylı örneği.

(2) Başvuru formu ile belgelerde yer alan bilgilerde gerçeğe aykırı beyanda bulunduğu ve girme şartlarını taşımadığı halde sınava girdiği anlaşılanlar, sınava ilişkin haklarını kaybederler.

Sınav adaylık belgesi

MADDE 135 – (1) Başkanlıkça, müfettiş yardımcılığı yarışma sınavına katılacak adaylara fotoğraflı sınava giriş belgesi verilir. Sınav giriş belgesi olmayan aday sınava alınmaz.

Sınav konuları

MADDE 136 – (1) Müfettiş yardımcılığı yarışma sınavı;

a) Hukuk, siyasal bilgiler, iktisat, işletme ve iktisadi ve idari bilimler fakültesi mezunları için; muhasebe, iktisat, maliye ve hukuk,

b) Mimarlık ve mühendislik fakültesi mezunları için; sınav duyurusunda belirtilen bölümlerin alan bilgisi,

c) Kompozisyon,

konularından seçilmek suretiyle yapılır.

Yazılı sınav sorularının hazırlanması ve sınav süreci

MADDE 137 – (1) Yazılı sınav soruları ve her soruya verilecek puanlar sınav kurulu tarafından konularına göre ayrı ayrı hazırlanır. Soru kâğıtları sınav kurulu tarafından imzalanır. Bu kâğıtlarda, verilecek puanlar ile sınavların ne kadar süreceği ayrıca gösterilir.

(2) Soru kâğıtları mühürlü zarflar içinde sınav kurulu başkanına teslim edilir.

(3) Sınav duyurulan saatte başlar. İçerisinde sınav soruları bulunan mühürlü zarf sınava katılanların huzurunda açılarak, adaylara dağıtılır veya yazdırılır. Sınavda sınav kurulu başkanınca yeterli sayıda personel gözcü olarak görevlendirilir.

(4) Adaylar cevaplarını mühürlü sınav kâğıtlarına yazarlar.

(5) Sınav bitiminde, soru zarflarının usulünce açıldığını ve sınavın başlama ve bitiş saatini, sınava girenlerin sayısını, kaç kâğıt kullandıklarını gösteren bir tutanak düzenlenir.

(6) Düzenlenen tutanak ve toplanan sınav kağıtları, zarf içine konulup kapatıldıktan ve mühürlendikten sonra Kurul Başkanına tutanakla teslim edilir.

(7) Sınav sürecinde;

a) Soru zarfları açıldıktan sonra gelenler sınava alınmazlar.

b) Sınava girenler, yanlarında hiçbir kâğıt, not, kitap, mobil telefon ve elektronik cihaz bulunduramazlar.

c) Cevap kağıtlarından başka kağıda cevap yazılamaz. Adaylar cevap kâğıtlarındaki kimliklerini açık bırakamazlar veya kâğıt üzerine kimliği belli edecek yazı, işaret ve benzeri semboller koyamazlar. Aksi takdirde sınav kâğıtları iptal edilerek, adayın sınavı geçersiz sayılır.

ç) Sınav sırasında sınav disiplin ve düzenini bozanlar, kopya çekenler veya başkasının yerine sınava girenler sınavdan çıkarılır. Bu hususlar, sınav kurulu tarafından tutanağa bağlanır. Sınavdan çıkartılan adaylar bir daha müfettiş yardımcılığı yarışma sınavına alınmazlar.

(8) Sınav gerektiğinde bir protokol çerçevesinde Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezine veya üniversitelere yaptırılabilir.

Yazılı sınavın değerlendirilmesi ve sonucunun duyurulması

MADDE 138 – (1) Sınav kurulunca yazılı sınavın yapılması halinde cevap kâğıtları bu kurul tarafından değerlendirilir.

(2) Yazılı sınavda başarılı sayılabilmek için 100 tam puan üzerinden, grupların her birinden en az 60 puan alınması ve not ortalamasının ise asgari 65 olması gerekir.

(3) Yazılı giriş sınavını kazananların listesi aday numaralarına göre hazırlanarak duyurulur ve kazananlar bir yazı ile sözlü sınava davet edilir.

Sözlü sınav süreci, değerlendirilmesi ve sonuçların tutanağa bağlanması

MADDE 139 – (1) Sözlü sınavlar, yazılı sınav gruplarına giren konularda yapılır. Ayrıca bu sınavlarda adayların temsil ve ifade kabiliyeti, tavır ve davranışları gibi kişisel nitelikleri göz önünde bulundurulur.

(2) Sözlü sınavda grupların tümü için adaylara sınav kurulu üyelerinin her biri tarafından 100 tam puan üzerinden not verilir. Verilen bu notların ortalaması sözlü sınav puanını teşkil eder. Sözlü sınavda başarılı sayılmak için sözlü sınav puanının en az 65 olması şarttır.

(3) Sınav kurulu yazılı ve sözlü sınav sonuçlarını ayrı ayrı bir tutanağa bağlar.

Yarışma sınavı notu ve sonucunun duyurulması

MADDE 140 – (1) Yarışma sınavı notu, yazılı ve sözlü sınav notlarının ortalamasıdır.

(2) Yarışma sınavını kazananların durumu, sınav kurulu tarafından en yüksek puandan başlamak üzere sıralanarak bir tutanağa bağlanır. Başarı derecesinin eşitliği halinde yazılı sınav notu, bu halde de eşitlik bozulmadığı takdirde yabancı dil düzeyi esas alınır.

(3) Başarı puan sıralamasına göre, atama yapılacak kadro sayısı kadar asıl ve yedek aday olarak açıklanır.

(4) Kazanan adaylara yazılı tebligat yapılır. Ayrıca kazananların listesi Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde de duyurulur.

Müfettiş yardımcılığına atanma

MADDE 141 – (1) Müfettiş yardımcılığına atamalar başarı puan sıralamasına göre yapılır.

(2) Asıl adaylardan atama için gelmeyen veya ataması yapılıp da göreve başlamayan ya da göreve başlayıp da ayrılanların yerine sınav tarihinden itibaren 1 yıl içerisinde başarı puan sıralamasına göre yedek adaylar çağrılır.

Müfettiş yardımcılarının yetiştirilmesi

MADDE 142 – (1) Müfettiş yardımcılarının yetiştirilmesinde şu esaslara uyulur.

a) Yetki alanına giren mevzuat ile uluslar arası denetim standartları ve yöntemleri konularında bilgi, deneyim ve uzmanlık kazanmalarını sağlamak,

b) Bilimsel çalışma ve araştırmalarla, mesleki, sosyal ve kültürel faaliyetlere katılmalarını özendirmek,

c) Raporlama usul ve teknikleri konusunda yetişmelerini sağlamak,

ç) Yabancı dil bilgilerinin gelişmesine imkân sağlamak.

(2) Müfettiş yardımcıları, üç yıllık yardımcılık döneminde aşağıdaki programa göre yetiştirilir.

a) Birinci aşamada, mevzuatın öğretilmesi ve denetim uygulamaları hakkında bilgi sahibi olmaları için hizmet içi eğitim verilir.

b) İkinci aşamada, müfettiş yardımcıları müfettişlerin refakatinde teftiş, inceleme, araştırma ve soruşturma çalışmalarında görevlendirilmek suretiyle yetiştirilir. Müfettişler, refakatinde çalışan müfettiş yardımcılarının kaydettikleri gelişmeler ile genel tutum ve davranışları hakkında bir rapor düzenlerler. İkinci aşamayı tamamlayamayan ve yetki verilmeyen müfettiş yardımcıları tek başına denetim görevi yapamazlar. Müfettişler, müfettiş yardımcılarının en iyi şekilde yetişmelerinden sorumludur.

c) Üçüncü aşamada, araştırma yeteneğini geliştirme ve belli bir konuda detaylı bilgi sahibi olmaları için müfettiş yardımcılarına başkanlıkça belirlenecek konularda tez hazırlattırılır. Tezlerin yetişme döneminin bitiminden iki ay önce Başkanlığa verilmesi gerekir. Tezler, Başkan ve iki müfettişten oluşan komisyon tarafından değerlendirilir ve komisyon huzurunda müfettiş yardımcıları tarafından savunulur. Tezler 100 tam puan üzerinden değerlendirilir. Müfettiş yardımcısına tezini savunacağı tarihten önceki 2 ay boyunca başka bir görev verilemez.

Yetki verilmesi

MADDE 143 – (1) Müfettiş yardımcılarına, refakatinde çalıştıkları müfettişlerin refakat dönemi bitiminde düzenledikleri değerlendirme raporları da dikkate alınarak, ikinci aşamanın sonunda Başkanın teklifi, Genel Müdürün onayı ile re’sen teftiş, inceleme, ön inceleme, araştırma ve soruşturma yetkisi verilebilir.

Yeterlik sınavından önce çıkarılma

MADDE 144 – (1) Müfettiş Yardımcılığı döneminde başarı gösteremeyeceği veya müfettişlik vasıflarıyla bağdaşmayacak tutum, yasak fiil ve davranışları tespit olunanlar, yeterlik sınavı beklenmeksizin Müfettişlik dışında öğrenim durumları ve kadro derecelerine uygun başka bir göreve atanırlar.

Yeterlik sınav kurulu, sınavın şekli ve konuları

MADDE 145 – (1) Yeterlik sınavını yapacak kurul, Rehberlik ve Teftiş Başkanının başkanlığında; Başkanın önerisi ve Genel Müdürün onayı ile görevlendirilecek dört müfettiş olmak üzere beş üyeden oluşur. Ayrıca üç yedek üye tespit edilir.

(2) Müfettiş yardımcılarının görev alanını ilgilendiren mevzuat ve uygulaması ile denetleme, inceleme, soruşturma ve araştırma yöntemlerini öğrenip öğrenmediklerini, mesleğin gerektirdiği bilgi ve davranışları kazanıp kazanmadıklarını belirlemek üzere yeterlik sınavı yapılır.

(3) Yeterlik sınavı yazılı ve sözlü olmak üzere iki aşamada yapılır. Yazılı sınavı kazanan adaylar sözlü sınava katılırlar.

(4) Yeterlik sınavına girecek müfettiş yardımcılarına, sınav tarihi ile saati ve yeri, sınav tarihinden itibaren en az 2 ay önce bildirilir.

Yazılı sınav sorularının hazırlanması, sonuçların değerlendirilmesi

MADDE 146 – (1) Yazılı sınavın yapılması ve sonuçlarının değerlendirilmesi, 138 inci maddedeki düzenlemeye göre yapılır.

(2) Yeterlik sınavına girecek adaylardan hastalık, bir yakınının ölümü ve benzeri geçerli bir nedenle sınava katılamayanlar olduğunda, durumun resmi belgeyle tevsiki halinde sınav kurulu, geçerli mazereti olan adayların sınavının ileri bir tarihte yapılmasına karar verebilir. Bu hal tutanakla tespit edilir ve yeni sınav tarihi ile yeri adaylara yazıyla bildirilir.

(3) Bütün kâğıtlar okunup değerlendirildikten sonra en yüksek not alandan başlamak üzere tutanak düzenlenir.

Sözlü sınav ve değerlendirilmesi

MADDE 147 – (1) Yeterlik yazılı sınav sonuçları liste halinde duyurulur ve ayrıca sınava katılanlara yazılı olarak bildirilir. Başarı gösteren müfettiş yardımcılarına yapılan bildirimde sözlü sınavın günü, saati ve yeri belirtilir.

(2) Sözlü sınav yazılı sınav sonuçlarının duyurulmasından sonra 15 gün içerisinde yapılır.

(3) Sözlü sınav bildirilen gün ve saatte başlar. Müfettiş yardımcıları yazılı sınavı kazanma sırasına göre sözlü sınava alınırlar.

(4) Sözlü sınavda yazılı sınav konuları ile genel kültür, muhakeme, kavrayış, ifade, temsil kabiliyeti ve davranışları değerlendirilir.

(5) Sözlü sınavda, sınav kurulu başkan ve üyelerinin her biri 100 tam puan üzerinden not verir. Verilen notların ortalaması alınır. Sözlü sınavda başarılı sayılmak için not ortalamasının 70 ten aşağı olmaması gerekir.

(6) Sonuçlar başarı sıralamasına göre bir tutanağa bağlanır.

Yeterlik sınav notu ve başarı sırası, sonuçların duyurulması

MADDE 148 – (1) Müfettişlik yeterlik sınav notu, yazılı ve sözlü sınav notlarının ortalamasıdır. En yüksek sınav notu ortalamasından başlamak üzere yeterlik sınavı başarı listesi düzenlenerek sınav kurulunca imzalanır.

(2) Yeterlik sınav notu ortalamasının eşitliği halinde sıralamada müfettiş yardımcılığı kıdemi dikkate alınır.

(3) Sınav sonuçları yazılı olarak bildirilir.

(4) Başkanlık, atamaya esas sınav sonuçlarını ve belgelerini Genel Müdür onayı ile ilgili birime intikal ettirir.

Sınava girmeyenler ile başarı gösteremeyenler

MADDE 149 – (1) Müfettişlik yeterlik sınavında başarı gösteremeyenlere sınavdan itibaren altı ay içinde bir hak daha verilir.

(2) Bu süre sonunda da yeterlik sınavında başarı gösteremeyenler ile belgelenmiş ve geçerli nedeni bulunmaksızın sınava girmeyenler, Genel Müdürlükte öğrenim durumları ve kadro derecelerine uygun başka bir göreve atanırlar.

Müfettişliğe atanma

MADDE 150 – (1) Yeterlik sınavında başarı gösteren müfettiş yardımcıları, boş olan müfettiş kadrolarına başarı sırasına göre atanırlar ve bu sıra müfettişlik kıdemine esas oluşturur.

(2) Müfettişlik sıfatını kazandıktan sonra isteği ile veya naklen görevlerinden ayrılanlar, müracaatları halinde Başkanın görüşü alınarak müfettişlik kadrolarına yeniden atanabilirler.

Yükselme

MADDE 151 – (1) Müfettişlerin başmüfettişliğe yükselmesinde, mesleki yetenek ve kıdemi esas alınır.

(2) Başmüfettişliğe yükselmelerde adayların müfettiş yardımcılığı dönemi hariç yedi yıl müfettişlik yapmaları gerekir.

(3) Yükselmelerde Başkanın yazılı görüşüne başvurulur.

Müfettişlerin kıdemi

MADDE 152 – (1) Müfettişlikte kıdem; meslekte fiilen geçirilen süredir. Askerlik, hastalık, yurtiçi ve yurtdışındaki eğitim çalışmaları gibi geçici ayrılmalar bu süreye dahildir.

(2) Müfettişlik kıdemine esas süreleri aynı olanlar için kıdem; müfettiş yardımcıları için yarışma sınavındaki, müfettişler için ise yeterlik sınavındaki başarı derecelerine göre tespit edilir.

(3) Başmüfettişler arasındaki kıdem sırasının tespitinde başmüfettişliğe atanma tarihi, aynı tarihte atananlar için müfettişlik kıdemi, müfettişlik kıdemi de aynı olanlar için ise yeterlik sınavındaki başarı derecesi esas alınır.

(4) Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı yaptıktan sonra müfettişliğe dönenler dönemlerinin en kıdemlisi sayılırlar. Aynı dönemde bu durumda birden fazla müfettiş olması halinde, müfettişlik kıdemi esas alınır.

(5) Aynı tarihte yapılan giriş sınavı ile Başkanlıkta göreve başlayan müfettiş yardımcılarından, müfettişliğe geç atananların kıdemleri, kendi dönemlerinden olan müfettişlerden sonra gelir.

(6) Müfettiş sıfatını kazandıktan sonra görevden ayrılanlardan Müfettişliğe dönenler kıdem bakımından dönemlerinin sonuna alınırlar. Başkanlıktaki görevinden veya kamu hizmetinden ayrıldıktan sonra geri dönenlerin kıdemlerinin belirlenmesinde Başkanlıktaki fiili hizmet süreleri esas alınır.

Rehberlik ve Teftiş Başkanlığına atanma

MADDE 153 – (1) Rehberlik ve Teftiş Başkanı, Genel Müdürlükte en az 5 yıl Başmüfettiş olarak görev yapanlar arasından Genel Müdürün teklifi ile Başbakan veya görevlendirdiği Devlet Bakanının onayı ile atanır.

Müfettişlik güvencesi ve idari kademelerde geçici görevlendirme

MADDE 154 – (1) Müfettişler, kendi istekleri olmadıkça veya denetim hizmetlerinin gerekleriyle bağdaşmayan sıhhi, ahlaki veya mesleki yetersizlikleri tespit edilmedikçe görevlerinden alınamaz, diğer idari görevlere atanamazlar. Yetersizlik halleri ancak yargı kararı, sağlık raporu veya biri kıdemli olmak üzere en az iki müfettişten oluşan komisyonca hazırlanacak rapor gibi belgelerle tevsik edilir.

(2) Müfettişler, Müfettişlik hakları saklı kalmak kaydıyla diğer idari kademelerde geçici olarak görevlendirilebilirler.

Müfettiş kimlik belgesi ve mühür

MADDE 155 – (1) Müfettiş ve müfettiş yardımcılarına yetkilerini, unvanını, kimlik bilgilerini gösteren, Genel Müdür tarafından imzalanmış bir kimlik belgesi verilir.

(2) Müfettiş ve yetkili müfettiş yardımcısına beratı ile birlikte mühür verilir. Bu berat ve mührün başkalarının eline geçmeyecek şekilde muhafazası, kaybedilmesi durumunda Başkanlığa bilgi verilmesi zorunludur.

(3) Görevinden ayrılan müfettiş ve müfettiş yardımcıları zimmetlerindeki resmi mühür ve beratı ile kimlik belgesini Başkanlığa teslim etmek zorundadır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Vakıf Uzmanlığı ve Uzman Yardımcılığı

Uzman Yardımcılığı

MADDE 156 – (1) Vakıf Uzmanlığına uzman yardımcısı olarak girilir. Uzman yardımcılığına atanabilmek için; KPSS’de (A) grubu kadrolar için yapılan sınavda Genel Müdürlükçe belirlenen puan türünde tespit edilen asgari puanı almış olanlar arasında yapılan yarışma sınavında başarılı olmak şarttır.

Yarışma sınavı

MADDE 157 – (1) Uzman Yardımcılığı yarışma sınavları kadro ve ihtiyaç durumuna göre, Kamu Görevlerine İlk Defa Atanacaklar İçin Yapılacak Sınavlar Hakkında Genel Yönetmelik hükümleri çerçevesinde Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi tarafından yapılan KPSS sonuçlarına göre sınav ilanında belirtilen asgari taban puan esas alınarak, atama izni alınmış kadro kontenjanının yirmi katından fazla olmamak üzere belirlenen sayıda aday arasından yazılı ve sözlü sınav yapılarak seçilir.

Aranılan şartlar

MADDE 158 – (1) Yarışma sınavına katılabilmek için,

a) Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan şartları taşımak,

b) KPSS puan türlerinden yarışma sınavı duyurusunda ilan edilen asgari puanı almak,

c) KPDS seviye tespit sınavında Genel Müdürlükçe belirlenen dillerin birinden en az (B) düzeyinde başarılı olmak,

ç) Sınavın yapıldığı tarihte otuz yaşını doldurmamış olmak,

d) En az dört yıllık eğitim veren yurt içi veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından onaylanmış yurt dışındaki fakülte veya yüksek okullardan mezun olmak,

şartları aranır.

Yarışma sınavına başvuru ve başvuru belgeleri

MADDE 159 – (1) Yarışma sınavına katılmak isteyen adaylar, Genel Müdürlükten temin edecekleri başvuru formuna aşağıdaki belgeleri eklerler:

a) T.C. Kimlik numarası beyanı,

b) 4 adet vesikalık fotoğraf,

c) Mezuniyet belgesinin aslı veya Genel Müdürlükçe onaylı örneği,

ç) KPSS sonuç belgesinin aslı veya Genel Müdürlükçe onaylı örneği,

d) KPDS sınav sonuç belgesi aslı veya Genel Müdürlükçe onaylı örneği.

(2) Birinci fıkrada sayılan ve sınav ilanı ile istenebilecek diğer belgelerin Genel Müdürlük İnsan Kaynakları Daire Başkanlığına son başvuru tarihi mesai saati bitimine kadar elden teslim edilmesi gerekir. Posta ile yapılan başvurularda, birinci fıkrada belirtilen belgelerin Genel Müdürlük genel evrakına en geç yarışma sınavı duyurusunda belirtilen son başvuru tarihine kadar ulaşmış olması şarttır. Postadaki gecikmeler dikkate alınmaz.

(3) Gerçeğe aykırı beyanda bulunduğu tespit edilen adaylar yarışma sınavına alınmazlar, bunlardan sınava girmiş olanların sınavları geçersiz sayılarak atamaları yapılmaz. Atamaları yapılmış olsa dahi iptal edilir. Bunlar hakkında yasal işlem yapılmak üzere Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulur.

Sınav hazırlıkları ve sınava giriş belgesi

MADDE 160 – (1) İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı, yarışma sınavı hazırlık çalışmalarını yapar, yarışma sınavı başvurularını inceler ve aranılan şartların adaylarda mevcut olup olmadığını tespit eder.

(2) Gerekli şartları taşımayan adayların belgeleri istemeleri halinde iade edilir.

(3) İnsan Kaynakları Daire Başkanlığınca, sınava girme hakkı kazanan adaylara fotoğraflı sınava giriş belgesi verilir. Sınav giriş belgesinde kimlik bilgileri, sınav yeri ve tarihi yer alır. Sınav giriş belgesi olmayan aday sınava alınmaz.

Sınav kurulu

MADDE 161 – (1) Sınav kurulu Genel Müdür onayı ile İnsan Kaynakları Daire Başkanlığının bağlı bulunduğu Genel Müdür Yardımcısının başkanlığında, daire başkanları, birim müdürleri, vakıf uzmanları veya konusunda uzman kurum personeli arasından belirlenecek, başkan dahil beş asil ve üç yedek üyeden oluşur. İhtiyaç duyulması halinde üniversite öğretim üyeleri arasından en fazla iki kişi sınav kurulu asil üyesi olarak görevlendirilebilir.

Yarışma sınavı duyurusu

MADDE 162 – (1) Açıktan atama izni alınmış kadro sayısı, sınıf, unvan ve dereceleri, öğrenim dalları ve kontenjanları, yarışma sınavına katılma şartları, KPSS puan türleri ve asgari puanları ile puan sıralamasına göre çağırılacak aday sayısı, son başvuru tarihi ve başvuru yeri, başvuruda istenilecek belgeler, sınavın yeri, zamanı, içeriği ve değerlendirme yöntemi ile atama sırasında istenecek belgeler, başvuru süresinin bitiminden en az 15 gün önce Resmî Gazete’de, Türkiye genelinde yayın yapan tirajı en yüksek ilk beş gazetenin birinde en az bir kez olmak üzere ilan vermek suretiyle ve Genel Müdürlük resmi internet sitesinde duyurulur.

(2) Yeterlik sınavında, Osmanlıca el yazması ve matbu belgeleri okuyup günümüz Türkçesine çevirebilecek düzeyde yeterliliğe sahip olup olmadıklarına yönelik değerlendirmeye tabi tutulacak uzman yardımcıları, sınav ilanında açıkça belirtilir.

(3) Yarışma sınavına öğrenim dallarının herbiri itibariyle alınacak uzman yardımcısı kadro kontenjanı için Genel Müdürlükçe öngörülen sayıda başvurunun olmaması halinde kadro ve ihtiyaç durumuna göre öğrenim dallarında Genel Müdürlükçe değişiklik yapılabilir.

(4) Sınav konuları, yazılı ve sözlü sınavın yapılış şekli ve değerlendirilmesine ilişkin hususlar sınavdan önce duyurulur. Sınavı kazanan adaylardan aşağıdaki belgeler istenir.

a) Mezuniyet belgesi veya Genel Müdürlükçe onaylı sureti,

b) Sabıka kaydı olmadığına dair belge,

c) Askerlikle ilişiği olmadığına dair belge,

ç) Görevini devamlı olarak yapmaya engel bir durumu olmadığına dair beyan,

d) 4 adet fotoğraf.

Yarışma sınav notu ve sonucun duyurulması

MADDE 163 – (1) Yarışma sınavı başarı notu, her biri 100 üzerinden 65 puan alınması kaydıyla yazılı ve sözlü sınav notunun aritmetik ortalamasından oluşur.

(2) Sınav kurulu, öğrenim dalları itibariyle yarışma sınavı başarı listesini ve uzman yardımcısı aday listesini sözlü sınavın bittiği tarihi takip eden 5 iş günü içinde Genel Müdürlüğe teslim eder. Kazanan adaylara yazılı tebligat yapılır. Ayrıca kazananların listesi Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde de duyurulur.

Uzman Yardımcılığı süresi, atama ve görevlendirilme

MADDE 164 – (1) Adayların uzman yardımcılığına atanmaları başarı derecesine göre yapılır. Uzman yardımcılığı süresi en az üç yıldır.

Tez konusunun belirlenmesi

MADDE 165 – (1) Uzman yardımcısı; olumlu sicil almak kaydıyla adaylıkta geçen iki yıllık süreyi tamamladıktan sonra Genel Müdürlüğün görev alanı ile ilgili bir tez konusunu 1 ay içerisinde belirleyerek İnsan Kaynakları Daire Başkanlığına bildirir. Tez konusu Genel Müdürlük onayı ile kesinleşir ve ilgiliye duyurulur.

(2) İki yıllık süreye ücretsiz izin süresiyle askerlikte geçen süreler dahil değildir.

Tezin hazırlanmasına ilişkin esaslar

MADDE 166 – (1) Uzmanlık tezi, tez konusunun ilgiliye tebliğ tarihini takip eden bir yıl içinde hazırlanır. Bu sürenin son üç ayında uzman yardımcılarına başka görev verilmemesi esastır. Tezde yabancı dilde hazırlanmış özet bölümünün bulunması şarttır.

(2) Tezin hazırlanmasında, konunun başka bir kurum ve kuruluşta uzmanlık, yüksek lisans, doktora tezi veya başka bir ad altında içerik ve sonuçları açısından aynı şekilde incelenip savunulmamış olması esastır. Uzman yardımcısının hazırlayacağı tezin kendi görüş ve değerlendirmelerini içermesi ve bilimsel çalışma etiğine uygun olması gereklidir.

(3) Genel Müdürlük tarafından uzman yardımcılarına, vakıf uzmanı veya 158 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen nitelikleri taşıyan bir tez danışmanı belirlenir. Tez danışmanı, uzman yardımcısına tez çalışmalarında nezaret eder.

Yeterlik sınav komisyonu

MADDE 167 – (1) Yeterlik Sınav Komisyonu, İnsan Kaynakları Daire Başkanlığının bağlı olduğu Genel Müdür Yardımcısı başkanlığında, beş asil ve üç yedek üyeden Genel Müdür onayı ile oluşur. Gerektiğinde üniversite öğretim üyelerinden iki kişi komisyona dahil edilebilir.

(2) Komisyon üye tam sayısı ile toplanır, kararlar oy çokluğu ile alınır ve çekimser oy kullanılamaz.

Tezin teslimi

MADDE 168 – (1) Uzman yardımcısı hazırladığı tezi İnsan Kaynakları Daire Başkanlığına teslim eder. İlgili daire tezin bir örneğini tez danışmanına verir. Tez danışmanı on beş gün içinde tez ile ilgili raporunu hazırlar ve ilgili daireye gönderir. İnsan Kaynakları Daire Başkanlığı tezi, raporla birlikte değerlendirilmek üzere komisyon üyelerine dağıtır.

(2) Mazereti sebebiyle tezini zamanında teslim edemeyen uzman yardımcısına, talebi üzerine Genel Müdürlük onayı ile zorunlu halin gerektirdiği kadar ek süre verilebilir.

Tezin değerlendirilmesi

MADDE 169 – (1) Genel Müdürlükçe tespit edilecek değerlendirme gününde, uzman yardımcısı tezini sözlü olarak savunur ve üyelerin sorularını cevaplandırır. Değerlendirme günü uzman yardımcısına en az bir ay önceden İnsan Kaynakları Daire Başkanlığınca bildirilir.

(2) Komisyon, tezi değerlendirerek, tezin başarılı veya başarısız olduğuna oy çokluğu ile karar verir. Başarısız kabul edilen tezlerin eksiklikleri, nedenleri ile birlikte gerekçede belirtilir.

(3) Tezi başarısız görülen uzman yardımcısına komisyonca bir hak daha tanınır. Uzman yardımcısı ikinci hakkını, sonuçların ilanından itibaren üç ay içinde, daha önceden hazırlamış olduğu tezi düzelterek kullanır, düzeltilen tez aynı usulle yeniden değerlendirilir.

(4) Tezi ikinci defa başarısız görülen uzman yardımcısı, yeterlik sınavına girme hakkını tamamen kaybeder. Genel Müdürlükte öğrenim durumları ve kadro derecelerine uygun başka bir göreve atanırlar.

Yeterlik sınav duyurusu

MADDE 170 – (1) Yeterlik sınav tarihi, sınav komisyonunca belirlenerek sınavın yapılmasından bir ay önce duyurulur.

(2) Yeterlik sınavı, tezin başarılı bulunmasının tebliğinden itibaren en geç bir ay içerisinde Genel Müdürlükçe yapılır.

Yeterlik sınavına girebilme şartları

MADDE 171 – (1) Yeterlik sınavına girebilmek için, uzman yardımcısının üç yıl çalışmış olması, tezinin başarılı kabul edilmesi ve sicil notunun olumlu olması şarttır.

Yeterlik sınavı ve değerlendirme

MADDE 172 – (1) Tezi yeterli görülen uzman yardımcısı;

a) Mesleki bilgi,

b) Genel Müdürlüğün görev alanına giren mevzuat,

konularında sözlü sınava tabi tutulur.

(2) Sözlü sınavda; her adaya sınav kurulu üyelerince 100 tam puan üzerinden ayrı ayrı not verilir ve bunların aritmetik ortalaması sınav notunu belirler.

(3) Sözlü sınavda başarılı sayılmak için notun en az 70 olması gerekir.

(4) Ayrıca, 162 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamında alınan uzman yardımcıları için Osmanlıcalarının yeterli düzeyde olup olmadığının ölçülmesine yönelik ayrı bir oturumda yazılı sınav yapılır. Yapılacak sınavda 100 tam puan üzerinden en az 70 alınması gerekir.

Yeterlik sınav sonucunun tebliği

MADDE 173 – (1) Komisyon tarafından sonuç listesi sözlü sınavın bittiği tarihi takip eden 5 iş günü içinde Genel Müdürlük onayına sunulur, sonuç ilgililere tebliğ edilir.

Uzmanlığa atama

MADDE 174 – (1) Yeterlik sınavında başarılı bulunan Uzman Yardımcısı, uzmanlık için aranan diğer şartları da taşıması kaydıyla Genel Müdürlük tarafından Vakıf Uzmanı olarak atanır. Ataması yapılanlar birden fazla ise aralarındaki başarı sıralaması, uzman yardımcılığı dönemindeki çalışmaları ve tez değerlendirme sonuçları birlikte değerlendirilerek Genel Müdürlükçe belirlenir.

Sınava girmeyenler ile başarı gösteremeyenler

MADDE 175 – (1) Uzman yardımcılığı yeterlik sınavında başarı gösteremeyenlere sınavdan itibaren altı ay içinde bir hak daha verilir.

(2) Bu süre sonunda da yeterlik sınavında başarı gösteremeyenler ile belgelenmiş veya geçerli nedeni bulunmaksızın sınava girmeyenler, Genel Müdürlükte öğrenim durumları ve kadro derecelerine uygun başka bir göreve atanırlar.

Uzman yardımcılarının görevleri

MADDE 176 – (1) Vakıf Uzman yardımcıları;

a) İlgili mevzuatta belirtilen görevleri yapmak,

b) Vakıf uzmanları ile birlikte Genel Müdürlüğün görev alanlarında araştırma ve inceleme yapmak,

c) Genel Müdürlükçe verilen diğer görevleri yerine getirmekle

görevli ve yükümlüdürler.

Uzmanların görevleri

MADDE 177 – (1) Vakıf Uzmanları;

a) İlgili mevzuatta belirtilen görevleri yapmak,

b) Genel Müdürlüğün görev ve amaçları kapsamında, araştırma ve inceleme yapmak, proje üretmek ve geliştirmek,

c) Genel Müdürlüğün faaliyet alanına giren konulardaki mevzuat çalışmalarına yardımcı olmak,

ç) Genel Müdürlükçe verilen diğer görevleri yerine getirmekle

görevli ve yükümlüdürler.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Vakıf kültür varlıklarının devri

MADDE 178 – (1) Vakıf yoluyla meydana gelip de her ne suretle olursa olsun Hazine, belediye, özel idarelerin veya köy tüzel kişiliğinin mülkiyetine geçmiş vakıf kültür varlıkları tapu sicil müdürlüğünce mazbut vakıfları adına tescil edilir.

(2) Vakıf yolu ile meydana gelen kültür varlıklarının tespiti; vakfiyeler, vakıf veya tapu kütüklerindeki kayıtlar, kadastro tespit evrakı, fermanlar, beratlar, atik senetler, yoklama kayıtları, kitabeler, tarihi kayıtlar, müze kayıtları, tescil kayıtları ile mülkname, temessük, tefviz, hazine-i hassa, mütevelli, mültezim, sipahi senetleri gibi belgelerden biri veya birkaçı ile yapılır.

(3) Eserin vakıf yoluyla meydana gelmiş vakıf kültür varlığı olduğunun ikinci fıkrada belirtilen belgelerle tespiti halinde bölge müdürlüğünün talebi üzerine mazbut vakıfları adına tescili yapılır.

Vakıf kültür varlığının tahliyesi

MADDE 179 – (1) Devralınan vakıf kültür varlığı herhangi bir suretle kiralanmışsa veya işgal edilmiş ise kiracılar veya işgalciler bu yerleri mütemmim cüz’ü ve teferruatı ile birlikte ve hiçbir değişikliğe tabi tutulmadan talep tarihinden itibaren otuz gün içerisinde tahliye ederek, Genel Müdürlüğe teslim etmek mecburiyetindedirler.

(2) Bu süre içinde boşaltılmadığı takdirde, bölge müdürlüğünün talebi üzerine bulunduğu yer mülki amirince en geç 15 gün içinde taşınmazın tahliyesi sağlanır.

Vakıf kültür varlıklarının korunması ve imar uygulamalarının bildirilmesi

MADDE 180 – (1) Kamu kurum ve kuruluşları, koruma imar planlarını düzenlerken vakıf kültür varlıklarıyla ilgili hususlarda Genel Müdürlüğün olumlu görüşünü almak zorundadırlar.

(2) Koruma imar planı, uygulama imar planı ve parselasyon planı çalışmaları bölge müdürlüklerince düzenli olarak takip edilir.

(3) Mazbut vakıflara ait taşınmazlarda akar niteliğini koruyacak şekilde imar düzenlemesi yapılır. Akar nitelikli vakıf taşınmazlara, imar planlarında yol, meydan, park, otopark, çocuk bahçesi, yeşil saha, cami, karakol, okul, resmi hizmet alanı, belediye hizmet alanı gibi akar niteliği olmayan fonksiyonlar verilemez. Bu taşınmazlarda akar niteliğini koruyacak şekilde imar düzenlemesi yapılmadığının tespit edilmesi halinde, taşınmazın akar niteliğine uygun imar planı tadilatının yapılması ilgili kurumdan istenir. İlgili kurum talep doğrultusunda gerekli düzeltmeleri yapar. İmar tadilatı sonuçlanıncaya kadar işlemler bölge müdürlüğünce takip edilir.

Taviz bedeli

MADDE 181 – (1) Vakıf şerhi bulunan taşınmazlara dair işlemler bölge müdürlüklerince yürütülür.

(2) Vakıf şerhi bulunan taşınmazların, miri arazilerden mukataalı hayrata tahsis edilmeyenleri ile aşar ve rüsumu vakfedilen taşınmazlardan olup olmadığı tespit edilir. Bu tespit çalışması Kültür ve Tescil Daire Başkanlığı bünyesinde oluşturulan uzman kişilerin görev alacağı bir komisyon marifetiyle yürütülür.

(3) Komisyonca tespiti yapılan bu taşınmazlar taviz bedeli alınmaksızın serbest tasarrufa terk edilir.

Genel Müdürlüğü temsil

MADDE 182 – (1) Bölge müdürü; mahkemelerde, diğer kurul ve makamlarda Genel Müdürlüğü temsil edebileceği gibi bu sıfatla başka memurları da vekil tayin edebilir. Bölge müdürü veya vekil tayin edilen memur inşa, tamir, kiralama, kiraya verme, alım, satım, şerh ve ihale işlerinde de aynı suretle Genel Müdürlük namına hareket eder.

Yürürlükten kaldırılan yönetmelikler

MADDE 183 – (1) 28/12/1989 tarihli ve 20386 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Başbakanlık Vakıflar Genel Müdürlüğü Muhtaç Aylığı ve Vakıf İmaret Yönetmeliği, 5/9/1993 tarihli ve 21689 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vakıflar Genel Müdürlüğü Teftiş Kurulu Yönetmeliği, 4/6/1998 tarihli ve 23362 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vakıf Hayrat Taşınmazların Tahsisi Hakkında Yönetmelik, 20/3/2001 tarihli ve 24348 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Başbakanlık Vakıflar Genel Müdürlüğü Bezm-i Âlem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesi Fakir ve Garip Hastaların Teşhis ve Tedavisinde Uygulanacak Usul ve Esaslara Ait Yönetmelik, 28/7/2001 tarihli ve 24476 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yeni Vakıflar Birim Yönetmeliği, 24/1/2003 tarihli ve 25003 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Cemaat Vakıflarının Taşınmaz Mal Edinmeleri, Bunlar Üzerinde Tasarrufta Bulunmaları ve Tasarrufları Altında Bulunan Taşınmaz Malların Bu Vakıflar Adına Tescil Edilmesi Hakkında Yönetmelik, 8/9/2006 tarihli ve 26283 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vakıflar Genel Müdürlüğü Burs Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Meclis Üyeliği için yapılacak ilk seçim

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç bir ay içerisinde Kanun ve bu Yönetmelikte belirtilen usul ve esaslara uygun olarak Meclis üyeliği için yapılacak seçim süreci başlar.

Mevcut yönetim kurulu üyeleri

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte görevde bulunan cemaat vakfı yönetim kurulu üyelerinden Kanunun 9 uncu maddesine aykırı olmayanların görevleri yeni seçimlere kadar devam eder.

İç denetim raporları

GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Vakıflara ait 2008 yılı iç denetim raporlarının sertifikalı denetçiler tarafından düzenlenmesi zorunlu değildir. Ancak söz konusu raporların bu Yönetmelikte yer alan usul ve esaslara göre düzenlenmesi ve gönderilmesi zorunludur.

Yürürlük

MADDE 184 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 185 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Vakıflar Genel Müdürlüğünün bağlı bulunduğu Bakan yürütür.

HIZLI ERİŞİM MENÜSÜ